Υπάρχει λόγος που τα μήντια έχουν βουίξει για την «αυξημένη εγκληματικότητα των ανηλίκων». Ο λόγος είναι ακριβώς ότι δεν υπάρχει «αυξημένη εγκληματικότητα των ανηλίκων». Αυτό που υπάρχει είναι αύξηση της κρατικής επιθετικότητας απέναντι στους ανηλίκους.
Αυτή η επιθετικότητα εκφράζεται πρώτα με τα λόγια. «Χούλιγκανς», «συμμορίες ανηλίκων», «τράπερς» «κοπέλες που ψάχνουν τα εύκολα λεφτά» – όλες τους κωδικές ονομασίες που φτιάχτηκαν για να ποινικοποιήσουν μεγάλα κομμάτια της ανήλικης εργατικής τάξης.
Κι ύστερα ακολουθούν οι πράξεις. Η τζάμπα εργασία που ονομάζεται «μαθητεία», ο φασιστικός αθλητικός νόμος, οι ρατσιστικές «αντιρατσιστικές» νομοθεσίες, οι δικαστές που μοιράζουν καταναγκαστική εργασία – όλα τους ένας συνδυασμός αστυνομικών σχεδίων και εργατικής πολιτικής που στοχεύει να τιμωρήσει, να πειθαρχήσει, να ελέγξει.
Ο στόχος είναι σαφής: η εργατική τάξη πρέπει να διδαχτεί την πειθαρχία από την εφηβεία. Σήμερα για να προετοιμαστεί για το σκλαβοπάζαρο που ονομάζεται «αγορά εργασίας». Κι αύριο, αν χρειαστεί, για να σταλεί στο σφαγείο που ονομάζεται «καλό της πατρίδας». Ευχαριστούμε, αλλά δε θα πάρουμε.