Τι καταλάβαμε απ’ το σπάσιμο ενός άτυπου λοκντάουν // Ανταπόκριση από την antifa διαδήλωση στον Πειραιά

Το Σάββατο 18 Δεκέμβρη η συνέλευση autonome antifa κι ο πυρήνας antifa peiraias ετοιμάζονταν να διοργανώσουν μια δημόσια antifa διαδήλωση στον Πειραιά με θέμα Όχι Άλλες Εξακριβώσεις. Αλλά ο καιρός προβλεπόταν δυσοίωνος. Έμφαση εδώ στο «προβλεπόταν» και όχι στο «δυσοίωνος». Γιατί σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, η κακοκαιρία Κάρμελ ετοιμαζόταν να χτυπήσει την πόλη μας. Τα κανάλια μας πιπίλισαν τον εγκέφαλο: κρύο, βροχή, άνεμοι, κατακλυσμός, θα πεθάνετε όλοι. Η Πολιτική Προστασία εξέδωσε ανακοινώσεις με ατελείωτους καταλόγους εντολών για τους πολίτες. Να, πάρτε μερικούς για να μπείτε στο κλίμα:

Να μεταβάλλουν το πρόγραμμα των μετακινήσεών τους ώστε να αποφεύγουν την αιχμή των καιρικών φαινομένων.
Να αποφεύγουν τις εργασίες υπαίθρου και δραστηριότητες σε θαλάσσιες και παράκτιες περιοχές κατά τη διάρκεια εκδήλωσης των έντονων καιρικών φαινομένων (κίνδυνος από πτώσεις κεραυνών).
Να αποφεύγουν τις άσκοπες μετακινήσεις.^[1]«Χιονιάς: Ερχεται «λευκό» Σαββατοκύριακο -Προ των πυλών η κακοκαιρία «Κάρμελ», πού θα χτυπήσει», … Continue reading

Και πάει λέγοντας. Οι τηλεορασόπληκτοι γονείς διαφόρων συντρόφων τους έπαιρναν τηλέφωνο να τους πουν να μη βγουν απ’ το σπίτι τους. Η σούμα ήταν απλή: όλοι μέσα και μην κουνήσετε ρούπι.

Οι δυσοίωνες μετεωρολογικές προβλέψεις έχουν γίνει κι αυτές κομμάτι της καθημερινότητάς μας τα τελευταία χρόνια. Είναι άλλη μία από τις καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που πέφτουν πάνω μας η μία μετά την άλλη. Πλέον η βροχή έχει πάψει να λέγεται βροχή και λέγεται «ακραία καιρικά φαινόμενα». Ο καύσωνας του καλοκαιριού έχει πάψει να θεωρείται κάτι φυσιολογικό και θεωρείται αιτία επιβολής «απαγόρευσης κυκλοφορίας σε δασικές εκτάσεις». Πλέον μια χειμωνιάτικη μέρα δε μπορεί να είναι απλά λόγω του χειμώνα· πρέπει να λέγεται «κακοκαιρία Αναξίμανδρος» ή κάτι αντίστοιχο.

Τα γελοία ονόματα της κάθε βροχούλας είναι μια ιστορία που τραβά στην Ελλάδα απ’ το 2017. Μια κακοκαιρία με όνομα βέβαια δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη σφοδρότητά της, όπως άφηνε να του ξεφύγει πριν δυο χρόνια ο διευθυντής της ΕΜΥ:

Στην Ελλάδα συμβαίνει πάρα πολλές φορές να έχουμε μελτέμια άνω των 8, 9 μποφόρ που ξεπερνούν τον πορτοκαλί συναγερμό. Αυτό πρακτικά σήμαινε ότι μόνο για την ένταση των ανέμων – όπως εφαρμόζεται σε άλλες χώρες – θα έπρεπε να βγάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι προειδοποίηση και ονομασίες. Οι ονομασίες δίνονται για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο. Στη χώρα μας δεν υπάρχει ένας κανόνας για την ονοματοδοσία των βαρομετρικών χαμηλών – αυτή γίνεται τελείως αυθαίρετα, χωρίς να υπάρχει το βάθος των χαμηλών ούτε οι εντάσεις.^[2]«Γιατί η ΕΜΥ δεν δίνει ονόματα στις κακοκαιρίες – Τι είναι μια “μετεωρολογική βόμβα“», news247.gr, 13/11/2019. … Continue reading

Άκου τελείως αυθαίρετα! Εδώ εμείς νομίζαμε ότι όλα στον καπιταλιστικό κόσμο μας συμβαίνουν στη βάση ατράνταχτων επιστημονικών δεδομένων! Τς τς τς… Και μάλιστα την προηγούμενη εβδομάδα μάθαμε και τι σημαίνει αυτό το «για να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο». Γιατί τότε η ΕΜΥ έκανε το λάθος να μην ονομάσει κάπως τη βροχούλα του προηγούμενου Σαββάτου. Φρίκη! Κατακραυγή! Εγκληματική Αμέλεια! Οι υπόλοιποι μετεωρολόγοι αμέσως κατήγγειλαν την ανεύθυνη στάση της ΕΜΥ με επιχειρήματα σαν τα παρακάτω:

