Ζούμε σε μία χώρα που έχει στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τη στιγμή που μιλάμε πάνω από πέντε χιλιάδες μετανάστες εργάτες βρίσκονται έγκλειστοι σε «κέντρα φιλοξενίας», όπως αποκαλούν τα αφεντικά τις ιδιότυπες αποθήκες πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού. Ήδη τα σχέδια του φασίστα Υπουργού Προστασίας του Πολίτη κάνουν λόγο για διπλασιασμό των εγκλείστων. Είναι εγκληματικό και όμως συμβαίνει: δέκα χιλιάδες εργάτες θα ζουν φυλακισμένοι για αόριστο χρονικό διάστημα – όχι για κάτι που έκαναν, αλλά ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ!!!
Υπάρχουν βέβαια και χειρότερα. Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, αυτός ο σιχαμένος πολτός ρατσιστών, μαγαζατόρων, νοικοκυραίων και μικροαστών χειροκροτεί και με τα δύο χέρια την επίθεση ενάντια στην πολυεθνική εργατική τάξη. Και έτσι ο φασισμός μορφοποιείται, παίρνει θέση μάχης, αποκτά κατεύθυνση, εκφραστές και περιεχόμενο, γίνεται κρατική στρατηγική και κοινωνική ιδεολογία.
Αυτό που διεξάγεται γύρω μας είναι μία ευρεία εκστρατεία φόβου και υποτίμησης. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι ένα βίαιο στάδιο αυτής της εκστρατείας – ούτε το πρώτο, αλλά ούτε και το τελευταίο. Είναι ένα επεισόδιο του σύγχρονου φασισμού που πρέπει επειγόντως να βρει τους αντιπάλους του. Εκείνους και εκείνες που ακούνε για στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους γυρνάει το στομάχι. Εκείνους και εκείνες που καταλαβαίνουν τι είναι αυτό που έρχεται και σφίγγουν τη γροθιά τους. Εκείνους και εκείνες που είναι εξοργισμένοι, μα για την ώρα σιωπηλοί.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7 ΙΟΥΝΙΟΥ
18:00. ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΝΙΓΓΟΣ