Τα μάθατε; Οι δημοκρατικές δυνάμεις μας έσωσαν από τον φασισμό! Τι, δυσκολεύεστε να το πιστέψετε; Ε, καλά κάνετε, γιατί πρόκειται για το μεγαλύτερο παραμύθι που έχουν ακούσει τα αυτιά μας ως τώρα, κι η αλήθεια είναι ότι έχουμε ακούσει μπόλικα.
Βάλτε με το νου σας τι πακέτα έχουμε φάει τους τελευταίους μήνες. Μας απαγορεύθηκε να βγαίνουμε απ’ το σπίτι, μας κυνήγησαν στις πλατείες, μας απέλυσαν, μας έκαναν τον βίο αβίωτο στις δουλειές, μας είπαν να ζήσουμε μ’ επιδόματα, μας ανάγκασαν να φοράμε μάσκες, μας αποκάλεσαν τρελούς όποτε τολμήσαμε να διαφωνήσουμε. Στο τέλος, αριστεροί και δεξιοί πολιτικοί εκπρόσωποι, βάλθηκαν να μας λένε ότι για όλα αυτά δεν ευθύνονται τ’ αφεντικά μας, οι αστυνομικοί μηχανισμοί, το κράτος μας, αλλά η «κρίση που έφερε η πανδημία»! Και καθώς τα τρώγαμε στη μάπα αυτά τ’ αδιανόητα, είχαν το θράσος να προσπαθήσουν να μας πείσουν ότι μας «σώζουν από τον φασισμό» επειδή η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε!
Αλλά καθόλου έτσι δεν είναι στ’ αλήθεια. Όλα αυτά που ζούμε στο πετσί μας δεν είναι παρά όψεις του νέου ελληνικού φασισμού, ενός κρατικού σχεδίου για την διαχείριση και την πειθάρχηση της εργατικής τάξης. Ο διαβόητος ιός δεν είναι παρά η αφορμή για να γίνουν ακόμη πιο καθολικά, ακόμη πιο ασφυκτικά. Κι αυτά τα σχέδια δεν μπήκαν σε εφαρμογή μονάχα από σιχαμένους ακροδεξιούς αλλά από το πολιτικό μας σύστημα σύσσωμο, με την αριστερά του και την δεξιά του. Όλοι μαζί μας έβαλαν καραντίνα, όλοι μαζί κανόνισαν να ‘χουμε άδειες τσέπες και δυσοίωνο μέλλον. Και τελικά, όλοι μαζί συγκρότησαν την μία και μοναδική γνώμη που επιτρέπεται να ακούγεται δημόσια: φάτε τις κλωτσιές σας αδιαμαρτύρητα γιατί παίζει γρίπη. Και μην σας περάσει απ’ το μυαλό ότι πρόκειται για κάποιου είδους φασισμό, αφού τους ναζί τους στείλαμε φυλάκα.
Ε, σιγά μην τους ακούσουμε! Ήδη τ’ αδέρφια μας στα σχολεία φρόντισαν να χρησιμοποιήσουν τις καταλήψεις για να κάνουν διάλειμμα απ’ την πειθαρχία που έχει καμουφλαριστεί σε «προστασία της δημόσιας υγείας»· ήδη τ’ αδέρφια μας στις δουλειές ανακαλύπτουν τρόπους ν’ αμφισβητούν τη γενική μουγγαμάρα που επιβάλλεται από την υποχρεωτική μασκοφορία· ήδη τ’ αδέρφια μας στις πλατείες γράφουν τις απαγορεύσεις και τις κοινωνικές αποστάσεις εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι αδέρφια! Και πρέπει να πάμε ένα βήμα παραπέρα: Πρέπει να βρεθούμε. Πρέπει να μάθουμε να μιλάμε για λογαριασμό μας. Πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη ο ένας στην άλλη. Αλλιώς θα τρώμε μια ζωή τα παραμύθια τους αμάσητα.
