Οι μαθητές και μαθήτριες, οι «εξωσχολικοί» που αδιαφόρησαν για «το όνομα της Μακεδονίας» ενώ όλοι τους έλεγαν το αντίθετο, που βάλανε τη μούρη τους μπροστά και ξεσκέπαστη απέναντι σε γιους μπάτσων και διευθυντές σχολείων, που μίλησαν με τον τρόπο τους για χάρη μας, είναι το ταξικό και πολιτισμικό μας αντίστοιχο εντός των σχολείων. Και όχι, δεν περιμένουν από εμάς, δηλαδή από τη σάρκα τους την ίδια, να εμφανιστούμε τσαμπουνώντας περί «ξενόφερτης συμφωνίας Τσίπρα – Ζάεφ», «κυριαρχίας της Χρυσής Αυγής», «προοδευτικού τόξου» και «κρίσης που κάνει το φτωχό φασίστα».
Περιμένουν γνώμη για τη Μακεδονία, γνώμη για την εξωτερική πολιτική, γνώμη για τους φασίστες, γνώμη για την καπιταλιστική κρίση. Γενικότερα: περιμένουν γνώμες και πρακτικές που να μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως αφετηρία για να οργανώσουν την πηγαία τους ταξική καχυποψία απέναντι στα ελληνικά αφεντικά, στο ελληνικό κράτος, στην αστυνομία του, τον σχολικό μηχανισμό και τα παραφερνάλια του. Πρέπει, όλοι και όλες μαζί, να εκπαιδευτούμε στις ολοκαίνουριες γλώσσες του πολυεθνικού προλεταριάτου· γιατί αυτή είναι πια η μόνη γλώσσα μας.
Και αν αρνούμαστε να το κάνουμε, θα πρέπει πρώτα να καταλάβουμε ότι αυτό είναι όντως βαρύ τίμημα. Και έπειτα, τουλάχιστον, να αναλογιστούμε αν, τελικά, κάνουμε ό,τι κάνουμε επίτηδες, η κατά λάθος. Θα είναι και αυτό μια αρχή…
Διαβάστε την μπροσούρα της εκδήλωσης εδώ.
