Πέρυσι τέτοιο καιρό η «επικαιρότητα» ασχολούνταν με τις «συμμορίες ανηλίκων που λυμαίνονται τον Κολωνό».[1]Γιάννης Σουλιώτης, «Τα ντοκουμέντα της βίας από συμμορία ανηλίκων στον Κολωνό», Καθημερινή, 10/11/2021. Φέτος ασχολείται με τον πολυάσχολο κύριο Μίχο, τον «πατήρ Αντώνιο» και τον «μεθυσμένο πατέρα που έκαψε τα παιδιά του». Αναρωτιέται κανείς τι φταίει και τα τελευταία χρόνια ο Κολωνός παρουσιάζεται ξανά και ξανά με τον ίδιο τρόπο: υποτίθεται σαν τόπος τεράτων και δυστυχίας, τόπος εγκλήματος και βίας.
Από «εξηγήσεις» βέβαια άλλο τίποτα – όλες τους προέρχονται από την αστυνομία και τους υπαλλήλους της. Εμείς θα προτείνουμε μια διαφορετική εξήγηση. Που βασίζεται στην ταξική σύνθεση του Κολωνού, αν και όχι με το συνηθισμένο τρόπο.
Προκήρυξη που μοιράστηκε σε στόμα-με-στόμα διαδήλωση στη γειτονιά του Κολωνού τον Δεκέμβριο του 2022.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την προκήρυξη σε μορφή pdf εδώ.
Ο Κολωνός εκτός από «φτωχούς», έχει και κάτι «φιλάνθρωπους»
Που λέτε, ο Κολωνός είναι εδώ και δεκαετίες τόπος συγκέντρωσης της πολυεθνικής εργατικής τάξης της πόλης. Και μάλιστα των κατώτερων στρωμάτων της. Οι «άποροι» που διαμένουν στον Κολωνό υπολογίζονται σε χιλιάδες – 5.000 ήταν μόνο όσοι ζήτησαν τη βοήθεια της ΜΚΟ Action Aid από τότε που λειτουργεί στον Κολωνό, δηλαδή από το 2017. Υπάρχουν και άλλοι όμως, που «εξυπηρετούνται» από τις «τέσσερις ενεργές ενορίες» της περιοχής, «πολλές οικογένειες» που «στηρίζονται στην Κιβωτό του Κόσμου», ενώ πάντα υπάρχει και το συσσίτιο του Δήμου Αθηναίων, μαζί με τους κοινωνικούς λειτουργούς του.
Και πού τα μαθαίνουμε όλα αυτά τα ωραία; Μας τα λέει η Ιωάννα Φωτιάδη, δαιμόνια ρεπόρτερ της καλής Καθημερινής, που αμολήθηκε στον Κολωνό, πιθανόν για πρώτη φορά στη ζωή της, και μίλησε με τους αρμόδιους: τον Ανδρέα Βαρελά, Κολωνιώτη και πρώην αντιδήμαρχο Αθηναίων, και τη Μαρού Καραϊσάρογλου, υπεύθυνη του κέντρου της ΜΚΟ Action Aid στον Κολωνό.[2]Ιωάννα Φωτιάδη, «Οι αθέατες πλευρές του πολυσυζητημένου Κολωνού», Καθημερινή, 2/12/2022.
Είδατε λοιπόν; Δεν έχει μόνο φτωχούς ο Κολωνός! Αντίθετα, δίπλα στους «φτωχούς» μαζεύονται και διάφοροι αξιότιμοι συμπολίτες μας που κανονίζουν, μεσολαβούν και «βοηθούν» με κρατική επιχορήγηση. Και επειδή αυτές είναι δουλειές βαριές και πλήρους απασχόλησης, να το πούμε με το όνομά του: στον Κολωνό, δίπλα στους «φτωχούς που σιτίζονται», έχουν μαζευτεί και ένα κάρο αξιότιμοι Έλληνες που σιτίζονται από τους φτωχούς.
Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσοι άραγες και τι είδους να είναι αυτοί οι αξιότιμοι Έλληνες;
Ποιοι σιτίζονται από τους φτωχούς;
Ας στραφούμε σε ένα αξιότιμο τέκνο του Κολωνού, που κανονικά θα ανέλυε το ζήτημα «των φτωχών» στα τηλεπαράθυρα, αλλά τώρα δεν μπορεί, λόγω ανωτέρας βίας. Λέμε για τον αξιότιμο κύριο Μίχο, που προτού γίνει διάσημος ως νταβατζής ανηλίκων ήταν τοπικός παράγοντας, γνωστός για τις υπόλοιπες ενασχολήσεις του:
Ο Μίχος είχε «μαγαζί με καθαριστικά», από αυτά που ξεφυτρώνουν στον Κολωνό σαν τα μανιτάρια, δίπλα σε κακόφημες καφετέριες και μικροσκοπικά «παντοπωλεία» που από τότε που άνοιξαν δεν έχουν πουλήσει ούτε ένα πακέτο μακαρόνια. Ο Μίχος είχε φιλίες με το τοπικό αστυνομικό τμήμα.[3]«Ο Ηλίας Μίχος ενημερώθηκε από κολλητούς του στην ΕΛΑΣ», Η Αυγή, 12/10/2022. Ο Μίχος ήταν παντρεμένος με δημοτική σύμβουλο του Δήμου Αθηναίων. Ο Μίχος «στις γιορτές της εκκλησίας καθόταν πάντα δίπλα σε πολιτικούς». Ο Μίχος υποστήριζε «τη στεγανοποίηση του Ιερου Ναού Εσταυρωμένου Κολοκυνθούς». Ο Μίχος προσέφερε κατά καιρούς δώρα στο «φιλόπτωχο της ενορίας του Αγίου Νικολάου Κάτω Πατησίων». Ο Μίχος «κυκλοφορούσε σε όλες τις προεκλογικές συγκεντρώσεις του [περιφερειάρχη] Γιώργου Πατούλη». Το μαγαζί με τα καθαριστικά του Μίχου «από τον Οκτώβριο του 2010 μέχρι τον Απρίλιο του 2018 έλαβε συνολικά 62.825 ευρώ από το δημόσιο, κατά βάση για είδη καθαριότητας, τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν μέσω απευθείας αναθέσεων». Οι απευθείας αναθέσεις για να καθαρίσει ο Μίχος τα διάφορα, προέρχονταν κατά βάση από το «Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης».[4]Ηλιάνα Μάγρα, «Ο παράγοντας της πλατείας Ορθοδοξίας που κυνηγούσε τα φλας», Καθημερινή, 16/10/2022.
Οι επαφές του κυρίου Μίχου ήταν αυτές που αναμένονται από κάποιον που, όπως πολλοί άλλοι στον Κολωνό, σιτίζεται από τους φτωχούς: το τοπικό Αστυνομικό Τμήμα / Η εκκλησία / Ο Δήμος Αθηναίων / Η περιφέρεια / Το υπουργείο «κοινωνικής αλληλεγγύης». Μπορεί δηλαδή οι τρόποι σίτισης του Μίχου να ήταν κάπως «παράνομοι», αλλά οι επαφές του συγκαταλέγονται στους πυλώνες της νομιμότητας: ήταν ακριβώς οι κρατικοί θεσμοί που έχουν αναλάβει τη διαχείριση των «φτωχών».
Λογικό και αυτό. Γιατί πού θα τους βρεις τους φτωχούς για να σιτιστείς; Πού αλλού αν όχι σχετιζόμενος με τους οργανισμούς που έχουν αναλάβει το θεάρεστο τούτο έργο με κρατική εργολαβία;
Το δίδαγμα από την περίπτωση του κυρίου Μίχου είναι ότι ο παρασιτισμός δε γίνεται σόλο. Χρειάζεται οργάνωση.
Συγκεκριμένα: οργάνωση της εργασίας.