Σύμφωνα με δημοσίευση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/meteo.gr στο επιστημονικό περιοδικό «Atmosphere», η ονοματοδοσία ενισχύει την αντίληψη του κινδύνου και το επίπεδο εγρήγορσης των πολιτών, επηρεάζοντας εν τέλει σημαντικά την ετοιμότητά τους. Επιπλέον, οι πολίτες που είχαν βιώσει αρνητικές επιπτώσεις από μια επώνυμη κακοκαιρία στο παρελθόν, είχαν εμφανώς αυξημένα επίπεδα ετοιμότητας.^[3]««Μπηχτή» του Εθνικού Αστεροσκοπείου στην ΕΜΥ για την… ανώνυμη κακοκαιρία -Γιατί πρέπει να τους δίνουμε … Continue reading
Η ονοματοδοσία των έντονων καιρικών φαινομένων είναι μία πολύ σημαντική διαδικασία […] και οι πολίτες την έχουν αποδεχτεί.^[4]“Λαγουβάρδος για «ανώνυμη» κακοκαιρία στο ethnos.gr: Λάθος που δε δόθηκε όνομα στο τελευταίο βαρομετρικό … Continue reading

Καταλάβατε; Η ονοματοδοσία δεν έχει να κάνει με τον κίνδυνο που καταφτάνει (γιατί πολύ απλά κανείς δεν ξέρει και κανείς δε νοιάζεται πόσος είναι αυτός ο κίνδυνος). Η ονοματοδοσία έχει να κάνει με τη συμπεριφορά του πληθυσμού μόλις ακούει μια «επώνυμη» κακοκαιρία. Από την οποία συμπεριφορά είναι πολύ ικανοποιημένοι οι αρμόδιοι ειδικοί του κράτους. Η αντίληψη του κινδύνου» και η «εγρήγορση» ενισχύονται, η «ετοιμότητα» επηρεάζεται, η ονοματοδοσία «έχει γίνει αποδεκτή». Δηλαδή, οι μετεωρολόγοι χαίρονται πολύ που μόλις ονοματίσουν μια κακοκαιρία, οι πολίτες σαν καλοί μπούφοι κάθονται σπίτι και λένε «έρχεται ο Αριστόβουλος, θα κάτσω σπίτι». Η λαμπρή τους επιτυχία δεν είναι ότι προβλέπουν τον καιρό, αλλά ότι προβλέπουν την αντίδραση των πολιτών σαν ξόρκι, πράγμα απείρως σημαντικότερο. Για να το πούμε με άλλα λόγια, η επιτυχία του ονόματος μιας κακοκαιρίας δεν προκύπτει από καμία επιστήμη, προκύπτει από τη δύναμη που έχουν τα λόγια, όταν έχουν από πίσω τους κράτος.^[5]Για μια λογοτεχνική περιγραφή της μαγείας ως της δύναμης που ασκούν οι λέξεις και τα σύμβολα πάνω στους … Continue reading

Χάρη στη λαμπρή αυτή επιτυχία, συνέβη το εξής εντυπωσιακό. Μια βδομάδα πριν τη διαδήλωση, δηλαδή το Σάββατο 11 Δεκέμβρη, με κανονική βροχή να πέφτει ασταμάτητα αλλά με τη βροχή αυτή να είναι ανώνυμη, στους δρόμους του Πειραιά γινόταν το αδιαχώρητο. Το Σάββατο της διαδήλωσης, με απλό κρύο (μα πού ακούστηκε Δεκέμβρη μήνα;) η μεγάλη πλειοψηφία των Πειραιωτών και των Πειραιωτισσών έκατσε σπίτι. Οι δρόμοι, όπως είπε μια συντρόφισσα, θύμιζαν περιόδους καραντίνας. Οι ντόπιοι έλεγαν ότι δεν έχουν ξαναδεί ποτέ τόσο άδειους τους κεντρικούς δρόμους του Πειραιά Σάββατο μεσημέρι. Οι καφετέριες στο Πασαλιμάνι βαρούσαν μύγες, όπως όταν εφαρμόζονται καινούργια μέτρα που μειώνουν κι άλλο την κατανάλωση.

Από τη μεριά μας έχουμε τουλάχιστον συνηθίσει να μη δρούμε βάσει «προβλέψεων» και «εντολών των ειδικών». Οπότε πραγματοποιήσαμε κανονικά τη διαδήλωσή μας. Μαζί μας και κάποιες δεκάδες συντρόφων και συντροφισσών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της αφίσας παρά την τρομοκρατία που έσπερναν τα κανάλια. Και την ώρα που διαδηλώναμε ήταν λες και σπάγαμε αυτό το ιδιόρρυθμο, άτυπο λοκντάουν που είχαν στήσει οι μετεωρολόγοι. Το κρύο το ξεπεράσαμε γρήγορα – βοήθησαν κι οι αλυσίδες σ’ αυτό, βοήθησε και το ξελαρύγγιασμα. Και το μόνο βέβαιο είναι ότι, όπως και στην περίοδο των λοκντάουν, η διαδήλωσή μας έκανε την παρουσία της αισθητή.

Σε εχθρούς και φίλους.