Σύντροφοι καπνιστές επαγρυπνείτε! Η αντικαπνιστική εκστρατεία που σάρωσε τα τελευταία 20 χρόνια κάθε γωνιά του δυτικού κόσμου απειλεί πλέον και τα δικά μας (μαυρισμένα) πνευμόνια. Μα τι στο διάολο συνέβη ξαφνικά; Τι λάθος έκαναν οι καπνιστές πρόγονοί μας; Και μήπως, τελικά, αγαπημένα τραγούδια όπως το «Στο άδειο μου πακέτο» και το «Τσιγάρα, μπουκάλια και γίνομαι χάλια» γράφτηκαν για το τίποτα;
Γιατροί, μπάτσοι και κρατικοί ιθύνοντες έχουν καταλήξει σε μια σειρά θέσεων: «το κάπνισμα», λένε, «σε κάνει αντιπαραγωγικό, υποσκάπτει την υγεία του διπλανού σου, σκοτώνει, βρωμάει, κάνει τα μοντέλα της crest να μελαγχολούν». Και όσο για τον καπνιστή, αυτός δεν είναι παρά «ένα υποκείμενο που για όλους αυτούς τους λόγους κινείται μεταξύ αυτοκαταστροφής και ανθρωποκτονίας».
Λοιπόν, σας έχουμε μια φοβερή αποκάλυψη που θα συγκλονίσει τον κόσμο σας: οι γιατροί, οι μπάτσοι και τ’ αφεντικά ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ! Και επειδή στον καπιταλισμό τίποτα δεν είναι τυχαίο, έτσι και στην περίπτωση της απαγόρευσης του καπνίσματος η στάση όλων αυτών βρωμάει περισσότερο και απ’ τα δικά μας, θεριακλίδικα, χνώτα. Έχουμε και λέμε, λοιπόν:
ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ: Ντάξει, το ξέρουμε, οι γιατροί θεραπεύουν. Αλλά πλέον δεν κάνουν μόνο αυτό. Η σύγχρονη ιατρική έχει αναλάβει τον (καθόλου αθώο) ρόλο του καθορισμού της «υγείας» και της «μη υγείας». Του καθορισμού και της «πρόληψης»: Για τη σύγχρονη ιατρική το σύνολο (σχεδόν) των καθημερινών συνηθειών και ουσιών μπορεί να οδηγήσει σε κάποια κατάσταση παθογένειας. Οι γιατροί-της-πρόληψης έχουν ανοίξει για την πάρτη τους δουλειές με φούντες: έχοντας στήσει φάμπρικα παραγωγής «μη υγειών» παραγόντων, είναι σε θέση να καθορίζουν κάθε μελλοντική κατάσταση σαν επιβλαβή, πουλώντας παράλληλα τα κατάλληλα γιατροσόφια. Οπότε όταν κάποιος υποστηρίζει π.χ. «πως το κάπνισμα ευθύνεται για τον καρκίνο», υποστηρίζει -θέλοντας και μη- πως για τα πάθη της υγείας ευθύνονται οι εκάστοτε προσωπικές επιλογές που «δεν άκουσαν τους γιατρούς». Η υγεία αποτελεί πλέον ατομική ευθύνη και κατά συνέπεια, όποιος δεν «αυτοεπιτηρείται» διαρκώς θα θεωρείται ένοχος και παραβάτης. Οι ιατρικοί φάκελοι -που μετά από δεκαετίες χρήσης αποτελούν ίσως την μεγαλύτερη βάση δεδομένων παρακολούθησης του πληθυσμού- διογκώνονται ακόμα περισσότερο. Και η υγεία που έχει μετατραπεί σ’ ένα μεγάλης κλίμακας όπλο πολιτικού ελέγχου του ενσωματώνει την αντικαπνιστική εκστρατεία σαν αναπόσπαστο κομμάτι της.
ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ: Πέρα από την καταστροφή της δημόσιας υγείας τ’ αφεντικά παίζουν και σ’ ένα ακόμα ταμπλό. Αυτό του λαθρεμπορίου. Η δαιμονοποίηση του τσιγάρου φέρνει -πλήρως απενοχοποιημένα- τη κατακόρυφη αύξηση της φορολογίας του καπνού. Αλλά από τη στιγμή που το τσιγάρο γίνεται απαγορευτικό σε κόσμο δίχως βαθιές τσέπες, ο κόσμος αυτός θα το αναζητήσει εκεί που θα το βρει σε χαμηλή τιμή. Στους λαθρεμπόρους. Είναι, πλέον, κοινό μυστικό πως τα εγκληματικά δίκτυα που ασχολούνται με το λαθρεμπόριο καπνού ξεκινάνε από τις ίδιες τις καπνοβιομηχανίες: για τη Philip Morris, την Japan Tobacco International, ή ακόμα και για την ελληνική ΣΕΚΑΠ τα κέρδη είναι τεράστια. Έχοντας σαν σημείο εκκίνησης τις εταιρείες, τα κέρδη από το λαθρεμπόριο τσιγάρων καταλήγουν σ’ ένα δαιδαλώδες πλέγμα από συνοριοφύλακες, λιμενικούς, τελωνειακούς, μπάτσους -ένα πλέγμα που χάνεται στον ορίζοντα, φτάνοντας μέχρι και τον σκληρό πυρήνα κράτους και οργανωμένου εγκλήματος.
ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΟΥΣ: Η διευρυμένη ανασφάλεια της μεσαίας τάξης, μαζί με την ιδεολογία του υγιεινισμού, της «καλής διατροφής» και του τζόκινγκ αποτέλεσε το μείγμα που ήρθε να βρυκολακιάσει πάνω από τα κεφάλια μας. Ολίγον από οικολογία, μια δόση από «ποιότητα ζωής», μια πρέζα ανοησίας και η φιγούρα του ενοχλούμαι-από-το-τσιγάρο-σου έγινε κοινότυπη. Ο καπνιστής, πλέον, δεν θεωρείται μόνο αυτόχειρας μα και δολοφόνος. Και οι στρατιές των αντικαπνιστών προορίζονται να γίνουν οι επιτηρητές των υπολοίπων εκεί που η αυτοεπιτήρηση και η απαγόρευση δεν δουλεύουν. Η γραμμή ρουφιανέματος ( ή -όπως χαριτωμένα ονομάζεται- «αντικαπνιστικών καταγγελιών») 1142, αναμένεται να πάρει φωτιά. Αγαπημένο σπορ των κατοίκων αυτής της χώρας, ο δωσιλογισμός, αποκτά πλέον τη μεταμοντέρνα εκδοχή του με τη δημιουργία χιλιάδων μικρών πεδίων αντιπαράθεσης. Όλοι εναντίων όλων: it’s a dog-eat-dog world.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ: Ο σύγχρονος φασισμός επιτίθεται στις καθημερινές σχέσεις, προσπαθεί να μας κάνει να έρθουμε ο ένας αντιμέτωπος με τον άλλο, να εσωτερικεύσουμε τις αξίες του, να κινούμαστε με το ένστικτο της αγέλης. Όσο δεν θα απαντάμε συλλογικά και οργανωμένα, ταξικά και αυτόνομα θα βλέπουμε μόνο ερείπια να σωριάζονται στα πόδια μας. Θεριακλήδες όλου του κόσμου ενωθείτε!
