Τους τελευταίους 9 μήνες οι «ειδικοί» μας τρομοκρατούν καθημερινά ενώ οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι φροντίζουν όποτε χρειάζεται να βγαίνουμε από το σπίτι μας μόνο για δουλειά, παριστάνοντας την ίδια στιγμή ότι νοιάζονται για την υγεία μας. Μας επέβαλαν την μάσκα σαν μέσο πειθάρχησης και κανόνισαν να μας κόβουν πρόστιμα για να μην μπορούμε να κυκλοφορήσουμε ελεύθερα στην ίδια μας την πόλη. Η συνύπαρξή μας με τους ομοίους μας στις πλατείες, στο γήπεδο, στις συναυλίες, στα σχολεία απαγορεύτηκε, οι συνήθειες και οι επαφές μας μετατράπηκαν σε κάποιου είδους εγκληματική πράξη. Η εργατική τάξη και οι κουλτούρες της στοχοποιήθηκαν ξανά και ξανά σαν «αντικοινωνικές».
Κι όμως, στις καβάτζες των γειτονιών μας, στα μέρη που οι απείθαρχοι προσπαθούμε να πάρουμε ανάσες και να διασώσουμε τα μυαλά και την αξιοπρέπειά μας στην εποχή της παράνοιας, τα κρατικά μέτρα γίνονται αντιληπτά σαν αυτό που πραγματικά είναι: όχι «προστασία της υγείας» μας αλλά επίθεση εναντίον μας. Τελευταία μάλιστα σε διάφορες γειτονιές της πόλης, στη Λαμπρινή και στο Χολαργό, σε Νίκαια και Κορυδαλλό, σε Πειραιά, Μπραχάμι, Καλλιθέα και Αιγάλεω, οι απείθαρχοι και οι απείθαρχες αυτής της πόλης βγήκαν και βροντοφώναξαν αυτό που ήδη συζητιέται αναμεταξύ μας:
Στο διάολο οι «ειδικοί» και η καραντίνα!
Περισσότερα στο antifapatissia.wordpress.com