«Παιδιά, το βραδάκι γύρω από τη λίμνη, αράζουν μόνο δικοί μας!» – τέτοιου τύπου ψύχραιμες τοποθετήσεις βγήκαν από τα χείλη των συντρόφων που είχαν την τύχη να μοιράσουν τις προκηρύξεις της συνέλευσης autonome antifa στο Άλσος Φιλαδέλφειας. Για όποιον δεν έχει επισκεφτεί το εξωτικό αυτό άλσος της Αθήνας, πρέπει να πούμε ότι όντως, εκεί πέρα βρίσκεται μια λίμνη. Μέσα στη λίμνη βρίσκεται ένα νησάκι. Γύρω από τη λίμνη, τις ώρες που το σκοτάδι το επιτρέπει, γίνεται κάποιου είδους πασαρέλα από μαύρα μπουφάν north face και παπούτσια air max. Πέρα από τους ντόπιους αλητήριους η σύνθεση του κόσμου εμπλουτίζεται με αλητήριους από κακόφημες γειτονιές, του είδους Πατήσια και Ανάκασα. Αντίθετα, υπό το φως της ημέρας, την πασαρέλα συνθέτουν κυριλέ οικογένειες και γριποζόμπι με μάσκα μέχρι τα φρύδια, κάνοντας το μέρος αφιλόξενο για νυκτόβιους γυρολόγους.
Το Άλσος Φιλαδέλφειας είναι τυπικό δείγμα δημόσιου χώρου που η ώρα της ημέρας καθορίζει το είδος της ζωής μέσα σε αυτό. Όπως είναι προφανές, το είδος της ζωής που μας ενδιαφέρει, ευδοκιμεί στο σκοτάδι. Οπότε όταν αποφασίσαμε να διαδηλώσουμε εκεί, η ώρα της διαδήλωσης αποφασίστηκε με βάση αυτό το τελευταίο. Όμως, οι αρμόδιοι είχαν διαφορετική άποψη. Η επιτροπή ρουφιάνων με πτυχία ιατρικής που το κράτος τον τελευταίο χρόνο έχει αποφασίσει να βάλει στο προσκήνιο της κρατικής διαχείρισης της κρίσης, διαμήνυαν όλη τη βδομάδα ότι πρέπει να μας επιβληθεί σκληρό λοκντάουν- προφανώς γιατί αυτό που ήδη είχαμε δεν ήταν αρκετά σκληρό. Η απόφασή τους, που είναι στην πραγματικότητα η κρατική απόφαση, μας παρουσιάστηκε μέσω ενός μιντιακού θεάματος αντίστοιχου της παράνοιας που αντιμετωπίζουμε τον τελευταίο χρόνο, όπου οι ειδικοί καθυστερούν να ανακοινώσουν μέτρα «επειδή τσακώνονται» ή επειδή από την κληρωτίδα των μέτρων λείπει το μπαλάκι που λέει «απαγόρευση κυκλοφορίας για πάντα».
Τελικά, η κληρωτίδα γι’ αυτή τη βδομάδα έβγαλε απαγόρευση κυκλοφορίας μετά τις 6μμ τα Σ/Κ. Οπότε στο Άλσος Φιλαδέλφειας και στα υπόλοιπα μέρη της πόλης που μαζευόμαστε για να πάρουμε ανάσες, από δω και στο εξής τα Σ/Κ θα πρέπει να κυκλοφορούν μόνο κυριλέδες υπό το φως της ημέρας γιατί το βράδυ θα έχει τρακοσάρι και φάπα για ανθρώπους του σιναφιού μας. Η διαδήλωσή μας μετακινήθηκε χρονικά για να προλάβουμε την απαγόρευση και αρκετές δεκάδες από μας διαδηλώσαμε μέσα στο Άλσος και γύρω από τη λίμνη με το (μάλλον) μοναδικό νησί που θα δούμε φέτος το καλοκαίρι. Φωνάξαμε ενάντια στα μέτρα και τους ειδικούς, τρίψαμε στη μούρη των κυριλέδων την παρουσία μας και κλείσαμε το μάτι σε όσους δικούς μας κυκλοφορούσαν εκείνη τη στιγμή στο μέρος. Υπό άλλες (βραδινές) συνθήκες, το κλίμα θα ήταν σίγουρα περισσότερο πανηγυρικό. Όπως και να ‘χει όμως, την πόλη αυτή την ξέρουμε σαν το σπίτι μας, ξέρουμε να αναγνωρίζουμε τους δικούς μας, ξέρουμε πολύ καλά τα μέρη που τα μέτρα του Χαρδαλιά δεν τηρούνται μία. Εκεί κινούμαστε καθημερινά, εκεί θα τα ξαναπούμε στο μέλλον.
