Μια πρωτότυπη ιδέα για τον 12ο κύκλο του Walking Dead
Μια περίπου βδομάδα πριν μπει το νέο έτος, ενώ σκοτώναμε (κυριολεκτικά!) τον χρόνο μας σε μια γνωστή εγχώρια φιλοκυβερνητική ειδησεογραφική ιστοσελίδα, πέσαμε πάνω στην εξής εντυπωσιακή είδηση: «Εκατομμύρια μινκ “ζόμπι” οδηγούνται στην πυρά στη Δανία – Φόβοι για περιβαλλοντική μόλυνση» [1]. Μείναμε, για μερικά δευτερόλεπτα, εμβρόντητες. Τι είδους τόπος είναι η Δανία; Αυτή η χώρα με τα λοιμώδη μινκ, που βγαίνουν από το χώμα όπως τα ζόμπι, εξαγνίζονται από τη φωτιά όπως οι μάγισσες, και απειλούν με μόλυνση το περιβάλλον όπως τα τοξικά απόβλητα στις χωματερές, ανήκει άραγε σε μια πραγματική γεωγραφία ή είναι μια χώρα επινοημένη από κάποιον συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας που είχε τη φοβερή έμπνευση να συνδυάσει τα κλισέ των ταινιών τρόμου με τα κλισέ των σεμιναρίων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης;
Ήδη από τις αρχές του Νοέμβρη που πέρασε, είχε γίνει γνωστό ότι η Δανία αντιμετωπίζει σοβαρό «υγειονομικό» πρόβλημα με τα μινκ. Όπως λεγόταν τότε, τα μικρά αυτά ζώα μετέδιδαν «μεταλλαγμένο κορονοϊό». Μπροστά σε αυτόν τον «θανάσιμο κίνδυνο», το δανικό κράτος αποφάσισε προληπτικά, χωρίς καμιά γραφειοκρατική χρονοτριβή, τη θανάτωση όλων των εκτρεφόμενων μινκ στην επικράτειά του. Και πράγματι, ειδικά συνεργεία από κτηνίατρους, μπάτσους και στρατιώτες, σε λιγότερο από έναν μήνα, είχαν ήδη καταφέρει να ξεπαστρέψουν, χρησιμοποιώντας φορητούς θαλάμους αερίων με μονοξείδιο του άνθρακα, τα δύο τρίτα από τα 15 με 17 εκατομμύρια μινκ της Δανίας [2].
Για καλή μας τύχη τότε, οι σύντροφοί μας από το Antifa Scripta, κάνοντας ένα πρώτο καλό ψάξιμο, δεν άργησαν να μάθουν ότι «το μινκ δεν είναι ζώο, αλλά η πρώτη ύλη μιας μεγάλης βιομηχανίας· ότι η Δανία δεν είναι μια τυχαία χώρα με μινκ, αλλά ο μεγαλύτερος εξαγωγέας γούνας στον κόσμο· και ότι ο βασικός της πελάτης ήταν η Κίνα» [3]. Είχαμε, έτσι, κάπως προετοιμαστεί ώστε την επόμενη φορά όπου θα ακούγαμε tales from the darkside από τη Δανία να μη σκαλώσουμε από τρόμο και να κάνουμε πιο γρήγορα το νοητικό πέρασμα από το sci-fi σύμπαν των «μεταλλαγμένων» πλασμάτων και των φονικών ιών στο πολύ πιο πεζό σύμπαν της καπιταλιστικής κρίσης, των παραγωγικών δυνατοτήτων που πλεονάζουν, των διακρατικών ανταγωνισμών, και του ταξικού πολέμου.
Πώς, όμως, τα θανατωμένα μινκ έφτασαν να ποζάρουν στις οθόνες μας ως αιμοσταγή τέρατα που έχουν μόλις ξεχυθεί μέσα από τις πύλες του ανεξήγητου; Ξύνοντας λίγο παραπάνω την επιφάνεια αυτής της ιστορίας, γρήγορα διαπιστώσαμε ότι το πραγματικό γεγονός πίσω από το θέαμα των ζόμπι-μινκ ήταν ότι κάποια από τα κουφάρια των μινκ που στοιβάχθηκαν μαζικά σε τάφρους, σκαμμένες σε ένα πεδίο στρατιωτικών ασκήσεων, άρχισαν να βγαίνουν από το χώμα, λόγω της πίεσης των αερίων που δημιούργησε η αποσύνθεσή τους. Διαπιστώσαμε, επίσης, ότι ήταν το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο της Δανίας, το DR, που έσπευσε, στις 24 Νοέμβρη, να γνωστοποιήσει στη δανική κοινή γνώμη το ίδιο αυτό πραγματικό γεγονός υπό έναν τίτλο πιασάρικο για τους λάτρεις των ταινιών καταστροφής με εξωπραγματική πλοκή: «Νεκρά κορονομίνκ ξεπηδούν από τον τάφο: Το βάθος ενός μέτρου δεν μπορεί να τα κρατήσει κάτω» [4]. Μια μέρα μετά, ο Guardian, η εφημερίδα ευαγγέλιο των λευκών αγγλόφωνων αριστερών ανά τον κόσμο, αναμετέδωσε στην ηλεκτρονική του έκδοση, την ίδια είδηση υπό έναν ακόμα πιο αποκαλυψιακό τίτλο: «Σφαγιασμένα μινκ ανασταίνονται εκ νεκρών προκαλώντας τρόμο στη Δανία». Στο ίδιο άρθρο, επιπλέον, ο συντάκτης θεώρησε σκόπιμο να αναπαράγει τις ατάκες δύο σχολιαστών του twitter. Ο πρώτος από αυτούς τους σοφούς τιτιβιστές αποκάλεσε το 2020 «έτος των μεταλλαγμένων δολοφόνων ζόμπι μινκ», ενώ ο δεύτερος προειδοποίησε τους φιλήσυχους followers του με την ιαχή «τρέξτε … τα μινκ έρχονται καταπάνω σας» [5].
