Ούτε το κρύο ούτε η «απαγόρευση» κυκλοφορίας μας έχει εμποδίσει να κάνουμε για ακόμη μία φορά αισθητή την παρουσία μας στις γειτονιές των νοτίων. Είναι και αυτή η μαγική αίσθηση που σου δίνει όταν κυκλοφορείς πλέον τα βράδια, όπου πέρα από αυτούς που βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους, όποιον άλλο πετύχεις νιώθεις ότι είναι σαν εσένα. Δηλαδή και αυτόν δεν τον χωράει το σπίτι, και αυτού δεν του αρέσει να του βάζουν «απαγορεύσεις» κ.α. Και αυτή η αίσθηση είναι που μας ωθεί όλο και πιο πολύ να βγαίνουμε και να λέμε τις απόψεις μας για όλο αυτό που ζούμε. Είτε κολλώντας αυτοκόλλητα, είτε αφίσες, είτε μοιράζοντας προκηρύξεις, είτε γεμίζοντας τους τοίχους με συνθήματα.
