Εκεί όπου ανθρώπινο ον δεν έχει πατήσει το πόδι του: θα εκφράσουμε αμφιβολίες για τις «ΜΕΘ» κι αυτούς που ζητάνε κι άλλες!

Τι θαυμαστή περίοδος ο περασμένος Μάρτης! Eκεί που εμείς προσπαθούσαμε να συνέλθουμε από τις σφαλιάρες μπας και ανοίξουμε το στόμα μας, αντιληφθήκαμε ότι ένα σωρό άλλοι ήξεραν πολύ καλά τι να πουν και τι να κάνουν! Πράγματι, επιδεικνύοντας τα γνωστά και από άλλες περιστάσεις οξύτατα αντανακλαστικά του, το ριζοσπαστικό αντικαπιταλιστικό κίνημα άρχισε να ζητάει εν χορώ «κι άλλες ΜΕΘ», «κι άλλα τεστ», «κι άλλους γιατρούς» και πάει λέγοντας. Κυρίως απ’ το ίντερνετ, αλλά βγάζανε και κάτι σάπια τρικάκια.

Προβληματιστήκαμε σφοδρά.

– Ρε μαλάκες, ξέρετε εσείς τι σκατά είναι αυτό το «ΜΕΘ»;

– Ναι αμέ, έχω δει το Breaking Bad δύο φορές.

– Εγώ είχα πάρει μια φορά, αλλά μετά έμπλεξα με τα πολιτικά και δεν επανέλαβα.

– Όχι ρε, αυτοί κάτι ξέρουν που δεν ξέρουμε! Κοίτα εδώ: συγκρίνουν μπάτσους κατά κεφαλή με ΜΕΘ κατά κεφαλή – έχουν βρει και στοιχεία!

– Δεν ξέρω, μου φαίνεται έχουμε καταντήσει εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Μήπως να διαβάσουμε Ντόνα Χάραγουει;

– Πω ρε φίλε, όχι Ντόνα Χάραγουει! Μήπως καλύτερα να το διαλύσουμε;

– Και πότε διαλύθηκε κάτι στα Εξάρχεια επειδή είχε καταντήσει εκτός τόπου και χρόνου;

– Καλά λες! Ας κάνουμε ότι δεν τρέχει τίποτα.

Ενώ όμως εμείς κάναμε ότι δεν τρέχει τίποτα, οι καιροί δεν σταμάτησαν να προσφέρουν γνώση σε όποιον επιδιώκει τέτοιο πράγμα. Για παράδειγμα, εμπεδώσαμε για τα καλά ότι τα μέλη των αριστερών οργανώσεων σπανίως γνωρίζουν τι ακριβώς περιλαμβάνεται στα αιτήματα που με άγνωστο τρόπο βρίσκονται να υιοθετούν. Επίσης εμπεδώσαμε ότι, αντιθέτως, η ηγεσία των αριστερών οργανώσεων, χάρη στην εγγύτητα με το κράτος, γνωρίζει επακριβώς τη σημασία των παράξενων αριστερών αιτημάτων.[1]

Και όσο εμπεδώναμε, τόσο η ταυτόχρονη ανακάλυψη της «ΜΕΘ» από πληθώρα αντικαπιταλιστών, έπαψε να μας προκαλεί έκπληξη, κι έγινε η απαρχή μιας γνώσης. Καθώς λοιπόν η ώρα για το επόμενο τεύχος πλησιάζει, και η συντακτική ομάδα antifa scripta, σαν καλό τεχνοαπολίθωμα, αναζητά πυρετωδώς τρόπους για να προωθήσει τον έντυπο λόγο στην εποχή των ηλεκτρονικών δεδομένων (big data), αποφασίσαμε να πάμε εκεί όπου ανθρώπινο ον δεν έχει πατήσει το πόδι του.

Ναι αδέρφια. Στο επόμενο τεύχος θα… εκφράσουμε κάποιες αμφιβολίες σχετικά με τις «ΜΕΘ» και αυτούς που, οκτώ μήνες τώρα, δεν έχουν βαρεθεί να ζητάνε κι άλλες! Και ώσπου να ‘ρθει η ώρα, θα σας δώσουμε και ένα preview. Πρόκειται για ένα μικρό sidebar από το πολύ μεγαλύτερο κείμενο με γενικό τίτλο «Θέλουμε κι άλλες ΜΕΘ γιατί είχαμε λίγες», που θα περιλαμβάνεται στο επόμενο τεύχος. Αυτό το μικρούλι sidebar έχει τίτλο…

Είναι ο Νταρθ Βέιντερ αριστερός;
(Παράξενες αναζητήσεις στη μπάρα της γνώσης).