Γιατί μια μικρή αναποδιά κατά την εναπόθεση των πτωμάτων των μινκ, κι όχι η ίδια η μαζική βιομηχανική θανάτωσή τους, περιγράφηκε ως μια αναπάντεχη παραβίαση του συνόρου που χωρίζει τη ζωή και τον θάνατο, τόσο αφύσικη ώστε να εμπνέει μεταφυσικό τρόμο; Ποιους συλλογικούς φόβους θέλει το δανικό κράτος, με αρωγούς τους συντάκτες των έγκριτων διεθνών αριστερών εφημερίδων, να αφυπνίσει διαλέγοντας τέτοιες διατυπώσεις;
Και τι δουλειά έχει εδώ η υπενθύμιση του κινδύνου της περιβαλλοντικής μόλυνσης; Είναι απλά και μόνο δείγμα της ετοιμότητας των ελεγκτικών μηχανισμών του δανικού κράτους το γεγονός ότι στις 9 του Δεκέμβρη η δανική Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας ανακοίνωσε ότι «περιβαλλοντικές μελέτες στους τάφους των μινκ βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη» [6]; Γιατί ο κίνδυνος μόλυνσης, για παρακείμενα φιόρδ, δεν είχε κριθεί σημαντικός πριν από τη μαζική ταφή (αντίθετα, στις 10 Νοέμβρη, η ίδια αρμόδια κρατική υπηρεσία ξεκαθάριζε ότι «οι τάφροι των μινκ δεν απειλούν το πόσιμο νερό» [7]), και έγινε αντικείμενο δημόσιας συζήτησης μόνο αφότου έγινε γνωστό, και πάλι από το δανικό κράτος, ότι τα «νεκρά κορονομίνκ ξεπήδησαν από τον τάφο»;
Μεταφυσικές εκπλήξεις βγαλμένες φυσικότατα από τα σπλάχνα του κράτους
Καθώς προχωρούσαμε από το ένα ερώτημα στο επόμενο, προέκυπταν και κάποια πρώτα συμπεράσματα. Ο φαινομενικά εξωπραγματικός τίτλος της είδησης για τα νεκροζώντανα μινκ, που αρχικά διαβάσαμε, είχε πάψει πια να μοιάζει με ένα «παρατραβηγμένο» δόλωμα για κλικ. Όλα τα επιμέρους στοιχεία του είχαν προέλθει από επίσημους μηχανισμούς του ίδιου του δανικού κράτους (DR, Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας) και στην πορεία δουλεύτηκαν κομματάκι περισσότερο από έγκριτους «ανεξάρτητους» δημοσιογραφικούς οργανισμούς. Πριν περάσει τα ελληνικά σύνορα, ήταν ήδη έτοιμος, και διοχετεύτηκε χωρίς μεγάλες αλλαγές από τα εγχώρια media, που όπως πολύ καλά γνωρίζουμε έχουν πληρωθεί ένα σκασμό λεφτά από το ελληνικό κράτος για να ενημερώνουν αξιόπιστα τους αναγνώστες τους για κάθε τι που έχει να κάνει με την «πανδημία».
Πρόκειται, κατά βάθος, για προϊόν μιας διακρατικής συνεργασίας, χάρη στην οποία ορισμένες συνηθισμένες φυσικές διαδικασίες μπορούν να πλασάρονται, μέσα από τις οθόνες μας, ως τρομακτικές μεταφυσικές εκπλήξεις. Στην αλυσίδα παραγωγής που μετατρέπει το πραγματικό γεγονός σε στιγμιότυπο από ταινία θρίλερ παρεμβάλλονται και ορισμένες πιο προσωπικές πινελιές από τεχνοσακατεμένους αριστερούς, που καταριούνται το 2020 και φοβούνται μήπως μεταλλαχθούν και οι ίδιοι σε νεκροζώντανους φορείς του «θανατηφόρου ιού», αλλά το όλο έργο θεμελιώνεται στον λόγο του κράτους, όχι σε αποκυήματα της φαντασίας του οποιουδήποτε δημοσιογράφου ή θαμώνα των υπονόμων «κοινωνικής δικτύωσης».
Αυτές οι εκπλήξεις, μάλιστα, είναι από την αρχή μέχρι το τέλος κρατικές υποθέσεις. Γίνονται αισθητές μονάχα μέσω των άγρυπνων ματιών του κράτους και είναι διαχειρίσιμες αποκλειστικά και μόνο από την «αμυντική», αλλά σαρωτική και χωρίς ναι-μεν-αλλά (εκατομμύρια θανατώσεις, και μετά, εκατομμύρια καύσεις), βία του κράτους, από την καθαρτική «πυρά» που μόνο το κράτος δικαιούται να ανάβει όταν ακούγεται η σειρήνα της έκτακτης ανάγκης. Είναι, κατά συνέπεια, εκπλήξεις φτιαγμένες κατά τρόπο ώστε να μας κάνουν να βλέπουμε την κρατική βία ως μια λυτρωτική παρέμβαση που αποτρέπει, και μάλιστα πολύ νωρίς, τα χειρότερα: μικροί αρμαγεδδώνες που ξεσπάνε απροειδοποίητα, όχι στην ίδια την πραγματική μας ζωή, αλλά στο iphone, από μια ασφαλή απόσταση, και μας κρατάνε στην ίδια παθητική στάση στην οποία μας βρήκαν, να παρακολουθούμε την εξέλιξή τους κλεισμένες στα σπίτια μας, επειδή έχουν ήδη κινητοποιηθεί συντονισμένα, πριν πάρουμε καν χαμπάρι τι κακό μάς έλαχε, οι κρατικοί μηχανισμοί.
