Θέλουνε να ξεχάσουμε ότι δεν πάει ούτε μήνας που αριστεροί και δεξιοί προσπάθησαν να μας κάψουν τα μυαλά, να μας απαγορεύσουν την κυκλοφορία και να μας κόψουνε την επαφή. Θέλουνε να ξεχάσουμε ότι προσπάθησαν να μας βάλουν να χειροκροτάμε το κράτος κι όλους του τους υπαλλήλους. Θέλουνε να ξεχάσουμε ότι προσπάθησαν να μας πείσουν ότι απολυθήκαμε «για το καλό μας», ότι μας κυνήγησαν οι μπάτσοι «για το καλό μας», ότι μας απομόνωσαν «για το καλό μας». Θέλουνε να ξεχάσουμε ότι μας ονόμασαν αντικοινωνικούς, ανεύθυνους και βλάκες επειδή δεν κλειστήκαμε σπίτι μας χεσμένοι απ’ τον φόβο.
Ε, λοιπόν δεν ξεχνάμε! Θα κουβεντιάζουμε γι’ αυτα που μας συνέβησαν κι αυτά που μας συμβαίνουν και θα προσπαθούμε να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας συλλογικά κι αυτόνομα. Κι ακόμη περισότερο: θα βρισκόμαστε, θα γνωριζόμαστε, θα πληθαίνουμε και θα παίρνουμε δύναμη απ’ την κοινή μας κουλτούρα, τις κοινές μας απόψεις, τα κοινά μας ζόρια. Όσο περισσότερο μας προορίζουν για τα σκουπίδια, τόσο θα χτίζουμε την δική μας κοινότητα. Όσο περισσότερο μας σπρώχνουν στον πάτο, τόσο θα οργανωνόμαστε και θα φωνάζουμε antifa.
To ξέρουμε ότι δεν έχουμε άλλον τρόπο να την παλέψουμε!
