Είμαστε μόνοι σε κόσμο κακό, Μας θέλουν όλους χωρισμένους στα δυό, Mα είμαστ’ ένα! 12.2020

Προκήρυξη που κυκλοφορεί από την αντιφασιστική συνέλευση autonome antifa, 12.2020

Τελευταία όπου σταθούμε ακούμε τα ίδια λόγια από διαφορετικά στόματα: «Ρε τι ζούμε;;», «Χούντα κανονική έχουμε!», «Που να βρεις δουλειά τώρα…», «Αδερφέ…Γαμησέτα!». Η κρατική αφήγηση για την σημερινή κατάσταση πάει ως εξής: για να καταπολεμηθεί ο φονικός ιός που έχει έρθει από την Κίνα, πρέπει όλοι μαζί, δηλαδή ο καθένας μόνος του, να κάνουμε υπομονή και να κλειστούμε μέσα μπας και φύγει. Μέχρι; Μέχρι να πούνε το κράτος και οι ειδικοί. Άντε να βγάλεις άκρη δηλαδή. Στην πραγματικότητα, τα «υγειονομικά» μέτρα που έχει πάρει το ελληνικό κράτος με τους «ειδικούς» για αυτό που στο δημόσιο λόγο λέγεται διαχείριση του ιού, είναι μέτρα για τη διαχείριση της κρίσης. Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που συμβαίνει εδώ και μια δεκαετία και αναβάλλεται συνέχεια για το μέλλον, έχει ξεσπάσει για τα καλά. Τα αφεντικά μας, χρόνια τώρα, διαχειρίζονται την κρίση με την συνεχή υποτίμηση των εργατών τους στο εσωτερικό, και τον ανταγωνισμό με τα άλλα αφεντικά στο εξωτερικό. Έχοντας αυτό κατά νου, διάφορα «παράλογα» που συμβαίνουν σήμερα γύρω μας αρχίζουν να βγάζουν νόημα. Το ελληνικό κράτος με την δικαιολογία της «πανδημίας», κήρυξε lockdown, σώζοντας όσες επιχειρήσεις πήγαιναν για φούντο έτσι κι αλλιώς, και τα αφεντικά έστειλαν σπίτι χιλιάδες από εμάς, χωρίς να κουνηθεί φύλλο, και έβαλαν μπάτσους να μας φυλάνε. Κι από πάνω μας είπαν ότι για όλα αυτά φταίει η γρίπη!

Το τι συμβαίνει στην πραγματικότητα, μπορεί να το δει κανείς εκ του αποτελέσματος. Το κράτος μας έχει χωρίσει στα δύο, σε εργαζόμενους και άνεργους και κανονίζει πότε θα βγαίνει ποιος-και κυρίως πότε δεν θα βγαίνει. Όσοι δουλεύουμε κυκλοφορούμε κανονικά με ένα χαρτί, και μετά τις 9 μπαίνουμε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Για όσους δεν δουλεύουμε, ή δουλεύουμε μαύρα, έχει σκέτα κατ’ οίκον περιορισμό για όλη τη μέρα, και για να βγούμε πρέπει να έχουμε ένα άλλο χαρτί. Στους δρόμους και στις πλατείες που αράζουμε έχει μπάτσους να μας πουλάνε μαγκιά, να ελέγχουν αν φοράμε μάσκα, και να έχουν λόγο πάνω σε καθετί κάνουμε. Η τηλεόραση και το facebook μας λένε σε χίλιους τόνους να μείνουμε ο καθένας σπίτι του και να μη μιλάμε μεταξύ μας. Η αριστερά ζητάει με μανία περισσότερα μέτρα και υποχρεωτικά τεστ. Και όλα αυτά να μας λένε ότι γίνονται για το καλό μας. Για να μην κολλήσουμε!

Το κράτος και τα αφεντικά μας διαχωρίζουν με χίλιους τρόπους, αλλά εμείς έχουμε βρει πως να συνεννοούμαστε. Από το ντύσιμο, τα μούτρα, την πηγαία τσαντίλα για τα πάντα, τις καβάτζες που ψάχνουμε για να αράξουμε ανενόχλητοι από τους μπάτσους -και όπου εκεί βρίσκουμε και άλλους σαν εμάς, με τα ίδια προβλήματα. Και έτσι, να πως ένας ντελιβεράς από το  Περιστέρι και μια άνεργη σερβιτόρα από την Καλλιθέα έχουν τελικά κοινά.  Η επιλογή να διαδηλώνουμε και να μοιράζουμε τέτοιες προκηρύξεις σε πλατείες, γειτονιές και πάρκα είναι που μας έχει οδηγήσει να βρούμε τους δικούς μας.  Έχουμε καταλάβει ότι στους καιρούς μας, όσοι έχουμε αυτά τα κοινά, πρέπει να βρεθούμε σε ομάδες, και να μιλήσουμε για το τι έχει γίνει και τελικά μας έχουνε κλείσει κανονικά μέσα στα σπίτια μας και μας απαγορεύουν να μαζευόμαστε πολλοί μαζί. Πολεμάμε ενάντια στο φόβο και την απομόνωση, γιατί τα αντιλαμβανόμαστε ως κρατικά σχέδια. Καταλαβαίνουμε ότι ο φόβος μπορεί να μας κάνει να κλειστούμε μέσα για τα καλά. Και άντε να ξαναβγείς μετά.

Κατεβάστε την προκήρυξη που μοιράζουμε σε μορφή pdf εδώ.