Στις 16 του Ιούλη κανονίσαμε να βρεθούμε στην πλατεία Ταπητουργείου στο Βύρωνα. Είχαμε έντυπα, βιβλία, μουσική, open mics για όποιον/α ήθελε να χώσει, σπρέι για να βάψουμε τους τοίχους και άλλα τέτοια ωραία. Η φάση έγινε Πέμπτη βράδυ και στην αρχή της εβδομάδας είχαμε βγει να μοιράσουμε το flyer που καλούσε στην πλατεία. Στον Υμηττό στην πλατεία του δημαρχείου βρήκαμε κάποια λυκειόπαιδα, στην Βαρνάβα κάμποσους άλλους, στην Τσιρακοπούλου στο Βύρωνα κάποιους ακόμα και πάει λέγοντας. Αφού λοιπόν πήραμε την ανεπίσημη άδεια για τη φάση, πήγαμε την Πέμπτη στο Ταπητουργείο να τα χώσουμε. Στήσαμε την πραμάτεια μας: τα περιοδικά μας, τα βιβλία μας, τα αυτοκόλλητά μας, τα ηχεία και τα πανώ μας, βάλαμε μουσική, πήραμε τις μπύρες μας και αράξαμε. Και η βραδιά ήταν σούπερ. Όχι μόνο επειδή είχαμε φέρει όλα τα παραπάνω. Κυρίως επειδή εκεί ήμασταν εμείς: όλοι και όλες που αράζουμε, μιλάμε, γελάμε και ανασαίνουμε στις πλατείες. Εμείς που πίνουμε τις μπύρες μας στα παγκάκια, ακούμε και προσέχουμε η μία την άλλη.
Κλικ στην εικόνα για να διαβάσετε την αφίσα.
Την Πέμπτη στις 16 του Ιούλη στην πλατεία Ταπητουργείου πήραν το μικρόφωνο και μίλησαν αυτοί που καταλαβαίνουν τον δημόσιο χώρο σαν κάτι ζωτικό, σαν το σπίτι τους. Όλοι αυτοί, όλοι εμείς, δεν πρόκειται να παρατήσουμε τις πλατείες στις γειτονιές μας τόσο εύκολα. Θα μιλήσουμε με σπρέι, μαρκαδόρους και μικρόφωνα, θα διαβάσουμε τα βιβλία μας σε δέκα γλώσσες και θα ακούσουμε μουσική σε άλλες τόσες. Είμαστε στους δρόμους και στις πλατείες γιατί αυτά είναι το σπίτι μας, και δε θα τα παρατήσουμε με το πρώτο γαύγισμα του κάθε «ειδικού», όπως έλεγε και το flyer που μοιράσαμε.
Τη μικροφωνική στην πλατεία Ταπητουργείου την οργανώσαμε οι antifa V, ο αντιφασιστικός πυρήνας Βύρωνα δηλαδή, μαζί με τους autonome antifa. Είχαν ακολουθήσει παρόμοιες φάσεις σε γειτονιές της Αθήνας από άλλους πυρήνες. Στο μέλλον θα γίνουνε κι άλλες. Γιατί, όπως είπαμε άλλες πενήντα φορές μέσα στις δέκα αράδες – ναι ρε, οι πλατείες είναι το σπίτι μας!
