Στο επερχόμενο τεύχος του περιοδικού antifa (#82), λέμε τη γνώμη μας για τους τρόπους διεξαγωγής του τέταρτου παγκοσμίου πολέμου και τους τρόπους συμμετοχής του ελληνικού κράτους. Το σχετικό κείμενο έχει τίτλο «νησιά του πολέμου» και εξετάζει τον ρόλο των νησιών στον παγκόσμιο διακρατικό πόλεμο, είτε τα νησιά είναι πραγματικά (όπως οι ΗΠΑ) είτε κατά φαντασίαν (όπως η Ελλάδα). Κατά τη διάρκεια της σχετικής… εεε… έρευνας, ανακαλύψαμε και ένα παραδειγματάκι σχετικά με κάτι γέφυρες που βρίσκονται στην Κριμαία και τη Βαλτική Θάλασσα, και το μετατρέψαμε σε συνοδευτικό sidebar. Κοίτα να δεις όμως που, λίγες μέρες όμως αφότου γράφτηκε το σχετικό sidebar, μία από τις γέφυρες που χρησιμοποιούσαμε στο παράδειγμα… έφαγε κάτι μπόμπες, και ανέβηκε στον αφρό της επικαιρότητας.
Οπότε και το ταπεινό sidebar πήρε προαγωγή και έγινε… πως τα λέν’ αυτά… post! Το βάζουμε εδώ για να δείτε αν οι μέθοδοί μας δουλεύουν – και αν η απάντησή σας είναι θετική, να τραβηχτείτε να αγοράσετε και το τεύχος 82 όταν δεήσει να βγει.
Η διάταξη πυλώνων της γέφυρας του Κερτς (που είναι και πολύ hot θέμα)
Η «γέφυρα του Κερτς», που πρόσφατα δέχτηκε επίθεση, είναι «η μεγαλύτερη γέφυρα της Ευρώπης». Ξεκίνησε να χτίζεται από το ρωσικό κράτος αμέσως μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2016 και ολοκληρώθηκε το 2018. Ενώνει την κατακτημένη Κριμαία με τη ρωσική ενδοχώρα απέναντι και είναι τοποθετημένη στο στενότερο σημείο του παρακάτω χάρτη, εκεί που λέει Kerch.
Το σημείο είναι στρατηγικής σημασίας, αφού όπως αντιλαμβάνεστε, η Κριμαία σε σχέση με την Ουκρανία… είναι ένα νησί. Οπότε μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί την κατοχή της για να ασκεί έλεγχο στην Ουκρανική ενδοχώρα. Η ρωσική γέφυρα, από κατασκευής της, ανταποκρινόταν σε αυτές τις απαιτήσεις με την ίδια τη διάταξη των πυλώνων της. Όπως βλέπετε παρακάτω, οι «χιλιάδες» πυλώνες σχεδιάστηκαν να είναι εξαιρετικά κοντά αναμεταξύ τους και βυθίστηκαν «σε βάθος έως και 56 μέτρων». Η πρόφαση ήταν «να αντέχουν στα θαλάσσια ρεύματα». Ο πραγματικός στόχος ήταν να μην μπορεί να περάσει πλοίο από πουθενά, εκτός από μια ειδικά σχεδιασμένη πύλη.
Μάλιστα, όπως βλέπουμε στη φωτό από κάτω (νομίζουμε ότι είναι από το 2019), σε περιπτώσεις όξυνσης των ανταγωνισμών η πύλη μπορούσε να κλείσει εύκολα, ας πούμε τοποθετώντας – και αν χρειαστεί βυθίζοντας – ένα πλοίο τοποθετημένο παράλληλα στη γέφυρα.
Οπότε η γέφυρα του Κερτς δεν είναι μόνο γέφυρα, είναι και οδόφραγμα. Από κατασκευής απαγορεύει στα ουκρανικά πλοία τον περίπλου της Κριμαίας δίχως ρωσική άδεια.
Δείτε τώρα ένα πρόσφατο παρεμφερές γεγονός: Κάπου στα τέλη του Σεπτέμβρη, μια άλλη ρωσικού ενδιαφέροντος υποδομή δέχτηκε σαμποτάζ. Ήταν οι αγωγοί Nord Stream, που μεταφέρουν αέριο από τη Ρωσία προς τη Γερμανία. Αν είχατε απορία πού ακριβώς έγινε το σαμποτάζ, ορίστε:
Είδατε; Άλλα νησιά και εδώ! Η Δανία και η Σουηδία ως προς την Ευρώπη… είναι νησιά. Οπότε μπορούν να χρησιμεύσουν για τον έλεγχο της ευρωπαϊκής ενδοχώρας. Αν μη τι άλλο, ελέγχουν την έξοδο της Γερμανίας και της Ρωσίας από τη Βαλτική προς τη Βόρειο Θάλασσα και τον Ατλαντικό ωκεανό.
Πράγμα που φέρνει στο μυαλό ένα παλαιότερο θαύμα της μηχανικής. Είναι η γέφυρα Øresund που ολοκληρώθηκε το 1999 και ενώνει τη Δανία με τη Σουηδία, δηλαδή τις δύο χερσόνησους που βρίσκονται στρατηγικά τοποθετημένες στην έξοδο της Βαλτικής προς τη Βόρειο θάλασσα. Οι δανοσουηδοί έχουν κάνει αυτή τη γέφυρα τουριστική ατραξιόν και τηλεοπτικό σήριαλ. Σε αυτή λοιπόν τη σκανδιναβική γέφυρα, η διάταξη των πυλώνων έχει όπως φαίνεται στη φωτό από κάτω.
Ενώ η γέφυρα διατάσσεται ανάμεσα στις δύο κρατικές επικράτειες ως εξής:
Η σκανδιναβική γέφυρα χτίστηκε σε πιο ειρηνικούς καιρούς, οπότε δεν ολοκληρώθηκε ως θαλάσσιο οδόφραγμα. Αναμφίβολα έπειτα από ρωσικές απειλές και χάρη στη γερμανική ανάμειξη στην κατασκευή της, συνεχίζει υπογείως προς τη Δανία, επιτρέποντας στοιχειωδώς τη διέλευση πλοίων προς τη Βόρειο Θάλασσα.
Συμπέρασμα πρώτο: όταν η γέφυρα του Øresund χτίστηκε, το 1999, οι σκανδιναβοί μηχανικοί είχαν ήδη κατά νου την ανάγκη περιορισμού της Ρωσίας (λογικό, αφού αυτή τη δουλειά κάνουν οι Σκανδιναβοί επί αιώνες).
Συμπέρασμα δεύτερο: το 2016, όταν πατριώτες Ρώσοι πολιτικοί μηχανικοί άρχισαν να σχεδιάζουν τη «μεγαλύτερη γέφυρα της Ευρώπης», δανείστηκαν τις ιδέες τους περί διάταξης των πυλώνων από τους καλύτερους. Μην κοιτάτε που ξέχασαν να αναφέρουν την πηγή.
Συμπέρασμα τρίτο: το να είναι κανείς «νησί» δεν είναι σκέτο γεωγραφικό γεγονός. Χρειάζεται δουλειά και κρατικό σχέδιο.
Συμπέρασμα τέταρτο: η ημερομηνία έναρξης του τέταρτου παγκόσμιου πολέμου θα πρέπει να τοποθετηθεί πολύ πριν από το 2022. Ακούς ιστορικέ του μέλλοντος;