Το ίδιο το κράτος δεν εκπλήσσεται. Είναι από την αρχή έτοιμο να δαμάσει το κακό. Μας πληροφορεί για τα νεκροζώντανα διαβολικά όντα που μας κυκλώνουν, αφού έχει ήδη αρχίσει να ετοιμάζει την πυρά που θα τα εξαγνίσει. Μας σώζει, ανοίγοντας τάφρους για πτώματα, και μας ενημερώνει από τι μας έσωσε, ενώ εμείς «μένουμε σπίτι» πατώντας κουμπιά. Αν «μένουμε σπίτι» είναι γιατί το κράτος πρέπει να συμμαζέψει τον χώρο «έξω», λύνοντας τους λογαριασμούς του με διάφορους «εξαποδώ».
Δεξιοί και αριστεροί κυνηγοί μεταναστών
Αντιμέτωπες με ένα πλήθος ερωτημάτων, και με τα ομολογουμένως δυσάρεστα πρώτα συμπεράσματα που μόλις παραθέσαμε, θυμηθήκαμε ότι κάποια χρόνια πριν, το δανικό κράτος είχε λάβει μια ακόμα παράξενη απόφαση, αυτήν τη φορά όχι για τα μινκ, αλλά για τους χωρίς χαρτιά εργάτες. Τον Γενάρη του 2016 από το δανικό κοινοβούλιο υπερψηφίστηκε ένας νόμος που προέβλεπε την κατάσχεση «ατομικών ειδών αξίας των προσφύγων και μεταναστών οι οποίοι φτάνουν στη χώρα, ώστε να καλύπτεται το κόστος της φιλοξενίας τους». Οι δανοί μπάτσοι, με άλλα λόγια, έκτοτε μπορούν νόμιμα να αρπάζουν, εκπροσωπώντας το δανικό κράτος, κάθε φορητό περιουσιακό στοιχείο, τα χρήματα, αλλά και «τα κοσμήματα, τα οικογενειακά πορτρέτα ή τυχόν αναμνηστικά», που τυγχάνει να έχουν μαζί τους οι μετανάστες που εντοπίζονται στα σύνορα, άνω του επιτρεπτού ορίου των 10.000 κορόνων Δανίας (ποσό που αντιστοιχεί στα 1350 ευρώ περίπου) [8].
Αυτός οι νόμος μάς θύμισε καταστάσεις που στην πολιτισμένη Ευρώπη αποτελούν υποτίθεται μια «σκοτεινή παρένθεση»: την περίοδο όπου οι Ναζί δέσποζαν στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, και το κυνήγι των Εβραίων ήταν μια κρατική ενασχόληση δημόσια ομολογημένη, νόμιμη όσο νόμιμες τότε ήταν και οι απαγορεύσεις συναθροίσεων ή η υποχρεωτική θητεία σε ένα στρατιωτικό σώμα εργασίας. Στη Δανία, όμως, το 2016, ο νόμος για τις κατασχέσεις στα σύνορα ήταν καρπός μιας δημοκρατικότατης διακομματικής συνεννόησης, ανάμεσα στον τότε κυβερνητικό συνασπισμό, υπό το κεντροδεξιό Φιλελεύθερο Κόμμα (του οποίου, κατά ειρωνικό τρόπο, το κανονικό όνομα είναι Venstre, δηλαδή, «Αριστερά»), και το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.
Με την ίδια διακομματική συναίνεση, το δανικό κράτος αναγνωρίζει σήμερα επίσημα κάποιες περιοχές ως «γκέτο», «παράλληλες κοινωνίες», ή «εξαιρετικά ευάλωτες κατοικημένες περιοχές», με κριτήριο, μεταξύ άλλων, το ποσοστό κατοίκων καταγόμενων από «μη-δυτικές χώρες». Από το 2010, το Υπουργείο Μεταφορών, Οικοδόμησης, και Στέγασης δημοσιεύει κάθε χρόνο μια σχετική λίστα. Το 2020, οι περιοχές που σημαδεύτηκαν ως «γκέτο» ήταν 28. Βάσει ενός εθνικού «Σχεδίου για τα Γκέτο» που εισήγαγε το 2018 η τότε κεντροδεξιά κυβέρνηση, και υιοθέτησε το 2019 και η σημερινή κεντροαριστερή κυβέρνηση, με διακηρυγμένο στόχο την καταναγκαστική απομάκρυνση των μεταναστών από τις γειτονιές τους, ή, κατά το επισημότερο, τη «διάλυση των γκέτο», μέχρι το 2030, το να διαμένει κανείς σε μια τέτοια γειτονιά σημαίνει μια σειρά από «προνόμια»: διπλασιασμό ποινών σε σχέση με ό,τι ισχύει οπουδήποτε αλλού για τα ίδια αδικήματα, υποχρεωτικά μαθήματα, τουλάχιστον για 25 ώρες τη βδομάδα, για τα παιδιά των μεταναστών ώστε να αφομοιώσουν τις «δανικές αξίες», σταδιακούς περιορισμούς στην παροχή δημόσιας στέγασης ή, πολύ απλά, εξώσεις και κατεδαφίσεις των πολυκατοικιών που θα μείνουν, με κρατική απόφαση, εφεξής άδειες [9].
