Προκήρυξη που μοιράζεται σε 2.000 αντίτυπα από το antifa east | Απρίλιος 2024 Για να την διαβάσετε ολόκληρη κάντε κλικ εδώ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΣ ΤΡΩΕΙ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ
Η αύξηση στους λογαριασμούς του ρεύματος δεν είναι κάτι που «έτυχε». Είναι ένα σχέδιο ώστε το κράτος να ρουφάει τα λεφτά της εργατικής τάξης και να τα κάνει όπλα και επιδοτήσεις για τα αφεντικά -και το χειρότερο είναι πως ο ρόλος της ΔΕΗ πάντα αυτός ήταν!
Η απότομη αλλαγή στους λογαριασμούς της ΔΕΗ ξεκίνησε το 2019, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Οι αριστεροί αυτής της χώρας φρόντισαν να εισάγουν την εταιρία του ηλεκτρισμού στο ενεργειακό χρηματιστήριο. Ο αρμόδιος μάλιστα υπουργός είχε δηλώσει τότε περιχαρής πως επρόκειτο για μια προσπάθεια μετάβασης «σε ένα ενεργειακό σύστημα που θα μεριμνά για τους καταναλωτές».
Πράγματι το καινούριο σύστημα είχε εμάς και τις τσέπες μας στον νου του, γιατί από τότε οι λογαριασμοί που φτάνουν στις πόρτες των σπιτιών μας -και τα μέηλ μας- είναι διπλοί και τριπλοί από ό,τι είχαμε συνηθίσει. Στις δικαιολογίες που ψελλίζουν οι εκάστοτε αρμόδιοι μαθαίνουμε πως οι απότομες αυξήσεις «είναι κάτι που δεν μπορούν να ελέγξουν» και συνδέεται με τα πάνω και τα κάτω του χρηματιστηρίου ενέργειας, στο άρμα του οποίου έχει προσδεθεί η καλή ΔΕΗ μας…
Άπονο χρηματιστήριο ενέργειας! Μετά τους ιούς, τους πολέμους, τις κλιματικές καταστροφές, τις «πληθωριστικές κρίσεις», τις «οικονομικές κρίσεις», άλλη μία εξωτερική απειλή έχει εισβάλει στις τσέπες μας. Άλλη μία απειλή, από την οποία το «καλό κράτος» προσπαθεί να μας προστατεύσει, με επιδοτήσεις και μικρές σημειώσεις στο τέλος του λογαριασμού: «το ποσό πληρωμής θα ήταν 200 ευρώ αλλά επειδή το κράτος είναι με το μέρος σας θα δώσετε μόνο 100». Άλλο αν παλιά πληρώναμε πενήντα…
Το κράτος λοιπόν ισχυρίζεται πως όλο αυτό έγινε χωρίς τη θέλησή του, κατά λάθος ίσως. Προσπαθεί μάλιστα να κάνει ό,τι μπορεί για να «απαλύνει» τον πόνο στην τσέπη μας αλλά, δυστυχώς, δεν είναι ακριβώς στο χέρι του. Στο κάθε σκαμπανέβασμα των τιμών του χρηματιστηρίου ενέργειας, ο προϋπολογισμός του νοικοκυριού θα υποφέρει αναλόγως. Αυτό που παραλείπουν να μας πουν είναι πως, όσο εμείς δίνουμε τα μαλλιοκέφαλά μας, οι μεγάλες εταιρίες αυτής της χώρας μέχρι πέρσι αγόραζαν ρεύμα με τις παλιές τιμές.
Η Βιοχάλκο, η ΤΙΤΑΝ, τα Αλουμίνια της Ελλάδας είναι εταιρίες που καταναλώνουν τεραβατώρες
για τη λειτουργία τους, ποσότητες ρεύματος που μπροστά τους το ρεύμα των νοικοκυριών φαντάζει αμελητέο. Οι εταιρίες λοιπόν αυτές είχαν συμβάσεις με σταθερά τιμολόγια, ενώ εμείς για κάποιο λόγο έπρεπε να προσαρμοζόμαστε με τα πάνω και τα κάτω του χρηματιστηρίου. Τον Δεκέμβρη του 2022 μάλιστα, οπότε και τα συμβόλαιά τους έληξαν, άλλαξαν παρόχους και πήγαν σε ιδιωτικές εταιρίες ηλεκτρισμού -οι οποίες τους ανήκουν! Μαγικό, ε; Οπότε ας μη ρωτήσουμε τι ποσά πληρώνουν μέχρι σήμερα.
Είναι τέσσερα χρόνια τώρα που ο όρος «πολεμική οικονομία» έχει μπει για τα καλά στις ζωές μας. Ο πληθωρισμός ροκανίζει τους μισθούς μας και μέσω ΦΠΑ τον στέλνει στα κρατικά ταμεία. Το κράτος παριστάνει πως γι’ αυτό φταίνε «οι κερδοσκόποι», οι πονηροί που κρύβονται στις σκιές των σούπερ μάρκετ: αποκρύπτει πως οι διαρκείς ανατιμήσεις στην πραγματικότητα το συμφέρουν. Με τον ΦΠΑ στα 24% σε είδη πρώτης ανάγκης, με την βενζίνη να έχει φόρο πάνω από 60%, όσο οι τιμές ανεβαίνουν τόσα περισσότερα λεφτά τσεπώνει και το κράτος.
