Συμβαίνουν αυτά όταν προσπαθεί κανείς να εκδίδει ένα αξιόπιστο (και δίμηνο) περιοδικό της αντεξουσίας. Εκεί που έχεις περίπου έτοιμο το επόμενο τεύχος, ο Πρόεδρος Πούτιν τρελαίνεται από την πολλή καραντίνα.[1]Έτσι έχει η μόνη σύνδεση μεταξύ πολέμου και τρομερού ιού που βρίσκει κανείς στον δημόσιο λόγο. Αν βεβαίως … Continue reading Ο τρελαμένος Πούτιν αμέσως ξεκινάει πόλεμο κι εσύ μένεις με τα πιντιέφ στο χέρι.
Στα όσα ακολουθούν θα μεταφερθούμε στην αίθουσα σύνταξης του περιοδικού antifa, την ημέρα που οι αξιόμαχοι συντελεστές έμαθαν ότι ξεκινάει πόλεμος στην Ουκρανία. Θα μυρίσουμε τα μελάνια, τον ιδρώτα και την αδρεναλίνη και θα δούμε πώς τέτοιοι άνθρωποι καταφέρνουν να ανταπεξέρχονται στα γυρίσματα της ιστορίας σε πραγματικό χρόνο, ώστε μετά να μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς οι υπόλοιποι.
Λοιπόν:
– Πω ρε μαλάκα, όλο για κουβά…
– Εγώ τα παρατάω – από δω και πέρα μόνο προκηρύξεις Α4 με μπούλετς.
– Εγώ θα ξαναρχίσω τα ναρκωτικά – ήταν πολύ καλύτερα.
(αντηχεί ring tone: Motorhead – The Ace of Spades)
– Πάλι ο μαλάκας είναι.
– Σήκω το μωρέ, ούτως ή άλλως δεν έχουμε τι να πούμε.
– Καλά, θα το βάλω σε ανοιχτή ακρόαση…
Μπάμπης ο Αυτόνομος (ΜοΑ): Έλα ρε, πώς τα πάτε; Καλά; (γελάει μόνος του)
– Κλείστο του! Στα μούτρα κλείστο του!
– Καλά ρε, μην κάνετε έτσι. Εγώ πήρα να σας δώσω κουράγιο.
– Πώς θα δώσεις κουράγιο ρε; Εδώ έχουν πάει κουβά τριάντα σελίδες!
– Βρίσκω αυτή τη διαπίστωση εξόχως ανακριβή. Σύμφωνα με τις συνήθεις διαδικασίες του εντύπου, έχω διαβάσει όλα τα κείμενα του τεύχους. Μετά τα διάβασα και στη Μαρία από την αποχέτευση της απομόνωσης για να μη βαριέται…[2]Ως γνωστόν, εδώ και δύο χρόνια, ο Μπάμπης είναι έγκλειστος στο ΨΝΑ Δαφνί, όπου δέχεται τις υπηρεσίες … Continue reading
– Και;
– Και νομίζω ότι, με τέτοια πράματα που λέτε, το περιοδικό μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε τεύχος «Πόλεμος στην Ουκρανία». Απλά αλλάξτε τους τίτλους, μεταφέρετε κάποιες από τις υποσημειώσεις στο κυρίως κείμενο και θα είστε εντάξει.
– Τι λέει ρε ο…
– Αντί να με βρίζετε, ας μιλήσουμε συγκεκριμένα. Πρώτη είναι η στημένη συζήτηση με την πάρτη μου όπου περιηγούμαστε σε δυο χρόνια γρίπης και καταλήγουμε ότι το ελληνικό κράτος βαδίζει προς την επόμενη φάση της κρίσης ενώ δημοσίως παριστάνει ότι δεν τρέχει τίποτα. Είναι μια εκτίμηση της συγκυρίας λίγες μέρες πριν τον πόλεμο, χρήσιμη για τον ιστορικό του μέλλοντος και για όποιον θέλει να δει τον τρόπο σκέψης μας, σωστά;
(σιωπή)
– Μετά περιγράφουμε τον τρόπο με τον οποίο τα δελτία τύπου της ΕΛληνικής ΑΣτυνομίας περί «εγκλήματος» μετατρέπονται σε μοναδικό θέμα των ελληνικών Social Media. Περιηγούμαστε στο οργανόγραμμα της ΕΛ.ΑΣ.ΤΜ και περιγράφουμε το «Γραφείο Τύπου», δηλαδή τη συγκεκριμένη υπηρεσία που παράγει όσα έπειτα οι τεχνοσακαταμένοι αναπαράγουν νομίζοντας ότι τα σκέφτηκαν μόνοι τους. Αυτό άσχετο είναι δηλαδή; Ίδια υπηρεσία θα έχει και ο Πρόεδρος Πούτιν!