Η οργάνωση του παρασιτισμού
Οι τρόποι διαχείρισης των «φτωχών» από τους «φιλανθρωπικούς θεσμούς», έγιναν σαφείς χάρη στην περίπτωση της «Κιβωτού του Κόσμου». Εκεί οι «οφελούμενοι ανήλικοι» εργάζονταν. Από τη μια «σε κάποιο χωράφι στην Αττική», όπου προφανώς παράγονταν τρόφιμα. Από την άλλη τακτοποιούσαν τρόφιμα, καθάριζαν αποθήκες τροφίμων και ψυγεία όπου αποθηκεύονταν τρόφιμα, άλλαζαν τις ετικέτες σε τρόφιμα ώστε να μη φαίνεται ότι ήταν ληγμένα, προτού τα τρόφιμα καταλήξουν σε άλλους «φτωχούς».[5]Ηλιάνα Μάγρα, «Κιβωτός του Κόσμου – Μας κλείδωναν για μήνες, δεν μας τάιζαν», Καθημερινή, 18/11/2022. Οι «άλλοι φτωχοί», παραλήπτες των ληγμένων, έπρεπε να στέλνουν τα παιδιά τους στην εκκλησία, αλλιώς «η Κιβωτός» τους έκοβε τα ληγμένα.[6]Ηλιάνα Μάγρα, «Κιβωτός του Κόσμου – Είδες τι μου έκανε; Δεν είμαι τρελός», Καθημερινή, 20/11/2022.
Κι έτσι, πίσω από τα λαμπερά υπονοούμενα σεξουαλικών σκανδάλων, η «Κιβωτός» στιγμιαία εμφανίστηκε ως αυτό που είναι: Μια οργανωμένη επιχείριση που ασκεί εξουσία και εκμεταλλεύεται εργασία χρησιμοποιώντας τη στέρηση και την ανάγκη. Η εμβέλεια της επιχείρισης είναι θεαματική: ξεκινά από τη «συνεργασία» με παραγωγούς τροφίμων στα χωράφια της Αττικής και καταλήγει στους δρόμους του Κολωνού, όπου το τζάμπα εργατικό δυναμικό επιστρατεύεται με το ζόρι από κρατικούς κοινωνικούς λειτουργούς και η χρηστή συμπεριφορά επιβάλλεται μέσω της απειλής της πείνας.
Χάρη στα σκάνδαλα πάντως, «η κυβέρνηση» φρόντισε να διορίσει νέο Δ.Σ για την Κιβωτό. Οπότε οι θεάρεστες εργασίες της επιχείρισης θα συνεχιστούν τα επόμενα χρόνια, τώρα υπό ακόμη πιο θεοσεβούμενη διεύθυνση, επιλεγμένη από το κράτος, όπως προφανώς ήταν και η προηγούμενη. Επικεφαλής θα είναι η Αλεξάνδρα Μαρτίνου, γόνος εφοπλιστικής οικογένειας και πρόεδρος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί». Από πίσω ένας εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ένας «διευθυντής ΜΕΘ του νοσοκομείου Παίδων», ο γενικός διευθυντής των «παιδικών χωριών SOS», ο Γραμματέας του Συλλόγου «Φίλοι της Θεοτόκου», ο Πρόεδρος του Κέντρου ειδικών Ατόμων «η Χαρά», και ένας διευθυντής του υπουργείου εργασίας και κοινωνικών υποθέσεων.[7]«Κιβωτός του κόσμου – Το νέο επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο», Καθημερινή, 22/11/2022.
Με άλλα λόγια, τα μέλη του νέου Δ.Σ που θα επιχειρήσει την κάθαρση της Κιβωτού, προέρχονται από την ηγεσία του δικτύου των καθώς πρέπει ανθρώπων που αυτοαποκαλούνται «φιλάνθρωποι». Διαθέτουν σχετική εμπειρία από τις δεκάδες πανομοιότυπες οργανώσεις που οργανώνουν τη στέρηση. Είναι επιλεγμένοι από το κράτος, όπως και οι προηγούμενοι. Και είναι αυτό που αναμένεται: μεγάλοι καπιταλιστές, γιατροί και εισαγγελείς με ευαισθησίες, παπάδες με μάστερ στη διοίκηση επιχειρήσεων. Πίσω τους, μιλιούνια ανώνυμων φιλανθρώπων που αναζητούν τη δικτύωση, που προσφέρουν το κάτι τις τους, που αναζητούν κομματάκια από την πίτα.
