Το ξέρουμε καλά: Αυτή η πόλη σαπίζει. Και όλα τα σκουλήκια που κυκλοφορούν στο πτώμα, μας έχουν βάλει στο μάτι.
Στις 5 Ιουλίου, για παράδειγμα, η αντιφασιστική συναυλία που διοργανώσαμε στην πλατεία Δαβάκη στην Καλλιθέα δέχθηκε επίθεση από φασίστες . Η επίθεση ήταν του είδους που τα μίντια αποκαλούν «τυφλή»: εκτός από μας στόχευε στα παιδιά και στους γονείς τους, που εκείνη την ώρα βρίσκονταν στην πλατεία. Για τους ίδιους ακριβώς λόγους η επίθεση ήταν, κατά τη γνώμη μας, απολύτως στοχευμένη: «εμείς» είμαστε αντιφασίστες, τα «παιδιά» και οι «γονείς» τους μετανάστες. Εν πάση περιπτώσει, το σημαντικό είναι ότι η επίθεση αποκρούστηκε με τον τρόπο που της άρμοζε, οι φασίστες κυνηγήθηκαν και η συναυλία έγινε κανονικά.
Εν τω μεταξύ έχει και αυτό τη σημασία του: σε πείσμα της κρατικής εκστρατείας «βουλώστε-το-όλοι-γιατί-θα-ρθουν-οι-φασίστες», οι αντιφασίστες και οι αντιφασίστριες που αποκρούσαμε την επίθεση το κάναμε δίχως να είμαστε ειδικοί της μάχης. Οι μισές είμαστε γυναίκες. Οι άλλοι μισοί δεν έχουμε μπράτσα. Οι μισοί είμαστε άνεργοι. Οι άλλες μισές δουλεύουμε στις μαύρες τρύπες του ελληνικού καπιταλισμού: σηκώνουμε τηλέφωνα, φτιάχνουμε καφέδες, κουβαλάμε πακέτα. Κάποιοι από μάς δεν έχουμε γεννηθεί καν στην Ελλάδα – και οι υπόλοιποι που έχουμε, δεν νιώθουμε περήφανοι γι’ αυτό. Μισούμε όλοι μας στο ρατσισμό γιατί καταλαβαίνουμε ότι μας διαχωρίζει, μας κάνει πιο αδύναμους και πιο υποτιμημένους. Έχουμε δικούς μας λόγους και δικούς μας τρόπους να μισούμε αυτό τον κόσμο. Δεν είμαστε ειδικοί της βίας, αλλά είμαστε οργανωμένοι – στα μυαλά και στο δρόμο. Όπως αποδείχθηκε αυτό είναι που μετράει – ακόμη και στη φυσική αντιπαράθεση.
Είμαστε κομμάτι της νέας εργατικής τάξης των νοτίων Βαλκανίων. Με συνείδηση του εαυτού μας· αλλά όχι όσο πρέπει. Φοβισμένες· αλλά όχι υποταγμένες. Τρελαμένοι· αλλά όχι σε βαθμό αυτοκαταστροφικό. Περήφανοι· αλλά όχι αλαζόνες. Βίαιες· αλλά όχι παραπάνω απ’ όσο πρέπει. Με χίλια δυο κουσούρια· αλλά τέλος πάντων όχι οι χειρότεροι της εποχής μας.
Είμαστε αυτόνομοι αντιφασίστες στους καιρούς του νέου ελληνικού φασισμού. Και αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν μετανιώνουμε.
Autonome antifa – Antifa Kallithea
