Προκήρυξη που μοιράζεται σε φανάρια και δρόμου όπου συνηθίζονται τα μπλόκα της Τροχαίας.
Για να τη διαβάσετε ολόκληρη σε μορφή pdf πατήστε εδώ.
Εδώ κανονικά έχει μπλόκο!
Αλλά για ποιον γαμημένο λόγο;
Δίνουμε μηδενικές πιθανότητες να μην έχετε πάρει χαμπάρι κι εσείς ότι οι τροχαίοι, αυτό το σώμα της αστυνομίας που στο παρελθόν το αντιμετωπίζαμε με χλευασμό ή ακόμα και αδιαφορία, έχουν θέσει σοβαρή υποψηφιότητα για το βραβείο του Πολυτιμότερου Ρουφιάνου της σεζόν 2024-2025. Το να αποφύγεις τα μπλόκα έχει πλέον μετατραπεί σε κάποιου είδους βίντεο γκέιμ το οποίο αντί να παίζεται σε οθόνη, παίζεται στους δρόμους της μητρόπολης. Το να κυκλοφορήσεις Σαββατοκύριακο; Εκεί μιλάμε για πραγματικά δύσκολη πίστα. Το να περάσεις από την Ομόνοια Σάββατο βράδυ; Αυτό πια είναι σαν να τα βάζεις με το final boss.
Αλλά είναι απορίας άξιο: τι κάψα το έπιασε το κράτος να φοράμε τη ζωνούλα μας, να πίνουμε με σύνεση και να δίνουμε την πρέπουσα προσοχή στον φωτεινό σηματοδότη; Υπάρχει εξήγηση κι έχει σημασία. Διότι, στην πραγματικότητα, η Τροχαία δεν είναι ένας μηχανισμός που ασχολείται με ζώνες, αλκοτέστ και φανάρια.
Η Τροχαία είναι ένας μηχανισμός με πολιτική λειτουργία
Είχατε υπόψιν σας ότι οι παραβάσεις του ΚΟΚ οι οποίες δεν επισύρουν χρηματική ποινή, όπως είναι για παράδειγμα το να οδηγάς επάνω στη λωρίδα για τα λεωφορεία, έχουν όνομα; Μάλιστα, ονομάζονται «αντικοινωνικές παραβάσεις»! Σιγά, θα πει κανείς, μια λέξη είναι. Αλλά για θυμηθείτε: στην καραντίνα αντικοινωνικοί ονομάστηκαν όσοι δεν βάρεσαν προσοχή στα διαβόητα υγειονομικά μέτρα και την απαγόρευση κυκλοφορίας. Και έκτοτε, ένα σωρό φιγούρες έχουν ονομαστεί αντικοινωνικές. Μανάδες που δεν επιδεικνύουν την κρατικά ενδεδειγμένη συμπεριφορά, παρέες νεαρών αγοριών και κοριτσιών που συχνάζουν στον δημόσιο χώρο, οπαδοί που δεν πληρούν το πρότυπο του καθωσπρέπει φιλάθλου και πάει λέγοντας. Η λέξη «αντικοινωνικός» που εκτοξεύεται απέναντι σ’ όλες αυτές τις κοινωνικές ομάδες, δεν είναι απλά μια λέξη.
Αντιθέτως, είναι η απαραίτητη αιτιολόγηση της κρατικής διαχείρισης που περιμένει όποιον βρεθεί ν’ ανήκει στους «αντικοινωνικούς». Δηλαδή πίεση απ’ τους μπάτσους, επιτήρηση από κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους, ακόμα και δικαστήρια και φυλακές, αναλόγως υποπερίπτωσης.
Η Τροχαία, λοιπόν, συμβάλλει στη διεύρυνση των αντικοινωνικών στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας. Και το κάνει με ιδιαίτερα σκληρό τρόπο. Η «αντικοινωνικότητα» από τη σκοπιά της Τροχαίας δεν είναι απλώς αόριστη κατηγορία. Είναι κωδικοποιημένη στον ΚΟΚ και πιστοποιείται από το ροζ χαρτάκι του προστίμου. Προς το παρόν, τιμωρείται με απαγόρευση της οδήγησης για ένα διμηνάκι. Στο μέλλον, ποιος ξέρει;
Η Τροχαία είναι ένας μηχανισμός με οικονομική λειτουργία
Σας προτείνουμε το εξής πείραμα: σταθείτε για καμιά ώρα κοντά σε ένα μπλόκο της Τροχαίας και μετρήστε. Πόσα πρόστιμα κόβονται για κόκκινα φανάρια, δηλαδή πόσα 700ρια εισπράττει το κράτος; Πόσα για κράνος, δηλαδή πόσα 350ρια; Και ούτω καθεξής. Πολλαπλασιάστε έπειτα με παραπάνω ώρες, παραπάνω μπλόκα, παραπάνω ημέρες. Σας το λέμε εμείς που το έχουμε κάνει το πείραμα. Τα μπλόκα της τροχαίας είναι ένας εξαιρετικά επικερδής μηχανισμός για τα κρατικά ταμεία. Δεκάδες ή ακόμα και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ μπορούν να μαζευτούν μέσα σε μια μέρα αναλόγως του πλήθους των σημείων ελέγχου και της αυστηρότητας των μπάτσων. Αναλόγως, δηλαδή, του πόσο έντονη συλλογή χρημάτων έχει αποφασίσει να κάνει το κράτος τη δεδομένη στιγμή. Η Τροχαία, λοιπόν, έχει και τη λειτουργία μιας αντλίας χρημάτων. Ρουφάει ζεστά λεφτάκια από τις τσέπες μας και τα φτύνει προς τη μεριά του κράτους.
