Site icon Autonome Antifa

Πίσω στα παλιά: προμηνύματα από μια απαγόρευση του 2010 που αναβλήθηκε για δέκα χρόνια μετά

Η ταχύρρυθμη εκπαίδευσή μας στην κρατική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, μέσω «αναπάντεχων καταστροφών» και «προστασίας ανθρώπινων ζωών», συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς και τούτο το καλοκαίρι. Από ό,τι φαίνεται, το κράτος έχει πάρει σβάρνα τη λίστα με τις «φυσικές καταστροφές» που συμπεριλαμβάνονται στο Πρόγραμμα πολιτικής προστασίας «Ξενοκράτης» και επιδίδεται σε προπόνηση.[1]Για το σχέδιο «Ξενοκράτης» με τη λίστα «καταστροφών» δείτε το “Κάτι καλές ιδέες των αφεντικών (που θα … Continue reading Απομένουν βέβαια σεισμοί, πλημμύρες, ανεμοστρόβιλοι, εκρήξεις ηφαιστείων και άλλα πολλά μέχρις ότου ολοκληρωθεί ο κύκλος της «Αποκάλυψης» που τόσο αρέσει στα αφεντικά μας να χρησιμοποιούν -για να μας πηγαίνουν κλοτσώντας.   

Μέχρι στιγμής, το πράγμα πηγαίνει ως εξής:

Κατηγορία «επιδημία», ένα τικ στη λίστα. Eδώ, το Πρόγραμμα σωτηρίας ανθρώπινων ζωών επιστράτευσε μια μεγάλη γκάμα των εργαλείων του. Εγκλεισμός στο σπίτι, απαγόρευση κυκλοφορίας και συναθροίσεων, μασκοφορία,  και τόσα άλλα που τα ‘χουμε πει επανειλημμένα.

Κατηγορία «καύσωνας-ξηρασία», δεύτερο τικ στη λίστα. Το Πρόγραμμα εδώ ξεδιπλώθηκε προσεκτικά με συστάσεις για μετρημένη κατανάλωση ρεύματος και περιορισμό της κυκλοφορίας σε συγκεκριμένες ώρες με την υπόνοια ότι οι συστάσεις αυτές μπορούν κάλλιστα να μετατραπούν σε επιβεβλημένα μέτρα.

Κατηγορία «δασική πυρκαγιά», τρίτο τικ στη λίστα.  Εδώ, το Πρόγραμμα προστασίας ανθρώπινων ζωών από τις πυρκαγιές, εεε σόρυ την «κλιματική αλλαγή», συνοδεύτηκε από εκκενώσεις οικισμών, απαγορεύσεις κυκλοφορίας σε δάση, επιλεκτικές διακοπές ρεύματος σε (μη πληγείσες) περιοχές -που είχαν περιέργως ξεκινήσει πριν από τις πυρκαγιές- και για να μην ξεχνιόμαστε, συστάσεις για μασκοφορία. Η υπόθεση «κλιματική αλλαγή» βέβαια έχει κι άλλο καυτό ζουμί για τη γούνα μας. Θα επανέλθουμε από Σεπτέμβριο.

Παρά λοιπόν το γεγονός ότι η επικαιρότητα έχει κατακλυστεί από το «φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής» και τα ανάλογα σχέδια «προστασίας ανθρώπινων ζωών» που όλα τους αγαπούν πολύ τη δημόσια τάξη, αναδημοσιεύουμε εδώ μια προκήρυξη που κυκλοφόρησε πριν από έντεκα χρόνια, πιο συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2010, από τη συνέλευση autonome antifa. Το θέμα της ήταν η απαγόρευση του καπνίσματος που την περίοδο εκείνη προωθούνταν με τεράστια ζέση ως κρατικό σχέδιο «σωτηρίας ανθρώπινων ζωών», αλλά όπως τελικά συνέβη, το σχέδιο σωτηρίας των πνευμόνων μας πήρε εννέα χρόνια αναβολή μέχρις ότου επιβληθεί στ΄αλήθεια τον Σεπτέμβριο του 2019 (προ κορόνα).

