Αν έχετε αμφιβολίες, μπορείτε να πάρετε ως παράδειγμα το άρθρο που επιλέξαμε να μεταφράσουμε και να παραθέσουμε παρακάτω. Έχει τον τίτλο «Για τις ΗΠΑ και την Κίνα, δεν υπάρχει γυρισμός» και το βρήκαμε στο έγκριτο σάιτ που ονομάζεται Geopolitical Futures. Είναι απ' αυτά που χρησιμοποιούμε κατά καιρούς για να τεκμηριώσουμε...

Ο Μπάμπης σκανδαλωδώς ισχυριζόταν ότι η ηγεσία των αριστερών οργανώσεων της χώρας συνηθίζει να στέλνει τη βάση για να φάει ξύλο, ότι αυτό το ξύλο πέφτει συνεννοημένα, και ότι υπάρχει τρόπος ώστε μετά κανείς να μην θυμάται τι ακριβώς έγινε. Με άλλα λόγια ο τύπος μας είχε βγάλει εντελώς από...

Δυστυχώς για μας, αυτό που συμβαίνει είναι πολύ χειρότερο απ’ ό,τι θα ήταν μια επίθεση μεταλλαγμένων μινκ. Τουλάχιστον τότε θα αποτελούσαμε καλή πρώτη ύλη για ταινία.

Ένα παράξενο κενό στο ημερολόγιο του Μπάμπη εξηγείται από την πρώτη παράγραφο. Κατά τα άλλα, ο μοναχικότερος των αυτόνομων προβληματίζεται περί σημαντικότατων ζητημάτων που έχουν να κάνουν με τις διεθνείς σχέσεις. Αγαπημένο μου ημερολόγιοΟ Μεγάλος Ασθενής (8 Νοεμβρίου 2020) Σταμάτησα να γράφω. Λόγω «προσωπικών προβλημάτων», που λένε και στα Εξάρχεια...

Η ιστορία όμως! Η ίδια η ιστορία, οι τρόποι μας να αφηγούμαστε το παρελθόν και η δύναμή τους· δεν πρέπει να υποτιμούνται ετούτα εδώ! Ας λένε οι στραβοί, είτε στραβώθηκαν από «μαρξιστική θεωρία», είτε από «θετικές επιστήμες». Η ιστορία είναι ο μοναδικός τρόπος που διαθέτει η εργατική τάξη για να...

Έπειτα από τη διαδικτυακή επιτυχία του ημερολογίου του, ο Μπάμπης την ψώνισε τελείως και μας ζήτησε λεφτά για πνευματικά δικαιώματα. Τελικά συμφώνησε να συνεχίσει, μόνο όμως έπειτα από σκληρές διαπραγματεύσεις: τον απειλήσαμε ότι θα του κόψουμε την καλημέρα και θα χρησιμοποιεί το κινητό μόνο για επικοινωνία με τον Χαρδαλιά. Πάντως,...

Σπουδές στο Γαλανόμαυρο:Τόμος Β’: Τι ήταν και τι ήθελε το ΕΑΜ & άλλες ιστορίες περί της ταξικής σύνθεσης της εργατικής τάξης (1900-1943) · antifa scriptaΑ’ Έκδοση: Οκτώβριος 2020 Τα όσα γράφονταν επί εφτά χρόνια και τώρα αποτελούν τα κεφάλαια αυτού του τόμου, δεν αποτελούν μια ιστορία της εργατικής τάξης ή...

Όπως ίσως θα προσέξατε, τώρα που μιλάμε, η ψυχική υγεία των αυτόνομων βρίσκεται ξανά εν κινδύνω. Αυτό δημιουργεί βαριές ευθύνες στη συντακτική ομάδα antifa scripta. Γιατί, όπως το πρώτο μέλημα του πρωθυπουργού μας είναι η υγεία των Ελλήνων πολιτών, έτσι και το δικό μας πρώτο μέλημα είναι η ψυχική υγεία...

