Τρία χρόνια τώρα, πληρώνουμε την ηλεκτρική ενέργεια στη διπλάσια τιμή.
Ο διπλασιασμός της τιμής λειτουργεί ως τρόμπα χρήματος. Οι ενεργειακές εταιρείες και το κράτος ρουφάνε όλο και μεγαλύτερο ποσοστό του μισθού μας.
Με αυτό το χρήμα το κράτος αγοράζει όπλα. Με το ίδιο χρήμα, οι ενεργειακές εταιρείες στηρίζουν τους «μεγάλους καταναλωτές ενέργειας» της ελληνικής οικονομίας. Τις τσιμεντοβιομηχανίες, τα αλουμίνια και τα διυλιστήρια – που τυχαίνει να είναι και ιδιοκτήτες των ενεργειακών εταιρειών.
Κι έτσι «η οικονομία» πάει καλά – ενώ εμείς πάμε κατά διαόλου.
Αυτή η χαριτωμένη φάμπρικα, στα κυριλέ σαλόνια, ονομάζεται «πολεμική οικονομία».
Πρόσφατα, οι ίδιοι «ειδικοί» που έστησαν την «πολεμική οικονομία» και φρόντισαν να μην καταλαβαίνουμε Χριστό, εμφανίστηκαν με νέες ιδέες. Θα μετατρέψουν, λέει, «την πατρίδα τους» σε «ενεργειακή πύλη προς Βορρά».
Πολύ πιο χαμηλόφωνα, εξηγούν ότι δεν πρόκειται για «ενέργεια», αλλά για πόλεμο! Οι Έλληνες εφοπλιστές θα κουβαλάνε αμερικανικό αέριο στην Αλεξανδρούπολη. Από εκεί το κράτος μας θα «παρακάμπτει τα στενά του Βοσπόρου» για να μεταφέρει αμερικανικό αέριο στην Ουκρανία – ενάντια στην Τουρκία και τη Ρωσία που συνεργάζονται για να «μπαίνει το ρωσικό αέριο στην Ε.Ε από την πίσω πόρτα». Όντως, ο καλός κύριος Ζελένσκι κατέφτασε ανήμερα του Πολυτεχνείου για να μας πει πόσο τον βοηθούν τα αφεντικά μας να πολεμήσει με τη Ρωσία. Κατά τα άλλα, το καλό μας κράτος θέλει να βοηθήσει τη Γερμανία να αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο με αμερικανικό – αν και δεν είδαμε να ρώτησαν τη Γερμανία.
Δηλαδή στο ελληνικό κράτος δεν αρκεί ο ανταγωνισμός με την Τουρκία. Θέλει να πει και στη Γερμανία από πού θα αγοράζει ενέργεια. Θέλει και να τα βάλει με τη Ρωσία. Στα αφεντικά μας δεν αρκούν οι τοπικοί διακρατικοί ανταγωνισμοί. Διεκδικούν συμμετοχή στους παγκόσμιους!
Κι αν φαίνονται περίπλοκα όλα τούτα, κρατήστε τη σούμα:
Όποτε τα αφεντικά λένε «ενέργεια», κάτι άλλο εννοούν.
Ως τώρα έλεγαν «ενέργεια» και εννοούσαν κλοπή.
Τώρα λένε «ενεργειακή πύλη» και εννοούν πύλη προς την κόλαση.
