Σήμερα ο πόλεμος λένε ότι αφορά το Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Πρόπερσι τη Ρωσία και την Ουκρανία. Και δέκα χρόνια πριν τη Συρία σκέτη. Ελάχιστοι μπαίνουν στον κόπο να κάνουν τη σύνδεση. Ίσως γιατί η σύνδεση αποκαλύπτει το σκληρό προφανές: ο πόλεμος είναι παγκόσμιος – ο χώρος διεξαγωγής του είναι ολόκληρος ο πλανήτης, ο χρόνος διεξαγωγής του μετράει ήδη τριάντα χρόνια.
Αντίθετα με ό,τι λέγεται αυτό που εξελίσσεται στη Μέση Ανατολή είναι ένα στρατηγικό σχέδιο. Αυτό το σχέδιο, υπήρχε εν σπέρματι από τον Πρώτο Πόλεμο του Κόλπου, το 1991, και εφαρμόζεται από την εισβολή και κατοπινή διάλυση του Ιράκ το 2003. Η διάλυση του Ιράκ ήταν μια υπολογισμένη κίνηση του αμερικανικού κράτους που αποσταθεροποίησε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. «Αποσταθεροποίηση», σημαίνει ότι τα κράτη γύρω από το Ιράκ, κινούμενα από τα δικά τους συμφέροντα, και προσπαθώντας να εκμεταλλευτούν τη διάλυση του Ιράκ, εμπλέκονται όλο και περισσότερο σε αναμεταξύ τους συγκρούσεις. Τελικός στόχος είναι η ανάσχεση των ευρασιατικών δυνάμεων, με πρώτες και καλύτερες τη Ρωσία και την Κίνα.
Εδώ και δέκα χρόνια, το ελληνικό κράτος εμπλέκεται με ζέση στον παγκόσμιο πόλεμο: συμμετέχει ενεργά στη διάλυση της Λιβύης· υποστηρίζει τη δικτατορία της Αιγύπτου· συμμαχεί με το ισραηλινό κράτος· στέλνει οπλισμό στους Κούρδους της Συρίας· συνεργάζεται με την παλαιστινιακή Αρχή· παρέχει εξοπλισμό στην Ουκρανία· στέλνει οπλισμό κι άντρες στη Σαουδική Αραβία· συνεργάζεται με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα· υποστηρίζει την Αρμενία· και αγοράζει όπλα σα να μην υπάρχει αύριο. Οι περίφημες τριμερείς συμμαχίες του ελληνικού κράτους προσβλέπουν στην περικύκλωση και στην ανάσχεση της Τουρκίας. Το ελληνικό κράτος θέλει να αποτελέσει το τελευταίο σύνορο της Δύσης και μετά να χρησιμοποιήσει αυτή του τη θέση ενάντια στην Τουρκία.
Προφανώς σ’ αυτά τα σχέδια τα τομάρια μας χρησιμοποιούνται ως νόμισμα. Οι εκατοντάδες χιλιάδες δολοφονημένοι άμαχοι, αντιφρονούντες, νεοσύλλεκτοι είναι η ανομολόγητη πίσω όψη των κρατικών σχεδίων. Αφού σφαχτούν γίνονται ερήμην τους πρωταγωνιστές στα video της πολεμικής προπαγάνδας: «εσείς τους σκοτώσατε»! – «Όχι εσείς»!
Μέσα στη γενική σύγκρουση το ελληνικό κράτος κάνει τους δικούς του λογαριασμούς.
Δίχως να αγνοεί την ουσία κάθε πολεμικής εμπλοκής.
Η ζωή των κρατικών σχεδιασμών περνάει μέσα απ’ το θάνατο το δικό μας.
