Άλλο ένα απόγευμα μαζευτήκαμε σε μια από τις πλατείες των νοτίων για να βρούμε τους δικούς μας, να πολεμήσουμε τον φόβο, να μην κλειστούμε μόνοι στα σπίτια μας. Παρέα είχαμε φέρει ηχείο και μικρόφωνο. Μέσα από τις μουσικές μας προσπαθούμε να μιλάμε για μας, για τα ζόρια που ζούμε, για τα όνειρά μας. Και όλα αυτά ενάντια στις απαγορεύσεις, διεκδικώντας το δημόσιο χώρο και ανακαλύπτοντας τη δική μας γλώσσα.
Βρισκόμαστε κόντρα στην προσπάθεια της αριστεράς να συσκοτίσει τα πραγματικά μας προβλήματα, δημιουργώντας γεγονότα για τα οποία «πρέπει» να πάρεις θέση. Ενάντια στις απαγορεύσεις στεκόμαστε όλοι μαζί διεκδικώντας το δημόσιο χώρο, ανακαλύπτοντας τη δική μας γλώσσα. Δεν πτοούμαστε με την εφευρετικότητα αριστερών και δεξιών στο να μας στοχοποιούν, ονομάζοντάς μας αντικοινωνικούς, βαφτίζοντας σκηνικά σαν αυτό που κάναμε «κορονοπάρτι» και πάει λέγοντας. Κανένα λόγο δεν έχουμε να γιορτάσουμε. Προσπαθούμε να κρατήσουμε τα μυαλά μας στη θέση τους και να μην βουτήξουμε κι εμείς στη συλλογική παράνοια.
Μαζευτήκαμε λοιπόν στην αρχή του Μάρτη στην πλατεία Δημαρχείου στη Δάφνη. Το κράτος δεν ξέχασε να μας υπενθυμίσει την παρουσία του, ούτε και οι κάθε λογής ρουφιάνοι του. Όμως, χάρη στην εμπιστοσύνη που έχουμε χτίσει αναμεταξύ μας δεν πτοηθήκαμε. Και αυτό μας δυνάμωσε κι’ άλλο. Έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε, πολλά να πούμε.
Περισσότερα στο antifasouth.gr