Αλλά έχει κι άλλο. Η διασπορά αλκοτέστ σε αμέτρητα σημεία ανά την επικράτεια τις ημέρες του Σαββατοκύριακου είναι ικανή να επηρεάσει τη συνολική κατανάλωση αλκοόλ στη χώρα. Το πράγμα είναι απλό. Αν ξέρεις ότι θα πετύχεις μπλόκο γυρνώντας στο σπίτι σου θα πιεις ένα ποτό λιγότερο, δεν θα πιεις καθόλου ή στην τελική μπορεί να μην βγεις καν από το σπίτι. Το πράγμα είναι επίσης συμφέρον, από κρατική σκοπιά. Τα ποτά που καταναλώνουμε στα μπαρ είναι κατά βάση εισαγόμενα –ξέρετε, ιρλανδικό ουίσκι, τσέχικη μπίρα και δεν συμμαζεύεται- οπότε ο περιορισμός αυτής της κατανάλωσης μειώνει τις εισαγωγές του ελληνικού κράτους και βελτιώνει το εμπορικό του ισοζύγιο. Φοβερά κόλπα οι τροχόμπατσοι, ε;
Η Τροχαία είναι ένας ταξικός μηχανισμός
Φυσικά, μην νομίζετε ότι οι λειτουργίες της Τροχαίας που περιγράφουμε επιβάλλονται «επί δικαίων και αδίκων» που λένε και στην τηλεόραση. Σε καμία περίπτωση. Όλες αυτές οι πολιτικές έχουν σκληρό ταξικό χαρακτήρα. Μ’ άλλα λόγια, στοχεύουν τα κατωτέρα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Αναλογιστείτε τα πρόστιμα. Καταρχήν, οι υψηλότερες απ’ τις χρηματικές ποινές ισοδυναμούν με ένα μηνιάτικο για κάποιον που παίρνει βασικό μισθό. Σαν να λέμε, άμα είσαι εργάτης το πρόστιμο σε καταστρέφει. Φυσικά δεν ισχύει το ίδιο άμα είσαι αφεντικό ή άμα καθαρίζεις πολύ περισσότερο φράγκα κάθε μήνα. Και πάει και χειρότερα. Άμα είσαι ντελιβεράς, όχι απλά πρέπει να ακουμπήσεις ένα μηνιάτικο, αλλά επιπλέον απαγορεύεται και να οδηγήσεις, το οποίο σημαίνει ότι δεν μπορείς καν να δουλέψεις για να το βγάλεις το ρημάδι το μηνιάτικο. Κι ακόμα παραπέρα. Για τους μετανάστες οι παραβάσεις του ΚΟΚ είναι συνδεδεμένες με τη δυνατότητα ανανέωσης της άδειας παραμονής στη χώρα. Δηλαδή, όσο πιο κάτω βρίσκεσαι στην ταξική πυραμίδα, τόσο πιο αμείλικτες είναι για σένα οι τροχαίες παραβάσεις. Φυσικά, η ταξική φύση των προστίμων εξασφαλίζεται με την κρατική απόφαση τα πρόστιμα να είναι οριζόντια κι όχι, λόγου χάρη, αναλόγως εισοδήματος.
Αλλά αναλογιστείτε και την αφαίρεση πινακίδων. Άλλο είναι να χάνει το μοναδικό της αμάξι μια οικογένεια της εργατικής τάξης που πολύ απλά δεν έχει εναλλακτική κι άλλο είναι να το χάνει κάποιος που θα επιλέξει ένα διαφορετικό εργαλείο να βγάλει απ’ το γκαράζ για ένα δίμηνο.
Προσθέστε σ’ αυτά και ότι, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε, όσοι έχουν κονέ στην αστυνομία δεν έχουν λόγο να ανησυχούν για τα πρόστιμα αφού θα απαλλαγούν απ’ αυτά με ένα τηλεφώνημα και το πράγμα γίνεται σαφές. Η Τροχαία και τα πρόστιμά της στοχεύουν δίχως αμφιβολία τον πάτο της κοινωνίας.
