Στα πάρκα και στις πλατείες έχει δικά μας παιδιά. Σαν κι αυτά τα παιδιά από τη Λακούβα της Νέας Σμύρνης. Στήσαμε μαζί μια περίεργη συνάντηση, απ’ αυτές που κανονικά δεν είναι «φυσιολογικό» να συμβαίνουν: εκεί που όλοι μας λένε ο καθένας να κοιτάει την πάρτη του, βρεθήκαμε μαζί αγόρια και κορίτσια διάφορων ηλικιών, παιδιά από διαφορετικές παρέες, υπάλληλοι, σερβιτόρες, ντελιβεράδες. Εκ πρώτης όψεως διαφορετικοί μεταξύ μας, αλλά τελικά με παρόμοιες ζωές και κοινές εμπειρίες. Είπαμε για τις ζωές μας στα όρθια, ανταλλάξαμε γνώμες για τις δουλειές, τα σχολεία, τους μπάτσους. Κι ανοίξαμε τα μικρόφωνα. Κάποιες δεκάδες κορίτσια και αγόρια πέρασαν και έκατσαν μαζί μας. Κι είναι έτσι που ένα σκοτεινό πάρκο μετατράπηκε για λίγο σε σημείο συνάντησης: ενάντια στη μοναξιά, ενάντια στο εμπόρευμα, ενάντια στο σταριλίκι.
