Οι μικροαστοί νιώθουν τα πράγματα να ζορίζουν και κάνουν αυτό που έκαναν πάντα. Ακούνε με κατάνυξη τα μμε και παίρνουν εντολές. Το κράτος τους οργανώνει, εκείνοι δείχνουν αυτούς από τους οποίους απειλούνται και φωνάζουν:
«Αυτοί είναι οι εγκληματίες, κύριοι αστυνόμοι».
«Αυτοί είναι οι εγκληματίες, κύριοι μικροαστοί ανά τη χώρα».
Όπως σε όλες τις πλατείες, σε όλες τις πυλωτές και τα πεζοδρόμια. Με τα ίδια ρούχα, τα ίδια πολλά χρώματα, με το ίδιο άγριο βλέμμα.
«Είναι εργατική τάξη. Τσακίστε τους».
Έτσι οι συμμορίες των μικροαστών σχηματίζουν επιτροπές κατοίκων, φωνάζουν τους μπάτσους, κλαψουρίζουν στα σόσιαλ, παλεύουν να πνίξουν τον από κάτω για να σώσουν την πάρτη τους.
Οι από κάτω όμως δεν πνίγονται έτσι εύκολα.
Όταν αριστεροί και δεξιοί λένε να ακούμε την αστυνομία, τα μμε και να το βουλώνουμε, τότε δεν χωράει κουβέντα: η παρέα είναι ένας τρόπος για να μην στεκόμαστε μόνοι μας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Αυτό ακριβώς κάνει η εργατική τάξη -κι ας τους βαφτίζουν συμμορίες. Στο Χαλικάκι στην Ηλιούπολη, στον Άγιο Λάζαρο στον Βύρωνα, στον Καρέα, σε ολόκληρη τη χώρα -η εργατική τάξη εμπιστεύεται μόνο όσες και όσους μοιράζονται παγκάκια, πέταλα και άδειες τσέπες. Και πολύ καλά κάνουν. Βλέπουν τον πληθωρισμό και την ανεργία να σαρώνουν τον κόσμο τους, το κράτος να ετοιμάζεται για πόλεμο, το μέλλον να διαγράφεται όλο και πιο ζοφερό. Κοιτάνε να οργανωθούν με κάθε τρόπο που έχει απομείνει εκτός κράτους.
Όσοι είμαστε μέρος της εργατικής τάξης τούς έχουμε καταλάβει, αριστερούς και δεξιούς ρουφιάνους. Αυτούς που κόπτονταν για την υγεία μας και τώρα λένε να ψοφήσουμε ησύχως.
Ξέρουμε ποιους έχουμε απέναντί μας.
Συμμορίες με άσπρες μηχανές.
Συμμορίες με κάμερες.
Συμμορίες ιδιοκτητών και μαγαζατόρων.
Δεν περιμένουμε τίποτα από κανέναν έξω από μας.
Η συνέχεια αναμένεται με ενδιαφέρον.
Περισσότερα στο https://antifaeast.wordpress.com/