Η τωρινή πρωθυπουργός της Δανίας, Mette Frederiksen, ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και επικεφαλής ενός κυβερνητικού συνασπισμού αριστερών κομμάτων, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και η ακροαριστερή Κοκκινο-Πράσινη Συμμαχία, αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της προεκλογικής της καμπάνιας το 2019 στο «μεταναστευτικό ζήτημα», τονίζοντας πόσο κρίσιμο είναι να μετατοπιστεί το κέντρο βάρους της δανικής μεταναστευτικής πολιτικής από την «αφομοίωση» στον «επαναπατρισμό», δηλαδή, στις απελάσεις, προτείνοντας την επιβολή ενός ανώτατου ορίου στον αριθμό των μεταναστών που θα γίνονται ανεκτοί, και ζητώντας τον εγκλεισμό των νεοεισερχόμενων «μη-δυτικών» εργατών χωρίς χαρτιά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Αφρική [10]. Οι ακροαριστεροί σύμμαχοί της, από την Κοκκινο-Πράσινη Συμμαχία, είναι αρκετά «κοινωνικά υπεύθυνοι» ώστε να στηρίζουν με τις ψήφους τους στο κοινοβούλιο μια κυβέρνηση η οποία υλοποιεί, με τον ίδιο ζήλο όπως και οι προκάτοχοί της, μια μακρόπνοη κρατική στρατηγική για τη μετατροπή των μεταναστών σε εξωκοινωνικά τέρατα που χρήζουν αστυνομικο-στρατιωτικής διαχείρισης.
Η μόνη παραχώρηση που έκανε το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα στους συμμάχους του ήταν να αναστείλει προσωρινά το σχέδιο εκτοπισμού 125 περίπου υπό απέλαση μεταναστών σε ένα ακατοίκητο νησί-φυλακή που μέχρι πρότινος ήταν τόπος διεξαγωγής ιατρικών πειραμάτων για τη νόσο των χοίρων, και στο οποίο, κατά μια διαβολική σύμπτωση, οι τολμηροί επισκέπτες και οι προμήθειες μεταφέρονται από ένα φέριμποτ με το παρατσούκλι “Virus” [11]. Αυτό λέγεται, στη γλώσσα των μυημένων στα μυστικά της σοβαρής ρεαλιστικής πολιτικής, «έντιμος συμβιβασμός» …
Από κάτι τέτοιους «έντιμους συμβιβασμούς», σήμερα, το παραδοσιακό ακροδεξιό κόμμα της Δανίας, το Λαϊκό Κόμμα, έχει χάσει την εκλογική του επιρροή. Δεν είναι πια και τόσο απαραίτητο, ως πολιτικό εργαλείο. Όπως σημειώνει και ένας ειδικός επί γεωπολιτικών ζητημάτων, που ανησυχεί κι αυτός για το μέλλον του έθνους-κράτους, και των προνοιακών παροχών του για τους «γηγενείς», λόγω της «ανεξέλεγκτης μετανάστευσης», το συγκεκριμένο κόμμα, που κατά το παρελθόν συνένωνε τα φασισταριά της Δανίας, «μπορεί πια να αντιμετωπίζει το φάσμα της περιθωριοποίησης, αλλά είναι το δικό του πρόγραμμα για τη μετανάστευση που έχει επικρατήσει» [12].
Ο φόβος για τα ζόμπι από τη σκοπιά των αφεντικών ή πώς πρέπει να μαζεύουν στην Άρτα οι εργάτες γης τα πορτοκάλια
Τώρα, και αφού περιηγηθήκαμε στο θαυμαστό πολιτικο-κοινωνικό σύμπαν της Δανίας, όπου αριστεροί και δεξιοί οικοδομούν από κοινού, με αμελητέες εσωτερικές διαφοροποιήσεις, ένα αρραγές εθνικό μέτωπο, πολεμικού τύπου, ενάντια στο πολυεθνικό προλεταριάτο, μπορούμε ίσως να κατανοήσουμε καλύτερα την έμφαση του δανικού κράτους στα νεκροζώντανα μινκ. Σε αυτό θα χρειαστούμε και πάλι λίγη βοήθεια από κάποιους άλλους φιλομαθείς συντρόφους μας, με την ίδια ροπή με εμάς στη «συνωμοσιολογία» περί κοινωνικών τάξεων και κρατικών σχεδιασμών, που για καλή μας τύχη, όμως, ασχολούνται εδώ και κάποιο καιρό συστηματικά με τη λογοτεχνία του φανταστικού. Αναφερόμαστε στη συντακτική ομάδα του περιοδικού RobotnikFantastica, που πρόσφατα δημοσίευσε, σε δύο συνέχειες, ένα πολύ χρήσιμο σχετικό κείμενο υπό τον τίτλο «Night of the Working Dead: Μικρή πραγματεία δια την υπεράσπιση των ζόμπι». Εκεί, λοιπόν, ανακαλύψαμε το κομμάτι που μας έλειπε για να συμπληρωθεί το παζλ: την ιδέα ότι πίσω από τη φανταστική εικόνα των αδηφάγων ζόμπι πρέπει, σήμερα, να διακρίνουμε την πραγματική εικόνα του πολυεθνικού προλεταριάτου, όπως τη βλέπουν τα μικρά και μεγάλα αφεντικά.
