Δεν είναι από τις μεγάλες γειτονιές της Αθήνας. Είναι από αυτές που έχουν «πιάτσα» με πολλά μαγαζιά, στάση μετρό και φασαρία. Βρίσκεται στριμωγμένη ανάμεσα στο Πολύγωνο, το Γκύζη, τον Ερυθρό και το Γουδί. Είναι χωρισμένη στα τρία από την Κηφισίας, τη Μεσογείων και την Πανόρμου, λες και κομμένη η γειτονιά ελέγχεται ευκολότερα. Πύργος Αθηνών, Γήπεδο, Γαδα, αυτά τα ξέρει ακόμα και το Wikipedia για τους Αμπελόκηπους.
Το θέμα είναι να ξέρεις που είναι η Γενική.
Εκεί στο τριεθνές Αμπελοκήπων, Πολυγώνου και Ν.Φιλοθέης. Σαν να λέμε τρέχα γύρευε. Κι όμως! Η Γενική όπως μας είπε κι ένας τυπάς που πιάσαμε την κουβέντα, μοιράζοντας του flyer, είναι η πλατεία που μεγάλωσε. Δηλαδή δε μεγάλωσε στο 23ο Γυμνάσιο, ούτε στο φροντιστήριο αγγλικών ή στην Ακαδημία μπάσκετ. Δε μεγάλωσε ούτε καν στους δρόμους κάτω από τα σπίτια που άλλαζε κάθε χρόνο με τους γονείς του, ψάχνοντας εκείνο με το φθηνότερο νοίκι. Μεγάλωσε στη Γενική.
Η Γενική ξεχωρίζει. Έχει αυτό το μαγικό πράγμα που χωράει μέσα της κάθε καρυδιάς καρύδι! Σημείο συνάντησης της πολυεθνικής νεολαίας των Αμπελοκήπων και όλων των γύρω γειτονιων. Την ξέρουν στο Πολύγωνο, στο Γκύζη, την ξέρουν και στον Ερυθρό. Μας χωράει όλες!
Την ξέραμε τη Γενική.
Κι αυτή μας ήξερε. Είχαμε αράξει στις σκοτεινές της κερκίδες όταν τυπικά το να κυκλοφορούσες έξω ήταν παράνομο. Γίναμε ένα με τους θαμώνες της. Μοιραστήκαμε ζόρια και χειραψίες, ρίεργες ματιές και χαμόγελα. Κι είπαμε χωρίς να μιλάμε πως δεν έπρεπε να χαθούμε. Και πήγαμε ξανά για να γνωρίσουμε κι άλλους σαν κι εμάς. Να παίξουμε μπάσκετ, να ακούσουμε μουσική, να χώσουμε ρίμμες, να μοιραστούμε αυτά που γράφουμε στα περιοδικά και στα έντυπά μας.
Δεν πήγαμε τυχαία.
Τους μήνες που πέρασαν χορτάσαμε από “ειδικούς που θέλουν το καλό μας”. Αυτούς με στολές και μάσκες, επιδημιολόγους, γιατρούς και μπάτσους. Όλοι τους είχαν γνώμη για το πώς να ζούμε, πώς να δουλεύουμε και πώς να μη βρισκόμαστε όλοι μαζί. Θέλησαν να μιλάνε για λογαριασμό μας, προσπάθησαν να μας διώξουν από πάρκα και πλατείες και να μας κρατήσουν την κάθε μία μόνη της.
Για αυτό πήγαμε στη Γενική.
Γιατί μιλάμε κι εμείς για τον εαυτό μας. Με τις ρίμες στα μικρόφωνα, με τα συνθήματα και τα γκράφιτι στους τοίχους. Με τις λέξεις που γράφουμε με μαρκαδόρους σε παγκάκια και λεωφορεία. Με τα έντυπα και τα βιβλία μας. Μιλάμε για πάρτη μας, βρισκόμαστε, συζητάμε και έχουμε άποψη συλλογική. Γι’ αυτό τους δημόσιους χώρους, τους χώρους που ζούμε, που μεγαλώνουμε, δεν τους παρατάμε.
Για αυτό θα πηγαίνουμε στη Γενική (και στην κάθε Γενική)
Δεν ξεχάσαμε τι πάθαμε! Θα μιλάμε για αυτά που μας συμβαίνουν και θα προσπαθούμε να καταλαβαίνουμε τον κόσμο γύρω μας όλοι μαζί και αυτόνομα. Κι ακόμη περισσότερο: θα βρισκόμαστε, θα γνωριζόμαστε και θα παίρνουμε δύναμη απ’ την κοινή μας κουλτούρα και τα κοινά μας ζόρια. Όσο περισσότερο μας προορίζουν για τα σκουπίδια, τόσο θα χτίζουμε τη δική μας κοινότητα.
Μεταξύ μας αυτό που κάναμε στο μπασκετάκι της Γενικής, στα μέσα του Ιούνη, το είπαμε antifa άραγμα μα εννοούσαμε πως θα ξαναβρεθούμε.
Για επικοινωνία στείλτε μας μέηλ στο: [email protected]