«Ο διαρκής στόχος είναι η κατασκευή ενός νέου εθνικού «εμείς». Όχι έτοιμου να πολεμήσει, αλλά έτοιμου να συνδράμει εκείνους που πολεμούν. Όχι έτοιμου να το βουλώσει, αλλά έτοιμου να συνεισφέρει καντάρια βλακείας, τόνους φόβου, οροσειρές ηλίθιου ενθουσιασμού και ωκεανούς μίσους στην δημοκρατική μαζική παραγωγή του συνολικού λόγου της εθνικής καπιταλιστικής...

Την τελευταία φορά που απαριθμούσαμε τα πλεονεκτήματα του έντυπου έναντι του καλωδιωμένου λόγου, είχαμε ξεχάσει δύο από τα σημαντικότερα. Το ένα πλεονέκτημα είναι ότι το έντυπο δεν χρειάζεται μπρίζα, απλά περιμένεις να βγει ο ήλιος. Το άλλο είναι ότι ο τυπογράφος έχει πολύ λιγότερο λόγο επί του περιεχομένου από ό,τι...

Οπότε οι αριστερές θέσεις όπως «η κρίση κάνει τον λαό φασίστα», «η Χρυσή Αυγή κυριαρχεί παντού», και πάνω απ’ όλα «υπάρχει πρόβλημα με τους μετανάστες, ας δείξουμε κατανόηση» μας φαίνονταν... «αφελείς». Ο μοναδικός «αφελής» της όλης υπόθεσης ήταν η αφεντιά μας.

Το τεύχος Οκτωβρίου είναι επερχόμενο, αλλά τώρα που βλέπουμε όλα τα κείμενα μαζί, το πράγμα έχει καταντήσει κάπως γκροτέσκο. Όλα τα μέλη της συντακτικής ομάδας, αλαφιασμένα από τις κατηγορίες περί «αμφισβήτησης της αποτελεσματικότητας των οδηγιών του ΠΟΥ» που μας απηύθυνε γκοτζάμ you tube, έχουν βαλθεί να αποδείξουν... την αποτελεσματικότητα της...

Εν όψει του επερχόμενου τεύχους Οκτωβρίου, διοργανώνουμε μεγάλο διαγωνισμό! Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί. Το έχει γράψει ο μεγάλος μας λογοτέχνης Παύλος Νιρβάνας, και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Εστία», στις 24 Μαρτίου του 1933. Το χρησιμοποιούμε ως πηγή για ένα κείμενο με προσωρινό τίτλο «Σύμβολα, Κράτος, Μεταμφιέσεις», που προορίζεται για το...

Κάπου στα μέσα Ιουλίου, βρεθήκαμε να τεστάρουμε άθελά μας τη δύναμη του ίντερνετ. Ετοιμαζόμασταν να κυκλοφορήσουμε το κακόφημο τεύχος Ιουλίου. Και έχοντας καμιά δεκαριά τεύχη Ιουλίου στις αποσκευές μας, ξέραμε ότι τα σίγουρα στη ζωή είναι οι φόροι, ο θάνατος και ότι το τεύχος Ιουλίου δεν το διαβάζει κανένας. Κάπως...

Όλοι το έχουμε ακούσει. Και συνήθως το ακούμε από ανθρώπους που δε νοιάζονται για κανέναν άλλο πέρα από την πάρτη τους. Από ανθρώπους ικανούς να σου πατήσουν το κεφάλι στη λάσπη για να μη λερωθούν τα παπούτσια τους. «Δεν σκέφτομαι εμένα», λένε με δακρύβρεχτο ύφος. «Τους παππούδες και τις γιαγιάδες...

(Το κείμενο αυτό δημοσιεύθηκε στο τεύχος #55, του περιοδικού Antifa πόλεμος ενάντια στο φόβο, πριν από ακριβώς τρία χρόνια, τον Μάρτιο του 2017 και μας φαίνεται εξόχως επίκαιρο, ακόμα και χωρίς τις απαραίτητες συστάσεις.) Εκεί που ελπίζαμε η ντάλα του δεκαπενταύγουστου να μας βρει, μακριά από μασκοφορεμένα ζόμπι αντιστεκόμενα στον...