Ο φόβος για τα ζόμπι, ήδη από τη δεκαετία του 2000, είχε αρχίσει να γίνεται σύμπτωμα του φόβου μπροστά σε ένα απειλητικό «πολύμορφο συλλογικό υποκείμενο που οι μεταμοντέρνοι αρέσκονται να ονομάζουν “ο Άλλος”» και περιλαμβάνει «σχεδόν στην ολότητά του, τους ταξικά κατώτερους: τους μετανάστες, τους μη χριστιανούς, τους μη “κανονικούς”, εν ολίγοις τα ίδια υποκείμενα που είχαν συνταράξει τον καπιταλιστικό κόσμο 3-4 δεκαετίες πριν» [13]. Αυτός ο φόβος, στην τωρινή ιστορική συγκυρία, που είναι μια συγκυρία οξυνόμενης καπιταλιστικής κρίσης, είναι διττός: είναι φόβος της ταξικής καθόδου και φόβος για την κατάρρευση του καπιταλιστικού κόσμου [14].
Και είναι στη δεύτερη διάσταση αυτού του φόβου που δένει και το πρόσθετο στοιχείο της «περιβαλλοντικής μόλυνσης». Ο φόβος για την κατάρρευση του καπιταλιστικού κόσμου εσωτερικεύεται ως φόβος για το τέλος του κόσμου, για την αμετάκλητη «οικολογική καταστροφή», γιατί για τα αφεντικά δεν υπάρχει άλλος κόσμος από τον κόσμο του κεφαλαίου [15]. Ό,τι απειλεί να μολύνει τον κόσμο του κεφαλαίου απειλεί να μολύνει και τον κόσμο ως φυσική πραγματικότητα, όπως τα θανατωμένα μινκ, αυτή η αναξιοποίητη και κατεστραμμένη βιομηχανική πρώτη ύλη, που πετάγονται από τους τάφους τους.
Διόλου τυχαία, η Δανία, σήμερα, πρωτοπορεί πανευρωπαϊκά, όχι μόνο στην ανοιχτά ρατσιστική πολιτική απέναντι στους χωρίς χαρτιά εργάτες, αλλά και στα φιλόδοξα σχέδια «πράσινης ανάπτυξης». Δεν υπάρχει τίποτα το αντιφατικό ανάμεσα σε αυτά τα δύο, γιατί και τα δύο είναι «επενδύσεις για τη μελλοντική οικονομική ανάπτυξη» και προϋποθέτουν την ίδια «ολιστική προσέγγιση» [16], την ίδια εξαγνιστική πυρά του κράτους. Η Δανία είναι ένα έθνος-κράτος που, όπως και τα υπόλοιπα έθνη-κράτη γύρω του, κλείνεται στον εαυτό του και ακονίζει τα όπλα του. Προετοιμάζεται για όσα θα ακολουθήσουν, καθώς βαθαίνει η κρίση και κλιμακώνονται οι διακρατικοί ανταγωνισμοί, αξιοποιώντας όσο καλύτερα και πιο δημιουργικά μπορεί τους συλλογικούς φόβους που διαπερνούν τον εθνικό κορμό του, τα μικρά και μεγάλα αφεντικά υπό τη σκέπη του. Παράγει μεταφυσικό τρόμο γιατί πρέπει να παράγει, σε μαζική κλίμακα, αυτοπειθαρχήσεις στις προσταγές του και ευθυγραμμίσεις με τις αφηγήσεις του. Κι είναι απαραίτητο να παραχθούν αυτοπειθαρχήσεις και ευθυγραμμίσεις γιατί πρέπει να ασκηθεί βία στον κοινωνικό πάτο για το «κοινό καλό» [17].
Τα νεκροζώντανα μινκ γίνονται σύμβολο της εργασιακής δύναμης που πρέπει να πειθαρχηθεί ολοκληρωτικά και δείκτης υπενθύμισης για την πολεμική εθνική ενότητα που πρέπει να αρχίσει να δείχνει, σε πραγματικό χρόνο, τα δόντια της [18]. Ο μεταφυσικός τρόμος είναι σάρκα από τη σάρκα μιας, κάθε άλλο παρά απόκοσμης, κοινωνικής πραγματικότητας. Η ίδια η ιστορία των ευρωπαϊκών κοινωνιών, κατά τον 20ο αιώνα, θα έπρεπε να μας είχε προϊδεάσει για τον ζόφο μέσα στον οποίο σήμερα μαθαίνουμε να ζούμε. Το πρόβλημα των παραγωγικών δυνατοτήτων που πλεονάζουν ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε χωρίς μαζική κρατική βία.
Όσα συμβαίνουν στη Δανία δεν απέχουν και πολύ, ως γενικές τάσεις τουλάχιστον, από όσα συμβαίνουν και αλλού, στον λεγόμενο «αναπτυγμένο κόσμο». Παντού το πολυεθνικό προλεταριάτο είναι στο στόχαστρο, και παντού η υγειονομική διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης, ή αλλιώς η «πανδημία», συνοδεύτηκε από ποιοτική αναβάθμιση της κρατικής βίας ενάντια στο «αντικοινωνικό» πολυεθνικό προλεταριάτο. Παντού, επίσης, ο ταξικός πόλεμος στο εσωτερικό απαιτεί τη συστράτευση όλων των πολιτικών δυνάμεων, από την άκρα δεξιά ώς την άκρα αριστερά. Σε πολλά κράτη, τέλος, αποδεικνύεται σημαντικός ο ρόλος ειδικά της αριστεράς στην εδραίωση καθεστώτων μόνιμης έκτακτης ανάγκης.