Όποιος έχει τύχει να ακούσει την αναπνοή του Νταρθ Βέιντερ, και κατόπιν έχει ασχοληθεί με το θέμα «ΜΕΘ», δεν δυσκολεύεται να κάνει τη σύνδεση. Ο Νταρθ Βέιντερ, στην πραγματικότητα φοράει μια ωραιότατη, κατάμαυρη, φορητή ΜΕΘ! Δηλαδή, σε ένα γαλαξία πολύ πολύ μακριά, οι ΜΕΘ έχουν γίνει φορητές, βγαίνουν σε πληθώρα κομψών σχεδίων, επιδοτούνται από το κράτος, και μπορεί να χρησιμοποιούνται δίχως να παρεμποδίζουν την καθημερινή δραστηριότητα. Μπορείς να τις φοράς για πάντα, οπότε, λογικά, γίνεσαι αθάνατος! Έτσι, το φραντσάιζ «Πόλεμος των Άστρων» εμφανίζεται με το πραγματικό του νόημα: πρόκειται για σχινοτενή διερεύνηση της επαναστατικής ουτοπίας. Ο Νταρθ Βέιντερ, λογικά, πρέπει να είναι αριστερός.

Κατά τα άλλα πρέπει να αναφέρουμε ότι:

(α) αν γράψει κανείς «darth vader intensive care unit» στη μπάρα της γνώσης, ανακαλύπτει ότι κάποιοι γιατροί (αναισθησιολόγοι) έχουν κάνει δημοσίευση στο επιστημονικό περιοδικό Anesthesiology γύρω από αυτήν ακριβώς την ιδέα.[2] Έτσι, όχι μόνο αποδεικνύεται ότι το περιοδικό που διαβάζετε με μόνο ενάμισι ευρώ, είναι εφάμιλλο του Anesthesiology, αλλά και καταλαβαίνουμε ότι πολλοί από αυτούς που ασχολούνται επαγγελματικά με τις «ΜΕΘ», τείνουν να αναπτύξουν παγερή αναισθησία (pun intended) απέναντι στο όλο ζήτημα. Μετά, μπορεί πολύ εύκολα να παριστάνουν ότι κλαίνε για τις γιαγιάδες και τα «ηθικά διλήμματα», ενώ από μέσα τους κάνουν άλλους λογαριασμούς.

(β) Ο Ντέιβιντ Πρόουζ, που βρισκόταν μέσα στη στολή, πέθανε πρόσφατα «από περιπλοκές του κορονοϊού». Ήταν 85 ετών και έπασχε από Αλτζχάιμερ από το 2014, ενώ το 2009 είχε υποστεί ακτινοθεραπεία για καρκίνο του προστάτη.[3] Απ’ ό,τι φαίνεται, με τόσα «υποκείμενα νοσήματα», τη ΜΕΘ τη γλύτωσε, προφανώς γιατί ο θεράπων ιατρός δεν ήταν ο Χαράλαμπος Μόσχος.[4] Τη διάγνωση «λόγω κορονοϊού», από την άλλη, δεν τη γλύτωσε. Μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας.

(γ) Οι σχετικές διερευνήσεις του αμερικανικού σινεμά συνεχίζονται. Για παράδειγμα, σε ετούτο εδώ το link,[5] μπορείτε να βρείτε μια περίπτωση όπου το παλλαϊκό αίτημα για «περισσότερες ΜΕΘ» έχει επιτέλους οδηγήσει στην κοινωνία της μίας «ΜΕΘ» ανά άτομο, συνεπώς και στην τελική πραγματοποίηση της χιλιαστικής ουτοπίας.

Αυτό λοιπόν ήταν το sidebar, προσεκτικά επιλεγμένο ώστε να σας δώσει να καταλάβετε το εύρος και το βάθος των προβληματισμών μας γύρω από το καυτό θέμα «ΜΕΘ και αυτοί που οκτώ μήνες τώρα ζητάνε κι άλλες». Ελπίζουμε το ενδιαφέρον σας να εκφραστεί και στο περίπτερο. Και όσοι κολλήσατε με το προηγούμενο, μην ανησυχείτε, αυτή τη φορά θα έχουμε πλύνει όλα τα τεύχη ένα ένα.

[1] Όλα αυτά περιγράφονται στο «Πλυντηρέξ», Antifa #72, Ιούλιος 2020, εδώ: https://autonomeantifa.gr/plyntirex/.

[2] Ronni Plovsing & Ronan Berg, “Pulmonary Pathophysiology in Another Galaxy”, Anesthesiology, Vol. 120, no.1, 2014. Εδώ: https://pubs.asahq.org/anesthesiology/article/120/1/230/11738/Pulmonary-Pathophysiology-in-Another-Galaxy.

[3] “Dave Prowse”, en.wikipedia.org, εδώ: https://en.wikipedia.org/wiki/Dave_Prowse.

[4] Ο επαναστάτης ιατρός Χαράλαμπος Μόσχος είναι ένας από τους πολλούς πρωταγωνιστές του μεγαλύτερου κειμένου που λέγαμε. Μέχρι να βγει το τεύχος, δες Ντάνι Βέργου, «Όλοι Αξίζουμε να Έχουμε μια Ευκαιρία στη Διασωλήνωση», Εφημερίδα των Συντακτών, 28/9/2020, εδώ: https://www.efsyn.gr/ellada/ygeia/261698_oloi-axizoyme-na-ehoyme-mia-eykairia-sti-diasolinosi.

[5] https://www.youtube.com/watch?v=NpyaKWY9HOc.