Δεν ξέρουμε τι κάνατε εσείς χτες, αλλά εμείς χτες, ξυπνήσαμε πρωί πρωί, στο νησιωτικό κωλοχώρι όπου μένουμε, και πήγαμε για νερό και για ψωμί, ξέρετε, τα βασικά. Για νερό πήγαμε στο μπακάλικο. Εκεί ένας χωρικός (κανονικός, όχι των Εξαρχείων), που δεν τηρούσε όλα τα αναγκαία μέτρα, ανέλυε ενδελεχώς στη μπακάλισσα...

Θα έπρεπε να το έχουμε καταλάβει από το 1992, αλλά το καταλάβαμε για τα καλά φέτος, είναι ότι στην δημοκρατική κοινωνία μας δεν υπάρχει τρόπος να μιλήσει κανείς πέρα από αυτές τις οργανώσεις, πέρα από αυτό το πολιτικό σύστημα που όποτε χρειαστεί μετατρέπεται σε κράτος.

Μια ομάδα που βγάζει ένα περιοδικό για πανω από δέκα χρόνια (αν ξέρετε κι άλλη πείτε μας), κάποια στιγμή μαθαίνει να βλέπει τις κανονικότητες που διέπουν την έκδοσή του. Για παράδειγμα, δείτε το περιοδικό antifa και το διαρκές πρόβλημα που λέγεται «τεύχος Ιουλίου».  Πρόβλημα, γιατί το τεύχος Ιουλίου δεν το διαβάζει κανένας: όλοι είναι απασχολημένοι πώς να χωρέσουν τα βατραχοπέδιλα...

Η καθηγήτρια επιδημιολογίας κ. Λινού, καλωδιωμένη σε ένα τηλεοπτικό παράθυρο του ΣΚΑΪ, χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου για τις πιθανές εστίες αναζωπύρωσης της «πανδημίας». «Η θρησκευτική μειονότητα της Θράκης ήταν μια κερκόπορτα», είπε η έγκριτη επιδημιολόγος, εγκαλώντας την κατά λάθος αφύλαχτη πόρτα από την οποία, σύμφωνα με τον βυζαντινό ιστορικό...

Αυτές τις μέρες, η σειρά κειμένων με γενικό τίτλο «Το πείραμα» ολοκληρώνει τον πρώτο κύκλο της, με τη δημοσίευση του έκτου και τελευταίου κεφαλαίου στο τεύχος Ιουλίου του περιοδικού Antifa. Με την ευκαιρία, θα θέλαμε να πούμε και κάποια πράγματα για το κείμενο με τίτλο «Social Contagion: Microbiological Class War...

Κοιτάξτε: ακόμη και τρεις αιώνες μετά, εμείς, οι «σύγχρονοι αναγνώστες» ετούτου του παλιού χαρακτικού, είμαστε τόσο προετοιμασμένοι να υιοθετήσουμε κάποια «ορθολογική» εξήγηση (ότι τα βότανα εμποδίζουν τον ιό), που καταντάμε τυφλοί στην κυριολεξία!

Από τον... πολύ ιό που φάγαμε τους τελευταίους μήνες, ξεχάσαμε κάπως ορισμένα από τα υπόλοιπα σημαντικά τεκταινόμενα της περιοχής. Όπως τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, τον στρατηγό Χαφτάρ και την υπόλοιπη εξωτική και τόσο φιλική στους Έλληνες πανίδα της Ανατολικής Μεσογείου.

H σύγχρονη ιατρική μάσκα, που τόσο φυσικά μετατράπηκε στην τελευταία μεταμφίεση του Έλληνα μικροαστού: η συγκυρία στην οποία εμφανίστηκε η μάσκα ήταν ο ανταγωνισμός μεταξύ Κίνας, Ιαπωνίας και Ρωσίας για την κυριαρχία στη Μαντζουρία και βασικά για τον έλεγχο της πρόσβασης στη θάλασσα που παρείχε η περιοχή.

