Το σκηνικό απόκοσμο.
Στο βάθος μια και καλά έρημη, μα πεντακάθαρη πόλη.
Στα αυτιά σειρήνες περιπολικών και ασθενοφόρων, ήχοι πυροσβεστικών και απορριμματοφόρων.
Η κατάσταση είχε ως εξής. Μόλις είχαμε ξεπεράσει το πρόβλημα του πως μπορεί να κολληθεί αφίσα και να γραφτούν συνθήματα σε καιρούς απαγόρευσης κυκλοφορίας και βρεθήκαμε μπροστά σε ένα άλλο. Κι αυτό δεν ήταν ότι δεν είχαμε τι να πούμε. Ίσα ίσα που σε αυτούς τους καιρούς είναι που νιώθουμε πιο πολύ από ποτέ ότι πρέπει να βγάζουμε γλώσσα. Αντίλογος στους τοίχους, στα χαρτιά, στα λόγια.
-Αφού σας λέω. Περνάει καθαριστικό του Δήμου και καθαρίζει τοίχους, καφάο και τηλεφωνικούς θαλάμους ανά δύο μέρες. Εναλλάξ από την Κυψέλη στο Γκύζη και όπισθεν. Δεν αφήνει τίποτα κολλημένο. Μια στις 7 περνάνε συνεργεία και βάφουν ότι βάφεται.
-Κάνει δουλίτσα ο αντιδήμαρχος καθαριότητας. Τον ακολουθώ και στα σοσιαλ μιντια. Εκεί να δεις οχετό και ταξικό μίσος. Κάτσε να σας διαβάσω το τελευταίο του ποστ:
«Όπως και την προηγούμενη φορά, σπεύσαμε να στρέψουμε την κατάσταση προς όφελος των δημοτών και της πόλης μας και μετατρέψαμε το lockdown 2.0 σε χρυσή ευκαιρία για εμάς. Εδώ και 20 μέρες με εντατική, καθημερινή εργασία πραγματοποιήσαμε μεγάλη επιχείρηση antigraffiti στη Σταδίου από την Ομόνοια μέχρι το Σύνταγμα συνολικής επιφάνειας 3.300,00 τμ, σε κολώνες, μαρμάρινες, μεταλλικές , και γυάλινες επιφάνειες καθώς και στα ρολά 90καταστημάτων, που είχαν βανδαλιστεί με συνθήματα, άναρχα σχέδια και αντιαισθητικές μπογιές. (…) Παραμένουμε ανυποχώρητοι στο δικαίωμα μας να ζούμε σε μια πόλη με καθαρούς δημόσιους χώρους και να σβήνουμε ό,τι προσβάλει την αισθητική και την καθημερινότητα μας. Κάθε μέρα ένα βήμα πιο κοντά στην Αθήνα που αγαπήσαμε και αγαπάμε.»[1]
– Ρε αυτοί είναι φασίστες ρε, όχι πως δεν το ξέραμε αλλά με σύγχυσε τώρα. Δηλαδή μας μάντρωσαν με το έτσι θέλω μέσα γιατί ένας επικίνδυνος ιός κυκλοφορεί και σπέρνει το θανατικό, μείναμε άνεργοι ή σχεδόν άνεργοι, ζούμε με επιδόματα, πρέπει να βγάζουμε όλοι το σκασμό – για αυτό το τελευταίο μας κότσαραν και μια μάσκα στη μούρη- και αυτοί το γλεντάνε καθαρίζοντας.
-Ρε λέτε να βάζουν και χλωρίνη στους τοίχους για να τους απολυμάνουν μια και καλή από όσα λέμε και γράφουμε σε αυτούς; Δεν είναι να παίζεις με τέτοια πράγματα πλέον. Κολλάει η απειθαρχία από τα μπετά και δεν κάνει καλό. Μεταδίδεται γάματα, χειρότερα κι από τον κορώνα.
-Για μας μια χαρά καλό κάνει. Τι εννοείς;
-Ρε για τη μεσαία τάξη γίνονται αυτά. Να τροφοδοτήσει με λίγο παραπάνω στοργή τη σχέση μίσους και αγάπης που έχουν τόσα χρόνια. Εδώ σου λέει «παραμένουμε ανυποχώρητοι και σβήνουμε ό,τι προσβάλει την αισθητική μας» , το πρώτο πληθυντικό του ολέθρου. Αυτό που δεν χωράμε όλοι. Ποτέ δεν χωρούσαμε. Τους κλείνει το μάτι και τους λέει πως ακόμα και στο δημόσιο χώρο θα επιβληθεί η δικιά τους γαμημένη κουλτούρα. Αυτής της αποστείρωσης. Της τάξης και της ασφάλειας. Της μουγκαμάρας.
-Ναι, και την ίδια ώρα λέει σε εμάς και σε όλους του υπόλοιπους που είναι σαν κι εμάς ότι καλά θα κάνουμε να βγάλουμε το σκασμό σε όλα τα επίπεδα. Κλεισμένοι σε σπίτια μιας πόλης φυλακής, να ξεχάσουμε όλα όσα είχαμε για να την παλεύουμε. Πάρκα, πλατείες, γύρες στην πόλη, βαψίματα για τα ζόρια μας, μουσικά χωσίματα με τις δικιές μας στα πάρκα. ΌΛΑ. Να σκάσουμε και στους τοίχους δηλαδή. Ζωντανοί –νεκροί. Να κυκλοφορούμε μόνο για να δουλεύουμε σε μια πόλη φάντασμα. Που δε θα ‘χει πια τα χρώματα μας, τους θορύβους μας, τις αρνήσεις μας ξερασμένες στους τοίχους.
-Ευτυχώς όμως που εμείς το παίρνουμε πάντα από την άλλη!
-Τι εννοείς πάλι ρε μαλάκα;
-Ότι το σκηνικό το ξέρουμε καλύτερα από τα συνεργεία του δήμου και τα σώματα ασφαλείας. Το background του έργου το φτιάξαμε εμείς. Το φτιάχνουμε εμείς. Είναι το δικό μας πεδίο. Και πλέον έχουμε συν 3.300,00τμ καθαρής επιφάνειας να παίξουμε μπάλα!
-Όποιος αντέξει..
Για επικοινωνία στείλτε μέηλ στο [email protected]
[1] Όντως τώρα περιμένετε να βάλουμε λινκ από σοσιαλ μίντια αντιδημάρχου καθαριότητας;!