Η συμμετοχή της αριστεράς στον σύγχρονο φασισμό χωρίς σβάστικα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη, αφού μόνο έτσι μπορούν οι κρατικές στρατηγικές πειθάρχησης να μονοπωλούν τον δημόσιο λόγο, και να εμφανίζονται ως κάτι φυσικό και αυτονόητο, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε η αριστερά να εγκαλεί τη δεξιά ότι δεν τις ακολουθεί με την αναγκαία προσήλωση. Οι δύο γενικές απαγορεύσεις κυκλοφορίας, από το ελληνικό κράτος, μέσα στο 2020, για την «επιπέδωση της επιδημικής καμπύλης», μας παρέχουν μια αφθονία σχετικών παραδειγμάτων [19]. Θα κλείσουμε, όμως, με ένα που μας φάνηκε πραγματικά ασυναγώνιστο.
Στις 22 Οκτώβρη, λίγο πριν τη δεύτερη γενική απαγόρευση κυκλοφορίας, στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου, σε ένα κρατικό, δηλαδή, διοικητικό όργανο, η Αριστερή Παρέμβαση στην Ήπειρο, τοποθετούμενη «για τους εποχικούς εργάτες γης και το αγροτικό ζήτημα» (sic), κατέθεσε τις εξής ευρηματικές προτάσεις, ανάμεσα στα αιτήματά της για τους εργάτες γης: «Υποχρεωτικό εξοπλισμό προστασίας τις ώρες εργασίας (μάσκες, γάντια, φόρμες, παπούτσια) – Συνεχείς έλεγχοι για τον κορονοϊό», και «Συνεχής κρατικός έλεγχος για τυχόν παραβατικές συμπεριφορές που αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των φασιστών-ρατσιστών» [20]. Τι γαμάτη εθνικοσοσιαλιστική ιδέα! Να ξυπνούν και να κοιμούνται οι μετανάστες που μαζεύουν τα πορτοκάλια της Άρτας με έναν άγρυπνο μπάτσο δίπλα τους για να ελέγχει «τυχόν παραβατικές συμπεριφορές» που μπορεί να τσαντίσουν (μήπως δικαιολογημένα, όπως απλώνεται και το «βούτυρο στο ψωμί»;) τους φασίστες. Να τεστάρονται κάθε λίγο και λιγάκι για το αν είναι «θετικοί στον ιό» και όταν εργάζονται να φοράνε υποχρεωτικά μια στολή διαστημάνθρωπου («μάσκες, γάντια, φόρμες, παπούτσια») …
Απ’ όσο γνωρίζουμε, ούτε οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής δεν είχαν σκεφτεί τέτοια άμεσα αιτήματα απροσχημάτιστης στρατιωτικής διαχείρισης της εργατικής τάξης: εργασία με στολή υπό «συνεχή κρατικό έλεγχο». Οι ακροαριστεροί επαναστάτες, όμως, που νοιάζονται για τα δικαιώματα των εργατών γης, γιατί κυρίως νοιάζονται για το «αγροτικό ζήτημα», δηλαδή, την εγχώρια αγροτική παραγωγή και την τσέπη των εγχώριων αφεντικών της υπαίθρου, το κατέθεσαν, χωρίς ενδοιασμούς, σε ένα κρατικό διοικητικό όργανο ως αίτημα προς άμεση υλοποίηση.
Την επόμενη φορά μπορούν να ζητήσουν κάτι με ζόμπι-πορτοκάλια, τελετουργικές καύσεις, και περιβαλλοντική μόλυνση. Θα είναι πιο κοντά στο πνεύμα της εποχής, καλύτερο για ξεκάρφωμα, ενώ και το κοινωφελές τους μήνυμα, για την αντιμετώπιση των εργατών γης, έμμεσα θα περάσει. Στο τέλος δε, θα μπορούν να βάλουν και τα κλάματα on camera, όπως έκανε η δανή αριστερή πρωθυπουργός λίγες μέρες αφότου πήρε την απόφαση να θανατώσει 17 εκατομμύρια γούνες που φέτος δεν κατασκευάστηκαν από τη δανική βιομηχανία, λόγω ενός εξωτικού ιού που μεταλλάσσεται ασταμάτητα [21]. Κι εκείνη το «αγροτικό ζήτημα» στη δική της χώρα είχε κατά νου.
Συνεργεία κτηνιάτρων, μπάτσων, και στρατιωτών, με πλήρη υγειονομική εξάρτυση, μεταφέρουν μικρούς θαλάμους αερίων για τη θανάτωση των «μεταλλαγμένων μινκ».
Δανός τιτιβιστής ριποστάρει το δημοσίευμα του κρατικού ειδησεογραφικού πρακτορείου της Δανίας, DR, για τα «κορονομινκ που ξεπηδούν από τον τάφο», καλώντας τους followers του να τρέξουν να σωθούν. Αν κρίνουμε, πάντως, από τη φωτογραφία στο προφίλ του, ο ίδιος συνηθίζει να τρέχει στη φύση, για να φτιάξει, βέβαια, τη σιλουέτα του, όχι για να γίνει λεία των πεινασμένων ζόμπι-μινκ. Το συγκεκριμένο τιτίβισμά δεν έκανε αρχικά και κανέναν σοβαρό πάταγο, όπως φαίνεται από τον απογοητευτικά μικρό αριθμό ριποσταρισμάτων και likes με τα οποία ανταμείφθηκε, αλλά, να είναι καλά ο πάντοτε έγκυρος και αντικειμενικόςGuardian, όλος ο πλανήτης τελικά έμαθε ότι «έρχονται τα μινκ» και «προκαλούν τρόμο στη Δανία».