Τώρα τελευταία, ένας από αυτούς τους ανώνυμους πολυάσχολους Κολωνιώτες έγινε επώνυμος με τρόπο που δεν του άρεσε. Ήταν ο κύριος Μίχος. Αλλά ένας στο χώμα, χιλιάδες στον αγώνα! Οι υπόλοιποι παραμένουν ανώνυμοι. Είναι παπάδες, δημοτικοί σύμβουλοι, φιλάνθρωποι μαγαζάτορες, αστυνομικοί, καθηγητές μέσης εκπαίδευσης, δημοσιογράφοι με ειδίκευση στο «κοινωνικό ρεπορτάζ».[8]Ας πούμε η Ηλιάνα Μάγρα της καλής Καθημερινής. Όπως φαίνεται από τις υπόλοιπες υποσημειώσεις μας, ετούτη εδώ … Continue reading Κουρνιάζουν στα μαγαζάκια ασαφών αρμοδιοτήτων που γεμίζουν τον Κολωνό. Αναμένουν κρατικές χρηματοδοτήσεις. Και φυσικά αγαλλιάζουν με τη βροντερή ανάδειξη του «ζητήματος των φτωχών». Γιατί αυτή η βροντερή ανάδειξη σημαίνει νέα πεδία επιχειρηματικής δραστηριοποίησης για τους ίδιους.
Προβλήματα και οι λύσεις τους
Η διαχείριση των «φτωχών» σε ετούτη τη χώρα είναι πολύ παραγωγική. Εδώ που τα λέμε, διεξάγεται από τότε που υπάρχει ελληνικό κράτος, είναι ίσως η καλύτερα κρυμμένη από τις απόκρυφες ιστορίες της Ελλάδας. Είναι μια διαδικασία που χρηματοδοτείται και διευθύνεται από το κράτος. Τροφοδοτεί το παράνομο κεφάλαιο με εργατικό δυναμικό. Συνδυάζει την εκμετάλλευση με τη χειραγώγηση. Κανονίζει ώστε και οι «φτωχοί» να κάθονται καλά και να βγαίνει και κάνα φράγκο.
Στο μέλλον θα γνωριστούμε πολύ καλύτερα με αυτή τη διαδικασία, γιατί οι δουλειές της ανοίγουν όσο η κρίση βαθαίνει. Η ΜΚΟ Action Aid άνοιξε γραφεία στον Κολωνό το 2017. Προφανώς κάτι θα ήξερε, άλλωστε έχει ιδρυθεί από την αδελφή του πρωθυπουργού μας. Δίπλα της, οι υπόλοιποι σχετικοί θεσμοί οργανώνουν το μέλλον των εργασιών τους, πλακώνονται αναμεταξύ τους για τα κομμάτια της πίτας, εκπέμπουν χρήσιμη ιδεολογία, κανονίζουν την επικαιρότητα. Και εκφράζουν την κρατική πολιτική για τα κατώτερα στρώματα. Που είναι η αιώνια επιβίωση μεταξύ του κρατικού καταναγκασμού και της εκμετάλλευσης από νόμιμα και παράνομα αφεντικά.
Κι έτσι είναι που ο Κολωνός δυσφημίζεται ως τόπος «συμμοριών ανηλίκων». Άρα χρειάζεται περισσότερη αστυνόμευση· από το τοπικό Α.Τ.
Ο Κολωνός παρουσιάζεται ως έδρα «υποκριτικής φιλανθρωπίας». Άρα χρειάζεται περισσότερη «ειλικρινής φιλανθρωπία»· κατά προτίμηση από τις τοπικές εκκλησίες, τους εφοπλιστές μας και τα σούπερ μάρκετ μας.