Η εξέγερση στις ΗΠΑ βρέθηκε για λίγο σε αυτό που κοινότοπα λέγεται «επίκεντρο της επικαιρότητας», προτού σκεπαστεί ξανά από την «τουρκική προκλητικότητα» και την «αναζωπύρωση των κρουσμάτων». Από τη δική μας σκοπιά, ήταν άλλη μια περίσταση όπου ένα παλιό μας μότο επιβεβαιώνεται: καλά είναι να περιμένεις προτού ανοίξεις το στόμα...

Οι γνώμες άρα γύρω από τις οποίες ενωνόμαστε και οργανωνόμαστε δεν είναι «αναλύσεις» ούτε «εξηγήσεις» ούτε «η αλήθεια». Είναι καταστατικά η συλλογική έκφραση και οργάνωση των αναγκών μας ως τάξη. Ακριβώς γι΄αυτό είναι γνώμες διαποτισμένες από ταξική καχυποψία και μίσος ταξικό· ιδέες διαποτισμένες με συλλογική ταξική μνήμη. Γι΄αυτό και κουβαλούν...

Ο Σάκο περιγράφει μια ιστορία που ασχολείται με την καθημερινή ζωή των Βόσνιων και τη χάραξή της από τον πόλεμο. Οι πολιορκούμενοι Βόσνιοι, οι πρωταγωνιστές του, δεν είναι ούτε θύματα ούτε ήρωες. Είναι «καθημερινοί» άνθρωποι που βρέθηκαν αντιμέτωποι μ’ έναν τρομακτικό πόλεμο για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Το σφαγείο που περιγράφει...

Ο Φίσερ δηλώνει ευθύς εξαρχής εχθρός του κυρίαρχου τρόπου ερμηνείας του κόσμου μας και της ιστορίας του, σφοδρός πολέμιος των ιστορικών τομών. Η θέση του, γνωστή και ως Θέση του Φίσερ είναι ότι οι στρατιωτικοί, επεκτατικοί στόχοι του ναζιστικού καθεστώτος, όχι μόνο δεν ήταν μια καινούρια επινόηση του Αδόλφου Χίτλερ,...

Τα τελευταία 4 χρόνια η σβάστικα μεγάλωσε τόσο που κατέλαβε ολόκληρο το οπτικό μας πεδίο. Αλλά πίσω από τις εξελίξεις αυτών των χρόνων θα βρούμε διαδικασίες  χωρίς ίχνος σβάστικας. Η γιγάντωση του εγκληματικού κεφαλαίου, η σύνδεση αυτού του κεφαλαίου με το ελληνικό κράτος, η μαφιοζοποίηση της ελληνικής κοινωνίας, μπορεί να...

Δουλειά μας είναι να σώσουμε τον Ράλλη και τον Φον Γιοσμά, τον μαυραγορίτη και τον δωσίλογο, το πρώην μέλος της ΕΟΝ και μετέπειτα μέλος της ναζιστικής ΕΣΠΟ, ακόμη και τον ταπεινό χωρικό των ταγμάτων ασφαλείας, να σώσουμε όλους αυτούς τους φονιάδες από την τεράστια συγκατάβαση των μεταγενέστερων, να τους ανακαλύψουμε...

Η ενασχόληση με την ιστορία του ελληνικού φασισμού προέκυψε από τις ανάγκες που έμπαιναν στις antifa ομάδες και πυρήνα του σήμερα. Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια διαμορφώθηκαν πλούσιες γνώμες για τον ελληνικό μεσοπόλεμο που δεν ήταν αφηρημένες ιστορικές πληροφορίες, αλλά γνώμες για τον ελληνικό φασισμό και το ελληνικό κράτος που...

Μ’ αυτά κατά νου καταπιάνονται και με τον Έβδομο Άνθρωπο. Ακολουθούν την ίδια μέθοδο (φωτογραφία – κείμενο – φωτογραφία – κείμενο). Όμως ο Έβδομος Άνθρωπος δεν είναι ένα βιβλίο Τέχνης, αλλά ένα πολιτικό μανιφέστο. Μια σημαντική προσπάθεια να καταγραφεί η ιστορία το μετανάστη εργάτη στην Ευρώπη, να συγκολληθούν οι διάσπαρτες...