Μετά ασχολούμαστε με τη ρουφιάνικη πλατφόρμα menow–metoo, που θα κάνει crowd funding με «πληροφορίες βιασμού», ώστε μετά να παράγονται τα δελτία τύπου της ΕΛ.ΑΣ που λέγαμε, ή και υλικό κατάλληλο για χρήση σε εκβιασμούς του κίτρινου τύπου και των μυστικών υπηρεσιών. Αυτό επίσης σχετίζεται με την πουτινική συγκυρία. Αναμφίβολα, τώρα που μιλάμε, ο Πρόεδρος θα έχει βαλθεί να μάχεται με τη συνωμοσιολογία και τα φέικ νιουζ εντός της μεγάλης του χώρας. Θα μπορούσε να χτυπήσει αλύπητα και την έμφυλη βία, με τον γνωστό τρόπο, δηλαδή διαλέγοντας ποια έμφυλη βία να αφήσει στην ησυχία της.
Μετά έχουμε το κείμενο που προσπαθεί να περιγράψει με ποιον τρόπο ο «πληθωρισμός» συνδέεται με τον στρατιωτικό έλεγχο του πλανητικού χώρου. Το λένε «Οι χίλιες κρίσεις που είναι μία – πληθωρισμός». Προσθέστε τη φράση «και πόλεμος στην Ουκρανία», και είναι φουλ κομπλέ, κανείς δεν θα πάρει χαμπάρι το παραμικρό.
Το κείμενο για τις αστυνομικές και οικονομικές χρήσεις της μετεωρολογίας είναι πάντα επίκαιρο, όπως κάθε προσπάθεια σύνδεσης οποιασδήποτε επιστήμης με την κρατική ρουφιανιά. Έχει και πρόβλεψη ότι όπου να ‘ναι θα αρχίσουν να ονοματίζουν και τους καύσωνες, που είναι σιγουράκι. Άντε, με το καλό να περιλάβετε τους γεωλόγους και τους αστρονόμους – να τρίζουν τα κόκαλα του Κροπότκιν του τεχνοφετιχιστή!
Ακολουθεί η ιστορία της Σιβιτανιδείου. Η περιήγηση στις απαρχές της «τεχνικής εκπαίδευσης» ως πειθάρχηση της εργατικής νεολαίας μπορεί να μην έχει ιδιαίτερη σχέση με τον «πόλεμο του Πούτιν», αλλά έχουμε κι άλλες δουλειές. Όπως να υπενθυμίσουμε ότι όποιος πάει να μοιράσει προκηρύξεις στα ΕΠ.ΑΛ. καλά θα κάνει να ξέρει πρώτα στοιχειωδώς τι του γίνεται γιατί το κράτος έχει πολλά ποδάρια.
Μετά πέφτει η ιστορία του ελληνικού χουλιγκανισμού από τη σκοπιά του κοινωνικού εργοστασίου. Σε μόλις τέσσερις σελίδες, για όποιον βαριέται. Όταν η πρώτη ενότητα έχει τίτλο «Η Κυριακή του Φορντισμού» και η εικονογράφηση είναι το πρώτο δελτίο ΠΡΟ-ΠΟ στην ιστορία της χώρας, η σύνδεση με τον πόλεμο γίνεται αβίαστα για κάθε υποψιασμένο αυτόνομο. Προαιρετικά θα μπορούσατε να υπονοήσετε ότι η ιστορία με τον «Άλκη» ήταν πέσιμο στον Ιβάν Σαββίδη εν όψει του πολέμου στην Ουκρανία, αλλά άστο γιατί κάτι άλλες φορές που είπαμε τέτοια, μετά τα πήραν οι υπάλληλοι του Μαρινάκη και τα λέγανε για δικά τους.[3]Λέμε για ετούτο εδώ Συμμορίες «οπαδών» και ακροδεξιών ρίχνουν τη σκιά τους στη Θεσσαλονίκη – Ειδήσεις … Continue reading Από δω και πέρα μόνο για το κοινωνικό εργοστάσιο θα λέμε και ας πάνε να τσιτάρουν αυτό οι βρωμορουφιάνοι. Να δεις που θα είναι κάνας πρώην ακροαριστερός…
Η κρατική μάχη με την «ισλαμική τρομοκρατία» ως προάγγελος της μάχης με τον τρομερό ιό, είναι άλλο ένα κείμενο που δεν χρειάζεται καμία αλλαγή για να μιλήσει περί ουκρανικού πολέμου. Αυτό που περιγράφουμε είναι φάσεις του ίδιου πολέμου εντός και εκτός συνόρων που διαδέχονται η μία την άλλη, οπότε είναι απλά αδύνατον να βγούμε εκτός θέματος. Η αναφορά στη σχέση μεταξύ τρομοκρατίας, αστυνομίας και νέων ΜΜΕ, απλά κάνει τους συνειρμούς ισχυρότερους. Μην αλλάξετε καν τον τίτλο, δεν χρειάζεται.
