Κρυφές πτυχές της αυτοοργάνωσης:
Συζήτηση με το γραφίστα του Antifa West Side
– Τι παίχτηκε με τα αυτοκόλλητα;
– Τί τι παίχτηκε;
– Τι είναι αυτά;
– Τί τι είναι αυτά; Σαν τι σου φαίνονται;
– Τι φάση ρε φίλε με τις νεκροκεφαλές;;
– Τι δε καταλαβαίνεις από τις νεκροκεφαλές;
– Ε, να, ψιλοάλλα δεν είχαμε πει; Γιατί κάνεις του κεφαλιού σου;
– Δε θυμάμαι τι είχαμε πει.
– Ναι, τώρα κάνεις τον ανήξερο, δε θυμάμαι και μαλακίες.
– Ρε σου αρέσουνε ρε;;
– Αυτό είναι το θέμα τώρα;
– Ε, ποιό είναι;
– Ρε θα μας τρελάνεις εσύ. Δε σου δώσαμε μια λίστα με αυτά που είχαμε συμφωνήσει;
– Εγώ δεν είχα συμφωνήσει, ήμουν άρρωστος σε εκείνη την κουβέντα.
– Κι επειδή ήσουν άρρωστος εμείς τι φταίμε;
– Εσείς φταίτε γιατί αρρώστησα με αυτά που συζητάμε για το τέλος του κόσμου και μου βγήκανε νεκροκεφαλές.
– Πότε συζητήσαμε ρε για το τέλος του κόσμου;;
– Κάθε φορά που έρχομαι, μην αφήσουμε και τίποτα να πέσει κάτω, όλη τη σαπίλα γύρω μας συζητάμε!
– Και τι θες να συζητάμε, για το μικρό σπίτι στο λιβάδι;
– Ρε σου αρέσουνε ρε;;
– Καλά είναι, αλλά τι φάση ρε φίλε με τις νεκροκεφαλές;
– Τι δε καταλαβαίνεις από τις νεκροκεφαλές;
– Ε, να, ψιλοάλλα δεν είχαμε πει;
– Δε θυμάμαι τι είχαμε πει…
– Ναι, τώρα κάνεις τον ανήξερο, δε θυμάμαι και μαλακίες.
– Ρε σου αρέσουνε ρε;
– Αυτό είναι το θέμα τώρα;
– Ε, ποιό είναι;;