Βρίσκουμε την προκήρυξη αυτή επίκαιρη ως προς την ανάδειξη της πειθαρχικής πρακτικής της απαγόρευσης και ενδεικτική της αδυναμίας που επικρατούσε εκείνη την περίοδο να εντοπιστεί η σχέση της με την καπιταλιστική κρίση. Όπως θα διαβάσετε, οι σύντροφοι και συντρόφισσες της συνέλευσης ήταν εξόχως υποψιασμένοι ώστε να εντοπίσουν στην απαγόρευση του καπνίσματος τις νέες ρητορικές και νέες πολιτικές με επίκεντρο την «υγεία» που στόχο είχαν την πειθάρχηση και τον διαχωρισμό του πληθυσμού. Όπως επίσης θα διαπιστώσετε, η ρητορική για την απαγόρευση του καπνίσματος το 2010 ήταν σχεδόν ταυτόσημη με τη σύγχρονη ρητορική του κορονοϊού. Η ανάδειξη των ειδικών και της ιατρικής επιστήμης σε ρόλο εμπροσθοφυλακής του κράτους για τον πολιτικό έλεγχο του πληθυσμού ήταν παρούσα. Η δαιμονοποίηση, ο διαχωρισμός και η πειθάρχηση μη συμμορφούμενων ομάδων του πληθυσμού, με πρόσχημα ότι αποτελούν κίνδυνο για τη «δημόσια υγεία», ήταν επίσης παρόντα. Οι τετραψήφιες γραμμές ρουφιανιάς εγκαινιάστηκαν εκείνη ακριβώς την περίοδο. Το ίδιο συνέβη με τις στατιστικές θανάτου ως εργαλείο τρομοκράτησης για την επιβολή αλλαγής «βλαβερών νοοτροπιών και συνηθειών» αλλά και μέτρων ενάντια στους απείθαρχους. Και βέβαια παρούσα ήταν η συκοφάντηση κάθε είδους κριτικής στην απαγόρευση ως «συνωμοσιολογία» από τους απανταχού μεσοαστούς «υγιεινιστές» και οπαδούς της «ποιότητας ζωής».

Έπρεπε να περάσουν δέκα σχεδόν χρόνια και να γυρίσει ο κόσμος τούμπα, ώστε να καταστεί σαφές ότι η αντικαπνιστική υστερία του 2010 ήταν ταυτόχρονα κομμάτι μιας ευρύτερης πολιτικής περιορισμού της κατανάλωσης για τους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης. Και όπως ακριβώς συνέβη με τη διαχείριση του ιού H1N1 το 2009 που τελικά δεν κρίθηκε αρκετά δολοφονικός για να μας κλείσουν μέσα, έτσι και η απαγόρευση του καπνίσματος πήρε προσωρινή αναβολή μέχρι τον τωρινό γύρο όξυνσης της κρίσης.

Θυμίζουμε την αλληλουχία των φαινομενικά ασύνδετων «γεγονότων»: τον Σεπτέμβριο του 2019, το ελληνικό κράτος δήλωνε αποφασισμένο να επιβάλλει την απαγόρευση του καπνίσματος, όπως και τελικά έγινε στα μπαρ, τις καφετέριες και τα εστιατόρια. Οι μαγαζάτορες-δουλέμποροι της εστίασης κλαίγονταν για τη χαμένη πελατεία των καπνιστών. Στο μεταξύ ένα μόλις μήνα πριν, είχε προηγηθεί η πάταξη της «ανομίας» στα Εξάρχεια και το γέμισμά τους με μπάτσους σε σημείο να απαγορεύεται να κυκλοφορήσεις, γεγονός που  έγινε μονοδιάστατα αντιληπτό ως προσπάθεια ικανοποίησης των ψηφοφόρων του όντος που αποκαλούμε πρωθυπουργό. Όμως τα Εξάρχεια, εκτός από «ανομία», περιλάμβαναν μπόλικη διασκέδαση, εστίαση, κατανάλωση αλκοόλ, τσιγάρων κλπ. Και όταν στα τέλη του Γενάρη του 2020 ο ιός από την Κίνα αναγορεύτηκε επισήμως σε παγκόσμια απειλή, ενάμιση μήνα μετά η χώρα όλη έγινε Εξάρχεια άνευ ανομίας. Και ο υπουργός Οικονομικών δήλωνε καθησυχαστικά ότι η οικονομία στέκεται στα πόδια της γιατί μειώθηκαν οι εισαγωγές.

Σήμερα μπορεί να είμαστε σε θέση να καταλαβαίνουμε καλύτερα τη συσχέτιση των μικροπειθαρχικών κανονισμών στην καθημερινότητα με το βάθεμα της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης. Σήμερα, μέσω της δημόσιας συζήτησης και των μέτρων υποχρεωτικού εμβολιασμού, καταλαβαίνουμε καλύτερα την εν έτει 2010 δαιμονοποίηση των «καπνιστών». Εντέλει, δεν έχει σημασία που τότε που γραφόταν αυτή η προκήρυξη μας διέφευγαν ετούτες οι πτυχές  της απαγόρευσης του καπνίσματος. Σημασία και αξία έχει ότι όταν η ταξική καχυποψία απέναντι σε κρατικά σχέδια «σωτηρίας ανθρώπινων ζωών» έχει οργάνωση, συνέχεια και συλλογικούς τρόπους έκφρασης, σπανίως πέφτει σε παγίδες και σχεδόν πάντα αποδεικνύεται γόνιμη γραμμή άμυνας απέναντι στο φόβο και τον παραλογισμό. Είναι χάρη σε τέτοιες δουλειές του παρελθόντος που σώσαμε τα μυαλά μας τα τελευταία δύο χρόνια. Διαβάστε εδώ και θα καταλάβετε.


References
1 Για το σχέδιο «Ξενοκράτης» με τη λίστα «καταστροφών» δείτε το “Κάτι καλές ιδέες των αφεντικών (που θα έπρεπε να τις έχουμε πάρει χαμπάρι), Μέρος 1ο”, 29/03/2020. Εδώ
Exit mobile version