Η βιβλιοκριτική της μπροσούρας Queering Athens είναι ίσως το πλέον σχετικό με τον ουκρανικό πόλεμο κείμενο του περιοδικού. Γιατί εστιάζει στο είδος των οργανωτικών δομών που θα τον αντιμετωπίσουν. Όπως θυμάστε, υπολογίζαμε ότι η εξάντληση αυτής της μπροσούρας ελάχιστους μήνες έπειτα από την κυκλοφορία της θα συνδυαστεί με την άσβεστη δίψα του αναγνωστικού κοινού για ντις, ώστε να πουλήσουμε κι εμείς κάνα τεύχος τώρα που ακρίβηνε το χαρτί. Οπότε όσο λιγότερα λέμε, τόσο το καλύτερο. Να πάνε να δώσουν το ενάμισι ευρώ οι τσιφούτηδες.
Τι απομένει λοιπόν; Μόνο ένα κείμενο για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αυτό το είχαμε ήδη στα σκαριά. Περιγράφουμε τη γεωπολιτική της Ρωσίας, τα αμερικανικά σχέδια, τα τριάντα χρόνια πολέμου στην Ευρασία, τη ρωσοουκρανική σύγκρουση από το 2014 και μετά. Μετά συνδέουμε με τα συμφέροντα του ελληνικού κράτους. Ποιος το έχει αναλάβει;
(Σιωπή)
-Ποιος ρε μαλάκες; Μη φοβάστε!
– Εεεε… εγώ…
– Και τι έχεις κάνει;
– Έχω βρει μια φωτογραφία του Πούτιν καβάλα σε μια Χάρλεϊ.
– Εεε… Ωραία. Παίξε σα λιοντάρι.
– Τι;
— Τέλος των πρακτικών –[4]Απέμενε το εξώφυλλο που το αφήσαμε στον γραφίστα με τον γνωστό τρόπο, δηλαδή αποφεύγοντας να το συζητήσουμε. … Continue reading
| ↑1 | Έτσι έχει η μόνη σύνδεση μεταξύ πολέμου και τρομερού ιού που βρίσκει κανείς στον δημόσιο λόγο. Αν βεβαίως εξαιρέσουμε τους υποφαινόμενους. |
|---|---|
| ↑2 | Ως γνωστόν, εδώ και δύο χρόνια, ο Μπάμπης είναι έγκλειστος στο ΨΝΑ Δαφνί, όπου δέχεται τις υπηρεσίες εμβολιασμένων υγειονομικών και αγωνίζεται με συνέπεια ώστε να επιστρέψουν στην δουλειά και οι ανεμβολίαστοι. Μαζί του βρίσκεται έγκλειστη η Μαρία, τρόφιμος του ΨΝΑ που δεν θέλει να αγωνιστεί για τους υγειονομικούς, οπότε καταλήγει συχνά στην απομόνωση, που της ταιριάζει καλύτερα. Για τα μαρτύρια των εργαζομένων στις μονάδες ψυχικής υγείαςΤΜ, δείτε εδώ https://www.imerisia.gr/ergasia/21251_ypohreotikos-emboliasmos-pente-nees-katigories-ergazomenon-entassontai-eos-15/9-i |
| ↑3 | Λέμε για ετούτο εδώ Συμμορίες «οπαδών» και ακροδεξιών ρίχνουν τη σκιά τους στη Θεσσαλονίκη – Ειδήσεις – νέα – Το Βήμα Online. Η υπογραφή είναι «Το Βήμα team», που απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε περιλαμβάνει από ταγματάρχη της ΕΥΠ και πάνω. Μπρρρ… |
| ↑4 | Απέμενε το εξώφυλλο που το αφήσαμε στον γραφίστα με τον γνωστό τρόπο, δηλαδή αποφεύγοντας να το συζητήσουμε. Δουλεύει κάθε φορά… |