Μια παρέα από μετανάστριες αράζει σε μια περιοχή η οποία κατατάσσεται από το δανικό κράτος στα «γκέτο». Παρεμπιπτόντως, η μπούρκα και το νικάμπ απαγορεύονται σε δημόσιους χώρους, από το 2018. Ο σχετικός νόμος είχε κατατεθεί από τον τότε δεξιό κυβερνητικό συνασπισμό και είχε υπερψηφιστεί από τους σοσιαλδημοκράτες. Όταν στην Ελλάδα το προτείνει αυτό ο Μπογδάνος είναι ακροδεξιός. Όταν το υπερψηφίζουν οι σοσιαλδημοκράτες στη Δανία τότε μπορεί, μετά από τις επόμενες εκλογές, να δεχτούν, ως πριμ επιτυχίας, και τις ψήφους στήριξης των ακροαριστερών οικολόγων. Αυτό, στη γλώσσα της άκρας αριστεράς, θα μπορούσαμε να το πούμε «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης».
Κοινωφελή μηνύματα από τη δανική σοσιαλδημοκρατία: Η αφίσα, αριστερά, ζητάει «αυστηρούς κανόνες για το άσυλο και περισσότερες απαιτήσεις από τους μετανάστες». Η αφίσα, δεξιά, διευκρινίζει πού αποβλέπουν οι αυστηροί κανόνες και οι απαιτήσεις: «Άπαξ και έρχεστε στη Δανία, πρέπει να δουλέψετε». Εργασία, πειθαρχία, και χαρά (για τα αφεντικά). Με αυτά τα ωραία (εθνικο)σοσιαλιστικά μηνύματα γέμισαν οι σταθμοί του μετρό και οι δρόμοι της Κοπεγχάγης το 2015. Έχει φαρδιά-πλατιά της υπογραφή της Helle Thorning-Schmidt, τότε επικεφαλής των σοσιαλδημοκρατών, η οποία ήταν πρωθυπουργός την περίοδο 2011-2015, και πάλι με τη στήριξη μικρότερων αριστερών και ακροαριστερών κομμάτων.
Εκτός από ζόμπι-μινκ, στη Δανία υπάρχουν και προλετάριοι που είναι τόσο αντικοινωνικοί ώστε να απευθύνουν στον καλούς δανούς μπάτσους την ίδια άκομψη χειρονομία που τόσες πολλές φορές έχουμε δει να απευθύνεται σε μπάτσους, σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Η παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε τον Απρίλη του 2019, στο Nørrebro, προάστιο της Κοπεγχάγης, όπου βρίσκονται τρεις γειτονιές μεταναστών σημαδεμένες ως «γκέτο». Αφορμή για τις αντικοινωνικές προλεταριακές συμπεριφορές ήταν η πρόθεση ενός φασίστα πολιτευτή, ονόματι Rasmus Paludan, να πορευτεί, εκεί, με τους οπαδούς του. Τελικά, αρκέστηκε να παίξει με ένα αντίτυπο του Κορανίου, και να αποχωρήσει γρήγορα υπό αστυνομική προστασία, γιατί ήδη κινδύνευε να φάει τις πρώτες κλωτσιές από τα ζόμπι-μινκ, σόρι, από τους «μουσουλμάνους που δεν αποδέχονται τις δυτικές δημοκρατικές αξίες». Η ηγεσία της ακροαριστερής Κοκκινο-Πράσινης Συμμαχίας, πάντως, τοποθετήθηκε δημόσια για αυτά τα έκτροπα, εξηγώντας στους βιαιοπραγούντες μετανάστες ότι «οι γενικεύσεις του Paludan δεν έχουν πραγματική βάση (sic, σε μια χώρα όπου μια γειτονιά με «μη δυτικούς» κατοίκους οριοθετείται, με μια καραμπινάτη ρατσιστική γενίκευση, από το ίδιο το δανικό κράτος, ως «παράλληλη κοινωνία»!) και μπορούν να αντιμετωπιστούν με λόγια», όχι με βία [22]. Μιλάμε για «άκρα αριστερά» … της δανικής αστυνομίας, όχι αστεία.
Η αριστερή λύση για τα εγχώρια «ζόμπι-μινκ»: εργασία με στολή και υπό συνεχή αστυνομικό έλεγχο. Μπούλετ νο. 2 και 9. Μοιραστείτε το!
[1] «Εκατομμύρια μινκ «ζόμπι» οδηγούνται στην πυρά στη Δανία – Φόβοι για περιβαλλοντική μόλυνση», iefimerida, 22/12/2020, <https://www.iefimerida.gr/kosmos/ekatommyria-mink-zompi-pyra-dania-koronoios-22-12>.
[2] Βλ. “Danish PM Apologises for Handling of Mink Crisis During Far Farm Visit”, The Local – dk, 27/11/2020, <https://www.thelocal.dk/20201127/danish-pm-apologises-for-handling-of-mink-crisis-during-far-farm-visit>.
[3] Antifa Scripta, «Γιατί έκλεισαν πρώτες η Καστοριά και η Κοζάνη; Τα μεταλλαγμένα μινκ και οι πλεονάζουσες παραγωγικές δυνατότητες», autonomeantifa.gr, 18/11/2020, <https://autonomeantifa.gr/giati-ekleisan-protes-i-kastoria-kai-i/>.
[4] Lise Soelberg Frydendahl και Monica Jørgensen, “Døde corona-mink presser sig op fra graven: Én meters dybde kan ikke holde dem nede”, DR, 24/11/2020, <https://www.dr.dk/nyheder/regionale/midtvest/doede-corona-mink-presser-sig-op-fra-graven-en-meters-dybde-kan-ikke>.
