Χαίρετε αναγνώστες και αναγνώστριες του κακόφημου σάιτ μας. Το Πάσχα έρχεται, αεροπορικές ασκήσεις διεξάγονται πάνω από τα κεφάλια μας, κι εμείς θα σας δείξουμε μια αφίσα της αντιφασιστικής συνέλευσης autonome antifa που δεν θα κολληθεί.
Δεν θα κολληθεί γιατί δεν ταιριάζει με το πλάνο εργασιών του Μαΐου.
Δεν θα κολληθεί γιατί μας ώθησε σε βαθύ προβληματισμό σχετικά με το τι είναι ο πόλεμος και τι η προετοιμασία του.
Δεν θα κολληθεί γιατί ακόμη και η επιμονή μας να αδιαφορούμε για την «κατάσταση της κοινής γνώμης», έχει τα όριά της.
Παρόλ’ αυτά, αποφασίσαμε ότι θα θέλαμε να της ρίξετε μια ματιά.
Ποιά χαλάρωση;
Αυτό είναι προετοιμασία για πόλεμο!
Μα τι πλάκα που έχει η ωραία μας Δημοκρατία! Οι τουρίστες ετοιμάζονται να βουτήξουν στα καταγάλανα νερά μας, τα πρώτα κοκτέηλ έχουν ήδη καταναλωθεί, μέχρι και πάρτι στήθηκαν στις πλατείες. Αλλά πόσο κάλπικη αυτή η αίσθηση χαλάρωσης ε;
Πίσω απ’ τα φύκια για «επανεκκίνηση της οικονομίας», τ’ αφεντικά μας κάνουν ήδη τους λογαριασμούς τους και προετοιμάζονται για τα χειρότερα: ήδη οι τράπεζες απαιτούν όλο και περισσότερη κρατική ενίσχυση για να μην καταρρεύσουν, ήδη οι κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραβιάζονται τόσο συχνά που κάθε κράτος-μέλος έχει μείνει μόνο του, ήδη οι άνεργοι εργάτες πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς πολυβόλου.
Είναι εξαιτίας αυτών των χειρότερων που είναι να ’ρθουν που η κοινωνία μας έχει αποκτήσει όψη και λειτουργία στρατοπέδου. Είναι γι’ αυτό που οι χώροι εργασίας έχουν μετατραπεί σε μικρούς στρατιωτικοποιημένους θύλακες. Είναι γι’ αυτό που τα σχολεία θυμίζουν όλο και πιο πολύ κέντρα κατάταξης. Είναι γι’ αυτό που παρατηρούνται «μικρές ελλείψεις» στην αγορά. Είναι γι’ αυτό που εδώ κι εκεί οι ρομά φυλακίζονται μέσα στους οικισμούς τους υπό αστυνομική επιτήρηση. Είναι γι’ αυτό που η απαγόρευση κυκλοφορίας μια σφίγγει και μια ξεσφίγγει, αλλά ποτέ δεν καταργείται. Είναι γι’ αυτό που οι μάσκες κι οι μαζικές κι επαναλαμβανόμενες ιατρικές εξετάσεις του πληθυσμού έχουν καταστεί υποχρεωτικές κι «αυτονόητες».
Καθώς η καπιταλιστική κρίση οξύνεται, τ’ αφεντικά επιφυλάσσουν στρατιωτική διαχείριση για την εργατική τάξη. Στόχος είναι να διαχυθεί η ιδέα ότι «κάτι συμβαίνει». Στόχος είναι να εμπεδωθεί η γενική κοινωνική πειθαρχία προς τις εντολές που έρχονται απ’ τα πάνω. Στόχος είναι αυτή η κοινωνία να προετοιμαστεί για πόλεμο, πιστεύοντας ότι μάχεται για την υγεία. Έχουν ξαναγίνει τέτοιες τερατώδεις προετοιμασίες. Λίγο πριν οδηγηθεί στο σφαγείο, μια ολόκληρη κοινωνία βάδιζε προς το μέτωπο «με το χαμόγελο στα χείλη»…
