Σαν αντιφά ομάδα γειτονιάς, εμείς και οι τοίχοι έχουμε μια μακρά σχέση και ιστορία. Όχι από κάποιο βιτσιόζικο λόγο βαθιάς αγάπης σε σοβάδες, αλλά γιατί πάνω στους τοίχους των γειτονιών που ζούμε, στα καφάο των δρόμων που περπατάμε και στις πλατείες που αράζουμε διεξάγεται καθημερινά ένας πόλεμος κυριαρχίας για το δημόσιο χώρο.
Λέμε λοιπόν ότι στις γειτονιές μας έχει πόλεμο, και ας μην φοράνε όλοι τις παραλλαγές. Και αυτό γιατί η κυριαρχία στο δημόσιο χώρο από πλευράς του κράτους δεν έχει μόνο μπάτσους και καταστολή νέτα σκέτα. Πάει χέρι χέρι με ένα κοινωνικό πρόσωπο που αποτελείται από μαγαζάτορες, τοπικούς ρουφιάνους και μικροαστούληδες μέχρι μυστήριες πρωτοβουλίες καθαρίσματος και νοικοκυρέματος πλατειών, τις καλλιτεχνικές ανησυχίες του δήμου, και άλλα ευυπόληπτα φυντάνια, κοινώς τους φίλους του. Και είναι ένας πόλεμος βαθιά ταξικός που παίζεται κάθε μέρα, τοίχο τον τοίχο και δρόμο τον δρόμο. Στόχος του είναι να βγάλουμε το σκασμό, να μην μιλάμε από την σκοπιά της τάξης μας και τα ζόρια μας, αλλά να αναπαράγουμε κράτος με τα μπούνια.
Ε λοιπόν εμείς που ζούμε και αναπνέουμε στους δρόμους της πόλης καθόλου δεν μας ψήνει να αφήνουμε χώρο σε κάτι τέτοιους τύπους. Και σίγουρα δεν έχουμε καμία πρόθεση να μείνουμε αμέτοχοι. Γιατί το ποιος υπάρχει στους τοίχους αποτυπώνει την ταξική πόλωση μέσα στις γειτονιές. Γιατί αντιλαμβανόμαστε ότι τα σπρέι, τα βαψίματα και τα αυτοκόλλητα μας είναι κομμάτι της συλλογικής μας οργάνωσης και της παρουσίας μας στο δρόμο. Είναι μια δουλειά που σκοπό έχει να χτίσει σχέσεις με τους φίλους μας που γουστάρουν αυτά που λέμε και κάνουμε και να ενοχλούνται οι εχθροί μας.
Γιατί όπως και να το κάνεις, μετράει αλλιώς να ξυπνάς για το κωλοοχτάωρο σου και να βλέπεις το τεράστιο antifa που βγήκαμε και γράψαμε πρόσφατα στην γειτονιά του Ερυθρού, σου φτιάχνει η μέρα διάολε! Γιατί τα ρολά και τα βαψίματα στους τοίχους της πόλης είναι τελικά κομμάτι της ανατίμησης της γειτονιάς και της τάξης μας
Περισσότερα στο https://antifadowntown.wordpress.com/