[5] Jon Henley, “Culled Mink Rise from the Dead to Denmark’s Horror”, The Guardian, 25/11/2020, <https://www.theguardian.com/world/2020/nov/25/culled-mink-rise-from-the-dead-denmark-coronavirus>.
[6] “Miljøundersøgelser ved minkgrave er i fuld gang”, Miljøministeriet: Miljøstyrelsen, 09/12/2020, <https://mst.dk/service/nyheder/nyhedsarkiv/2020/dec/miljoeundersoegelser-ved-minkgrave-er-i-fuld-gang/>.
[7] “Minkgrave truer ikke drikkevandet”, Miljøministeriet: Miljøstyrelsen, 10/11/2020, <https://mst.dk/service/nyheder/nyhedsarkiv/2020/nov/minkgrave-truer-ikke-drikkevandet/>.
[8] «Δανία: Συμφωνία κυβέρνησης-αντιπολίτευσης για κατασχέσεις ειδών αξίας από μετανάστες», ΣΚΑΪ, 12/01/2016, <https://www.skai.gr/news/world/dania-symfonia-kyvernisis-antipoliteysis-gia-katasxeseis-eidon-aksia>.
[9] Βλ. Jamila Versi, “Denmark’s ‘Ghetto Plan’ and the Communities It Targets”, Al Jazeera, 15/01/2020, <https://www.aljazeera.com/features/2020/1/15/denmarks-ghetto-plan-and-the-communities-it-targets>.
[10] Βλ. Sune Haugbolle, “Did the Left Really Win in Denmark?”, Foreign Policy, 07/06/2019, <https://foreignpolicy.com/2019/06/07/did-the-left-really-win-in-denmark-mette-frederiksen-social-democrats-danish-peoples-party-venstre-immigration-asylum/>.
[11] Βλ. “New Danish Government to Scrap Plans for ‘Deserted Island’ Deportation Facility”, The Local – dk, 26/06/2019, <https://www.thelocal.dk/20190626/new-danish-government-to-scrap-plans-for-deserted-island-deportation-facility>. Την πληροφορία για το παρατσούκλι “Virus” τη βρήκαμε αλλού: Lisa Abend, “An Island for ‘Unwanted’ Migrants Is Denmark’s Latest Aggressive Anti-Immigrant Policy”, Time, 16/01/2019, <https://time.com/5504331/denmark-migrants-lindholm-island/>.
[12] Stefan Hedlund, “Opinion: The Danes Know That Uncontrolled Immigration Would Damage Their Welfare System”, Geopolitical Intelligence Services, 31/01/2020, <https://www.gisreportsonline.com/opinion-the-danes-know-that-uncontrolled-immigration-would-damage-their-welfare-system,politics,3078.html>.
[13] Robotnik Fantastica, «Night of the Working Dead: Μικρή πραγματεία δια την υπεράσπιση των ζόμπι: Μέρος 2ο», Robotnik Fantastica 2 (2020): 127-141 – το παράθεμα στις σελ. 136, 138.
[14] Ό.π., 138.
[15] Βλ. σε αυτό το σημείο το πολύ κατατοπιστικό σχετικό κείμενο του George Caffentzis, «Η εργασία, η ενέργεια, η κρίση και το τέλος του κόσμου», στο: Η εργασία, η ενέργεια, η κρίση και το τέλος του κόσμου: Σκέψεις για την εργασία, την τεχνολογία και την καπιταλιστική κρίση (1980-2000), του ίδιου, μετάφρ. Αρχείο 71 (Αθήνα: Αρχείο 71, 2012), 27-138.
[16] Με τέτοιους όρους περιγράφεται, από το δανικό κράτος, το «πράσινο όραμά» του. Βλ. “The Danish Green Vision”, State of Green, <https://stateofgreen.com/en/the-danish-green-vision/>.
[17] Για το «κοινό καλό» κατά τη δεκαετία του 1930 βλ. Antifa Scripta, «Το “κοινό καλό”: Ένα επιχείρημα με μακρόχρονη ιστορία», Antifa 73 (2020): 22-24.
[18] Tον Νοέμβρη του 2020, στην Αθήνα κολλήθηκε μια σχετική αφίσα: Autonome Antifa, «Μήπως τελικά παίζει να πάμε άκλαφτοι σαν τα μινκ;», autonomeantifa.gr, 22/11/2020, <https://autonomeantifa.gr/mipos-telika-paizei-na-pame-aklaftoi-s/>.
[19] Βλ. την προκήρυξη: Autonome Antifa, «Ο φασισμός χωρίς σβάστικα έχει κι αριστερή συμμετοχή», autonomeantifa.gr, 10/11/2020, <https://autonomeantifa.gr/o-fasismos-choris-svastika-echei-ki-aris/>.
[20] «Ήπειρος: Η ΑΡ.Π.Η για τους εποχικούς εργάτες και το αγροτικό ζήτημα», Παντιέρα, 26/10/2020, <https://pandiera.gr/%CE%AE%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B7-%CE%B1%CF%81-%CF%80-%CE%B7-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%B5%CF%81
[21] Βλ. “Danish PM Apologises for Handling of Mink Crisis”, ό.π.
[22] Oliver JJ Lane, «Denmark Arrests 23 after Violence Triggered by Campaigner Throwing Quran in Air”, Breitbart, 16/04/2019, <https://www.breitbart.com/europe/2019/04/16/denmark-arrests-23-after-violence-triggered-by-free-campaigner-throwing-quran-in-air/>.