Τα λεφτά αυτά τα παίρνει και τα επενδύει σε δύο βασικούς τομείς: από τη μία αγοράζει όπλα για τις θερμές διακρατικές συγκρούσεις που βλέπει να έρχονται στο κοντινό μέλλον, όσο τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν. Από την άλλη φροντίζει να επιδοτεί, να βοηθάει τα αφεντικά αυτής της χώρας ώστε να στραφούν σε κλάδους που παράγουν προϊόντα στρατηγικής σημασίας για κείνο -ακριβώς για να είναι έτοιμοι όταν οι διακρατικές συγκρούσεις χοντρύνουν. Με αυτήν την ματιά καταλαβαίνουμε καλύτερα και τον ρόλο της ΔΕΗ. Οι μεγάλες βιομηχανίες αυτής της χώρας, όπως τα τσιμέντα και τα αλουμίνια, είναι ήδη τέτοιοι κλάδοι -πόσο μάλλον αφού παράγουν προϊόντα που μπορούν ακόμα και να εξάγουν σε άλλες χώρες. Το καλό μας κράτος λοιπόν κλέβει τα λεφτά μας και ουσιαστικά τα δίνει στα αφεντικά αυτής της χώρας μέσω της εταιρίας ηλεκτρισμού -παρέχοντάς τους ενέργεια σε τιμές όσο το δυνατόν χαμηλότερες. Αντί να μας πληρώνουν τα αφεντικά μας για να δουλεύουμε, τους πληρώνουμε εμείς! Μαγικό, έτσι; Το χειρότερο μάλιστα είναι πως, στην περίπτωση της ΔΕΗ, πάντα έτσι ήταν. Πίσω στη δεκαετία του ‘50, οπότε και φτιάχτηκε, η ΔΕΗ αντικατέστησε τις εκατοντάδες εταιρίες ρεύματος που υπήρχαν, έγινε δημόσια και κατόπιν γιγαντώθηκε με στόχο να «επιδοτεί» με τα λεφτά μας, προσφέροντας ρεύμα σε όσο το δυνατόν χαμηλότερες τιμές, τη βιομηχανία αλουμινίου (για περισσότερα, πήγαινε autonomeantifa.gr/magazine_issue/teychos-85/ και διάβασε το κείμενο «Πολεμική οικονομία μέσω ηλεκτρικού ρεύματος»).
Οπότε για να συνοψίσουμε: το κράτος παριστάνει πως δεν του αρέσουν οι «συμφορές» που βρίσκουν τις τσέπες μας. Δεν είναι όμως έτσι. Οι «συμφορές» αυτές διαρκώς καταλήγουν σε καινούριες πειθαρχήσεις και ανατιμήσεις σε προϊόντα πρώτης ανάγκης. Αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν τα αφεντικά μας να προετοιμαστούν για τα ακόμα πιο δύσκολα χρόνια που έρχονται, πατώντας πάνω μας. Η προετοιμασία έχει ξεκινήσει από καιρό, πριν από «τα χρόνια του ιού». Η εισαγωγή της ΔΕΗ στο χρηματιστήριο ενέργειας έγινε πριν από την «πανδημία» και μάλιστα από τους αριστερούς αυτής της χώρας, γεγονός που αποδεικνύει ακόμα μία φορά πως αριστεροί και δεξιοί δουλεύουνε μαζί και εναντίον της εργατικής τάξης. Όταν ήρθε ο ιός φρόντισαν να μας εκπαιδεύσουν ταχύρρυθμα σε εξωτερικές απειλές από τις οποίες το κράτος είναι ο μόνος εγγυητής της ασφάλειάς μας. Οι απειλές αυτές όμως πάντα με κάποιο μαγικό τρόπο καταλήγουν σε μέτρα εναντίον μας. Είναι η εργατική τάξη που στο τέλος καταλήγει να πληρώσει τον λογαριασμό: όχι τα αφεντικά στον αγροτικό τομέα, ούτε τα αφεντικά σε εργοστάσια και βιοτεχνίες. Καλό είναι λοιπόν να καταλαβαίνουμε μέσα από τη μαγική γλώσσα των αφεντικών τι εννοούν όταν μιλάνε για «λαμόγια», «χρηματιστήρια», «ανατιμήσεις λόγω πολέμου» και πολλά ακόμα με τα οποία μας βομβαρδίζουν καθημερινά προσπαθώντας να συσκοτίσουν την επίθεση εναντίον μας.
Να λοιπόν που οι αριστεροί ξέρουν κι εκείνοι να την πέφτουν στην εργατική τάξη. Μάλιστα το κάνουν κοιτώντας σε βάθος χρόνου. Ήξεραν πως η οικονομική κρίση θα χτυπούσε σε λίγα χρόνια κόκκινο. Ήξεραν πως έπρεπε να αναδιαρθρώσουν την οικονομία (τους). Ετοιμάστηκαν λοιπόν να μπορούν να σκουπίσουν τα λεφτά (μας) γρήγορα και άνετα.