Ο Κολωνός διαπομπεύεται ως τόπος «παιδοβιαστών» και «μαστροπών μανάδων». Άρα χρειάζονται περισσότεροι κρτικοί κοινωνικοί λειτουργοί για να τροφοδοτούν τις «φιλανθρωπικές δομές» με φρέσκο κρέας.[9]Κατά προτίμηση από το Δήμο Αθηναίων που διαθέτει μόνο 27 κοινωνικούς λειτουργούς για να διαχειριστεί 32.000 … Continue reading
Τα σημεία και τέρατα της επικαιρότητας έχουν τους ίδιους στόχους: άπορους ανήλικους και τις οικογένειές τους. Οι «λύσεις» συγκλίνουν: ενίσχυση των ίδιων ευαγών θεσμών που δεκαετίες τώρα διαχειρίζονται τους «άπορους ανήλικους» και τις οικογένειές τους. Των ίδιων θεσμών που γεννούν τα τέρατα για τα οποία μαθαίνουμε μόνο όταν είναι χρήσιμο.
Να λοιπόν τι φταίει και τα τελευταία χρόνια ο Κολωνός παρουσιάζεται ξανά και ξανά με τον ίδιο τρόπο: υποτίθεται σαν τόπος τεράτων και δυστυχίας, τόπος εγκλήματος και βίας.
Φταίει που πάει πολύς καιρός από τότε που είπαμε «κάτω τα χέρια».
Η κυρία Μαρτίνου, νέα πρόεδρος του Δ.Σ της Κιβωτού του Κόσμου. Προέρχεται από εφοπλιστική οικογένεια και είναι άνθρωπος εγνωσμένης φιλάνθρωπης διάθεσης και τεράστιας εμπειρίας. Η φωτογραφία είναι από την Καθημερινή, οπότε μάλλον έχει επιλεχθεί για να την κολακεύει.
↑1 | Γιάννης Σουλιώτης, «Τα ντοκουμέντα της βίας από συμμορία ανηλίκων στον Κολωνό», Καθημερινή, 10/11/2021. |
---|---|
↑2 | Ιωάννα Φωτιάδη, «Οι αθέατες πλευρές του πολυσυζητημένου Κολωνού», Καθημερινή, 2/12/2022. |
↑3 | «Ο Ηλίας Μίχος ενημερώθηκε από κολλητούς του στην ΕΛΑΣ», Η Αυγή, 12/10/2022. |
↑4 | Ηλιάνα Μάγρα, «Ο παράγοντας της πλατείας Ορθοδοξίας που κυνηγούσε τα φλας», Καθημερινή, 16/10/2022. |
↑5 | Ηλιάνα Μάγρα, «Κιβωτός του Κόσμου – Μας κλείδωναν για μήνες, δεν μας τάιζαν», Καθημερινή, 18/11/2022. |
↑6 | Ηλιάνα Μάγρα, «Κιβωτός του Κόσμου – Είδες τι μου έκανε; Δεν είμαι τρελός», Καθημερινή, 20/11/2022. |
↑7 | «Κιβωτός του κόσμου – Το νέο επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο», Καθημερινή, 22/11/2022. |
↑8 | Ας πούμε η Ηλιάνα Μάγρα της καλής Καθημερινής. Όπως φαίνεται από τις υπόλοιπες υποσημειώσεις μας, ετούτη εδώ έμαθε τα πάντα για τον Μίχο και την Κιβωτό μέσα σε ένα μόνο μήνα. Δεν είναι λόγω των εξαιρετικών της ικανοτήτων. Είναι γιατί οι εργοδότες της στην εφημερίδα Καθημερινή, συγκαταλέγονται στην ηγεσία της «φιλανθρωπίας». Οπότε γνωρίζουν το πεδίο αρκετά καλά ώστε να ξεπλένουν όποιον χρειάζεται και να δημιουργούν τα σκάνδαλα που πρέπει. |
↑9 | Κατά προτίμηση από το Δήμο Αθηναίων που διαθέτει μόνο 27 κοινωνικούς λειτουργούς για να διαχειριστεί 32.000 υποψήφια θύματα. Δες το Τάνια Γεωργιοπούλου, «Πολιτεία δίχως άμυνες στην παιδική κακοποίηση», Καθημερινή, 16/10/2022. |