Tο κείμενο που περιλαμβάνεται στην μπροσούρα «Μαλάκα εγώ έκανα μπίζνες εκεί πάνω» είναι η προφορική μαρτυρία ενός νέου, που υπηρέτησε μέρος της θητείας του, στα ελληνοαλβανικά σύνορα, την περίοδο 1994-1995.

«Αυτό που συνέβη ήταν μια τεράστια εξέγερση της εργατικής τάξης ενάντια στους πλούσιους, ενάντια στην κατανάλωση, ενάντια στην αστυνομία, μια εξέγερση όπου συμμετείχαν πολλοί λευκοί, μια εξέγερση δίχως αιτήματα – αλλά το ξαναλέω: ήταν μια εξέγερση της εργατικής τάξης όπως είναι σήμερα. Γιατί αυτοί είμαστε: Χρόνια πριν αρνηθήκαμε τη δουλειά,...

Το Ναζισμός κι Εργατική Τάξη είναι προϊόν της απομαγνητοφώνησης μιας διάλεξης που πραγματοποίησε ο Σέρτζιο Μπολόνια στο Εργατικό Κέντρο του Μιλάνο στις 3 Ιουνίου του 1993. Ο Μπολόνια υποστηρίζει και αποδεικνύει ότι όχι μόνο δεν ισχύει η θέση σύμφωνα με την οποία ο βασικός υποστηρικτής του Χίτλερ ήταν η γερμανική...

Τα γαλλικά 80s που παρουσιάζονται στο βιβλίο ήταν μια εποχή επανεμφάνισης του φασισμού. Παράλληλα, ήταν μια εποχή που οι γάλλοι πολίτες αφρικανικής καταγωγής βρήκαν στο προσκήνιο, συνάντησαν τις διάφορες γαλλικές υποκουλτούρες και άλλαξαν άρδην τη γαλλική πραγματικότητα. Μια νέα πολιτική κουλτούρα αναδύθηκε χάρη στην αλλαγή της τεχνικής σύνθεσης του ευρωπαϊκού...

Η μπροσούρα Σχεδόν Αόρατοι υπήρξε κομβική για την πολιτική των αυτόνομων antifa ομαδοποιήσεων από το 2009 και μετά. Υπήρξε η πρώτη προσπάθεια των αυτόνομων να εκφράσουν μια συνεκτική γνώμη για την κρατική πολιτική περί της μετανάστευσης. Το Σχεδόν Αόρατοι υποστηρίζει ανοιχτά ότι τα κράτη, μεταξύ των οποίων και το ελληνικό,...

Κατά τη γνώμη μας το πλέον απαράδεκτο χαρακτηριστικό των όσων λέγονται ενάντια στην μεταναστευτική πολιτική του κράτους, είναι εύκολο να περιγραφεί: Περίπου το σύνολο της αντιπολίτευσης στην ελληνική μεταναστευτική πολιτική δέχεται ότι το ελληνικό κράτος έχει τα προβλήματα που λέει πως έχει και ότι επιδιώκει τις λύσεις που λέει πως...

Επειδή ετούτη εδώ είναι η μηντιακή δημοκρατία, μπορεί να μπερδευτεί κανείς και να νομίσει πως, αφού τώρα τελεταία δεν τους παίζουν τα μμε και το υπουργείο δημόσιας τάξης, οι Αλβανοί εργάτες έπαψαν να υπάρχουν. Μαλακίες βέβαια· οι Αλβανοί υπάρχουν και παραϋπάρχουν και μαζί όλοι οι μετανάστες που έφτιαξαν το “ελληνικό...

«Πρέπει να σας πω πως ζούσα την ατυχία μου: Ετούτο το μίζερο οπισθοδρομικό νησί κάπως είχε καταφέρει να τη βγάλει καθαρή από τα κοσμογονικά γεγονότα του ’68, κι εγώ ένιωθα πως κάπου, κάπως, κάποιοι μου την είχανε φέρει κανονικά». Με αυτά τα λόγια ξεκινάει τον Αντιφασίστα, ο Μάρτιν Λουξ. Ο...