Η Τροχαία είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της πολεμικής προετοιμασίας
Αλλά ας επιστρέψουμε στο ερώτημα που θέσαμε ήδη από τον τίτλο. Για ποιον γαμημένο λόγο όλες αυτές οι απαίσιες λειτουργίες της Τροχαίας δουλεύουν τον τελευταίο καιρό στο φουλ; Αν θέλετε τη γνώμη μας –και για να φτάσατε ως αυτό το σημείο, μάλλον τη θέλετε- η απάντηση βρίσκεται στη διεθνή κατάσταση. Ο κόσμος κινείται ολοένα και περισσότερο σε πολεμικούς ρυθμούς. Εδώ και δεκαετίες οι παλιές συμμαχίες και διευθετήσεις τρίζουν και πλέον είναι έτοιμες να καταρρεύσουν ολοκληρωτικά. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, τα έθνη-κράτη αναδύονται ως αυτό που πραγματικά είναι: δολοφονικοί σχηματισμοί έτοιμοι να δαγκώσουν τα λαρύγγια των διπλανών τους προκειμένου να προασπίσουν το εθνικό τους συμφέρον.
Το ελληνικό κράτος προετοιμάζεται πυρετωδώς να συμμετάσχει σ’ αυτό το πλάκωμα όλων εναντίον όλων. Με δύο τρόπους.
Από τη μία φροντίζει να πειθαρχήσει όσο δεν παίρνει το εσωτερικό του, όλους εμάς. Η εργατική τάξη πρέπει να μάθει να ζει με λίγα, πρέπει να το βουλώσει και τελικά πρέπει να προετοιμαστεί ακόμη και για θάνατο στο όνομα κάποιας πατριωτικής ιδέας. Εδώ κολλάνε κάμποσες απ’ τις λειτουργίες της Τροχαίας τις οποίες ήδη αναφέραμε. Η διασπορά σημείων αστυνομικού ελέγχου μέσα στον αστικό ιστό με τη μορφή μπλόκων, η κατασκευή «αντικοινωνικών», η απαγόρευση της κυκλοφορίας σε μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού, η επιβολή τιμωριών στους εργάτες και τις εργάτριες. Όλα τους είναι ιδανικά σχεδιασμένα για την επιβολή της κρατικής πειθαρχίας που απαιτείται σε καιρούς πολεμικής προετοιμασίας.
Από την άλλη, το ελληνικό κράτος φροντίζει να στηρίξει τα αφεντικά του και να γιγαντώσει την πολεμική του μηχανή ώστε να είναι έτοιμη για τη μεγάλη στιγμή. Εδώ κολλάνε οι υπόλοιπες λειτουργίες της Τροχαίας, όπως ο περιορισμός της κατανάλωσης και η συλλογή τεράστιων χρηματικών ποσών από τα μπλόκα, ποσά τα οποία μπορούν έπειτα να επενδυθούν όπου γουστάρουν οι αρμόδιοι. Κάτι αεροπλάνα και κάτι τανκ με τι λεφτά νομίζετε τ’ αγοράζουν;
Γι’ αυτό, λοιπόν, εδώ που σας μοιράσαμε το κείμενο κανονικά έχει μπλόκο. Γιατί το ελληνικό κράτος προετοιμάζεται για πόλεμο. Αυτός είναι και ο λόγος που το ελληνικό κράτος έχει ήδη εξαπολύσει έναν πόλεμο εναντίον μας, στο εσωτερικό, χρησιμοποιώντας κάθε διαθέσιμο μηχανισμό του. Ναι, μέχρι και τους τροχόμπατσους.
Το ερώτημα είναι, εμείς, τον έχουμε πάρει χαμπάρι; Ή θα περιμένουμε καρτερικά ν’ ακούσουμε την πρώτη οβίδα να σφυρίζει;
Τα τανκ της μητρόπολης
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί όσοι κόπτονται για «την ασφάλεια στους δρόμους της πόλης» δεν έχουν πει μια κουβέντα για το γεγονός ότι έχει γεμίσει ο τόπος με κάτι οχήματα που κοστίζουν μια περιουσία και μοιάζουν με στρατιωτικό τεθωρακισμένο; Για τα SUV λέμε, τα οποία πιάνουν τον διπλάσιο χώρο πάνω στο οδόστρωμα και εννοείται εξασφαλίζουν στους οδηγούς τους ότι δεν θα είναι ποτέ θύματα σε ατύχημα αλλά θα σκορπάνε τον θάνατο στους υπολοίπους. Η σιωπή εξηγείται, αφού το θέμα σαφώς δεν είναι η ασφάλεια. Το θέμα είναι η κυκλοφορία στους δρόμους να απαγορεύεται για τις κατώτερες τάξεις με διάφορους τρόπους. Οι δολοφονικές μηχανές που ονομάζονται SUV και βρίσκονται στα χέρια όσων έχουν τα φράγκα να τις αγοράσουν, είναι ένας από αυτούς.
Τα μηχανικά μάτια του κράτους
Σαν να μην έφταναν τα μπλόκα, το κράτος μας έχει φιλοδωρήσει και με ένα σωρό άλλα σημεία ελέγχου. Απ’ τις κάμερες, στα SMS και στα κρατικά apps η επιτήρηση, η πειθαρχία και το οικονομικό ξεζούμισμα έχουν και μία αυτόματη, τεχνολογική όψη.
