Κρίση δεν σημαίνει μόνο ότι γινόμαστε πιο φτωχοί στα λεφτά. Σημαίνει επίσης ότι φτωχαίνουμε και στα μυαλά. Η οργανωμένη άγνοια, η φλυαρία των blogs, η συνομωσιολογία είναι η σκοτεινή όψη της καπιταλιστικής κρίσης.
Η αυτονομία της σκέψης στοχεύει και εκεί: να κρατήσει ζωντανή την δυνατότητα των κάτω στρωμάτων να σκέφτονται και να μιλούν για λογαριασμό τους. Διανοητική επιβίωση, εργατική αυτομόρφωση, συλλογική παραγωγή ιδεών – σα να λέμε αυτόνομες μορφές άμυνας για τους δύσκολους καιρούς που είναι να ‘ρθουν.
